1765378334
ლევან ღამბაშიძე: ტროტუარზე თუ აღარ ეტევა ხალხი, მათ აქვთ ქუჩაზე გადასვლის უფლება. სწორია. რუსთაველი რომ აღარ იკეტება, მხოლოდ გაზრდილი სასჯელების დამსახურება კი არ არის, არამედ სადღაც ყველა მოქალაქეს ესმის ზოგადად კანონის სულისკვეთება
ტროტუარზე თუ აღარ ეტევა
ხალხი, მაშინ მათ აქვთ
ქუჩაზე გადასვლის უფლება.
სწორია. ასეც უნდა იყოს, -
წერს სოციალურ ქსელში
ლევან ღამბაშიძე.როგორც
იგი აღნიშნავს, რუსთაველი
რომ აღარ იკეტება, მხოლოდ
გაზრდილი სასჯელების
დამსახურება კი არ არის,
არამედ იმისაც, რომ სადღაც
ყველა მოქალაქეს ესმის
ზოგადად კანონის
სულისკვეთება.„ნებისმიერი
კანონი უნდა აგვარებდეს
რაღაც პრობლემას და
ნებისმიერ ადამიანს უნდა
შეეძლოს ლოგიკურად გაგება
იმის, თუ რა დევს
ნებისმიერი კანონის გულში.
სხვანაირად: რა არის
კანონის
სულისკვეთება.ტროტუარზე
თუ აღარ ეტევა ხალხი, მაშინ
მათ აქვთ ქუჩაზე გადასვლის
უფლება. სწორია. მართალია.
ლოგიკურია. ასეც უნდა იყოს.
ნებისმიერ ნორმალურ
ქვეყანაში ასე
მომინდებოდა რომ იყოს.
მომინდებოდა თუ არა, რომ
ამის გამო ერთი წლით ციხეში
სვამდნენ ვინმეს? რა თქმა
უნდა არა. ამიტომაც:
კანონის არსებობის
უფლებას ვაღიარებ,
სასჯელის ზომა კი
უსამართლოდ
მიმაჩნია.შესაბამისად, ის
რომ რუსთაველზე ქუჩა აღარ
იკეტება, მხოლოდ გაზრდილი
სასჯელების დამსახურება
კი არ არის, არამედ იმისაც,
რომ სადღაც ყველა
მოქალაქეს ესმის ზოგადად
კანონის სულისკვეთება.
სასჯელი ცალსახად
დრაკონულია, მაგრამ
სულისკვეთება
გასაგებია.და ეს გასაგებია
როგორც პროტესტში მყოფი
ხალხისთვის, ასევე რეჟიმის
მხარდამჭერებისათვის,
რომლებიც სულ კანონის
სულისკვეთებისაკენ
მიგითითებენ, როგორც კი
სასჯელების სიმკაცრეზე
ლაპარაკობ: აბა სამმა კაცმა
უნდა გადაკეტოს? აბა სილა
უნდა გაარტყას? აბა ჯოხები
უნდა ისროლოს?...
სულისკვეთებით ჩრდილავენ
და ფარავენ საქმეთა
გარემოებებსაც და
დეტალებსაც და ეს იმიტომ
შეუძლიათ, რომ ხელში რაღაც
კონკრეტული
კანონდარღვევის მსგავსი
უჭირავთ.ახლა ვინმემ თუ
შეიძლება ამიხსენით, რა
არის კანონის
სულისკვეთება, რომელიც მე,
ლევან ღამბაშიძეს
მიკრძალავს საკუთარ
ქვეყანაში, საკუთარ
ქალაქში საკუთარი ყველაზე
ბაზისური უფლების
გამოყენებას და უბრალოდ
ერთ ადგილას დგომას.ქვებს
ვისვრი? ვყვირი? თავს
ვესხმი ვინმეს? ვინმეს არ
ვატარებ? ვინმეს
ვაზიანებ?არაფერი
მაგდაგვარი. უბრალოდ ერთ
ადგილას ვდგავარ.და რას
ამბობს რეჟიმი, რატომ
ვუკრძალავ ადამიანებს
დგომასო? იმიტომ, რომ
დახელფასებულ უხოეთის
აგენტებს ვერ მივცემთ
ხალხის შეწუხების
უფლებასო.ეს მეგობრებო,
სხვა კანონის საფუძველია.
ეს სხვა დანაშაულია. თუ
უცხო ქვეყანაზე ვმუშაობ,
მისგან დირექტივებს ვიღებ,
ვაზიანებ ქვეყანას და
საქართველოს მოქალაქეებს
ვმტრობ, ეს თავისთავად
დანაშაულია, რომელსაც
ცალკე კანონი უნდა
აგვარებდეს. და ესეთი
კანონი არ გვაქვს? რატომ
მაგ კანონის მიხედვით არ
მასამართლებენ? პოლიცია
სხვა ქუჩაზე რომ
გადამაყენებს ნაკლებად
საშიში გავხდები
საზოგადოებისთვის? როგორც
აგენტი საშიში ვარ მხოლოდ
თუკი რუსთაველზე ვდგავარ?
აი თქვენ, რომლებსაც
გეუბნებიან, რომ
უცხოეთიდან დაფინანსებული
ქვეყნის მტრები დგანან
რუსთაველზე, რომლებსაც
თქვენი განადგურება სურთ,
უკეთ იგრძნობთ თავს, თუკი
ისინი ამ სურვილს
რუსთაველიდან კი არა
მაგალითად ორთაჭალიდან
გამოავლენენ? ხო სრული
აბსურდია?ხოდა კარგად
დაფიქრდით და გაიაზრეთ
რასთან გვაქვს საქმე: ერთი
კანონის მისაღებად
გთავაზობენ მეორე კანონის
სულისკვეთებას.
ადამიანებს ართმევენ ერთ
ადგილას თავისუფლად
დგომის უფლებას და ამბობენ,
რომ ამით აგენტურას
ანადგურებენ ქვეყანაში. ხო
ხვდებით რომ ეს სრული
აბსურდია. ხომ ხვდებით, რომ
ეს აღვირახსნილი
უსამართლობაა? ხომ იცით,
რომ ეს საქართველოში
ადამიანის უფლებების
გაუქმებას და
განუკითხაობისა და
თვითნებობის დამკვიდრებას
ნიშნავს?კარგად გაიაზრეთ
რომ მიხვდეთ და გაიგოთ
ყველაფერი, რაც ამ კანონის
მიღების მერე მოხდება.გიჟი
არავინ არ არის. საღად
აზროვნებს ყველა. ზუსტად
საღი აზრი გვკარნახობს, რომ
არის რაღაცეები, რასაც ვერ
დათმობ. არის წესები,
რომელთა ცხოვრების
მიხედვით ცხოვრება
მონობაა, უღირსი და
ნამუსაყრილი ცხოვრებაა.
წესები, რომლებიც არაფრით
არ განსხვავდება ციხის
წესებისაგან, სადაც შენს
სხეულს აბსოლუტურად ფლობს
სისტემა, რომელიც
გკარნახობს სად უნდა იდგე
და სად არა, როდის უნდა იჯდე
და როდის არა, როდის უნდა
დაიძინო და როდის არა...
მსგავსი წესების არსებობა
შლის საზღვარს ციხესა და
მის გარეთ ცხოვრებას შორის.
აი მაგ ზღვარს ლახავს
დღეს-ხვალ რეჟიმი. და
იცოდეთ - ამის იქით არ
არსებობს ზღვარი, რომელზეც
ის გაჩერდება. თუ დგომას
კრძალავს "ვიღაცეები
შეწუხდნენ" მიზეზით, წერას
რატომ არ აკრძალავს? ფიქრს
რატომ არ აკრძალავს?
ცხოვრებას რატომ არ
აკრძალავს? რა
გააჩერებს?წინააღმდეგობა.
აი ეს გააჩერებს. და ამ
წინააღმდეგობას ჰქვია
დაუმორჩილებლობა. ეს არის
ადამიანის უფლება,
იმოქმედოს საკუთარი
ღირსების მიხედვით და უარი
უთხრას სამყაროს
უსამართლო წესებით
ცხოვრებაზე. და ეს არის
ადამიანის უკანასკნელი
უფლება, რომელსაც მას
ვერავინ წაართმევს. ძნელი
იქნება ყველაფრის დათმობა
ამ უკანასკნელი უფლების
გამოყენების გარეშე.
მარტივი არც მისი
გამოყენება იქნება,
მაგრამ...“, - წერს იგი.