შეისწავლეს გენი, რომელიც მზის შუქს კიბოს მკვლელად გარდაქმნის

 მეცნიერებმა D ვიტამინსა და SDR42E1-ის გენს შორის გასაკვირი კავშირი აღმოაჩინეს. საუბარია გენზე, რომელიც ორგანიზმს D ვიტამინის ათვისებაში ეხმარება. მთლიანობაში, ეს გენი ძვლებისთვის, კუნთებისთვისა და იმუნიტეტისთვის ძალიან მნიშვნელოვანია. და, აი, ახლა აღმოჩნდა, რომ ის კიბოს განვითარებაშიც მნიშვნელოვან როლს ასრულებს.

როდესაც მკვლევრებმა ეს გენი გამორთეს, კიბოს უჯრედებში სიმსივნეებმა ზრდა შეწყვიტეს.

D ვიტამინის კრიტიკული როლი ორგანიზმში
D ვიტამინი ფართოდ არის ცნობილი, როგორც მნიშვნელოვანი საკვებ დანამატი, მაგრამ ის ასევე ასრულებს სხვა კრიტიკულ როლს. ის წარმოადგენს ჰორმონ კალციტრიოლის საშენ მასალას, რომელიც ეხმარება ორგანიზმს კალციუმის და ფოსფატის შეწოვაში. ესაა მინერალები, რომლებიც აუცილებელია ძლიერი ძვლებისთვის. კალციტრიოლი ასევე ხელს უწყობს კუნთებისა და ნერვების ჯანსაღ ფუნქციონირებას, არეგულირებს უჯრედების ზრდას და მნიშვნელოვან როლს ასრულებს იმუნური სისტემის სათანადო ფუნქციონირების შენარჩუნებაში.

Frontiers in Endocrinology-ში გამოქვეყნებულ ახალ კვლევაში მეცნიერებმა აღმოაჩინეს SDR42E1 გენი, რომელიც აუცილებელია ორგანიზმის მიერ D ვიტამინის საჭმლის მომნელებელი სისტემის მეშვეობით შეწოვისა და მისი შემდგომი დამუშავებისთვის. ამ აღმოჩენას შეიძლება მნიშვნელოვანი გავლენა ჰქონდეს მიზნობრივ მკურნალობაზე, განსაკუთრებით ისეთ სფეროებში, როგორიცაა კიბოს მკურნალობა.

"კვლევაში ჩვენ ვაჩვენეთ, რომ SDR42E1-ის ბლოკირებამ ან ინჰიბირებამ შეიძლება შერჩევით შეაჩეროს კიბოს უჯრედების ზრდა", — თქვა დოქტორმა ჯორჯ ნემერმა, პროფესორმა და კვლევის მთავარმა ავტორმა.

დაზიანებული გენი, რომელმაც გარღვევა გამოიწვია
კვლევითი ჯგუფისთვის მოტივაცია წინა კვლევებმა გააჩინა, რომლებიც მე-16 ქრომოსომაზე მდებარე SDR42E1 გენის სპეციფიკურ მუტაციას D ვიტამინის დეფიციტთან აკავშირებდა. ამ მუტაციამ გენის ცილოვანი პროდუქტი შეამოკლა, რის შედეგადაც ის არააქტიური გახდა.

მისი როლის უკეთ შესასწავლად, გუნდმა CRISPR/Cas9 გენის რედაქტირების ტექნოლოგია გამოიყენა. კვლევამ აჩვენა, რომ ამ გენის დეაქტივაციის შემდეგ, კიბოს უჯრედები აღარ ვითარდებიან.

ათასობით გენი რეაგირებს და სიმსივნეები მცირდება
კვლევის შედეგად, კიბოს უჯრედების სიცოცხლისუნარიანობა 53%-ით შემცირდა. ეს იმაზე მიუთითებს, რომ SDR42E1 გადამწყვეტი მოლეკულური გადამრთველია უჯრედების ჯანმრთელობისთვის აუცილებელ მრავალ რეაქციაში. ამ გენების უმეტესობა ჩვეულებრივ მონაწილეობს კიბოსთან დაკავშირებულ უჯრედულ პროცესებში და ქოლესტერინის მსგავსი მოლეკულების შეწოვასა და მეტაბოლიზმში.

"ჩვენი შედეგები ონკოლოგიაში ახალ პოტენციურ გზებს ხსნის, თუმცა კლინიკურ დანერგვას ჯერ კიდევ სჭირდება მნიშვნელოვანი დადასტურება და გრძელვადიანი განვითარება", — თქვა დოქტორმა ნაგამ ნაფიზ ჰენდიმ, იორდანიის ამანის ახლო აღმოსავლეთის უნივერსიტეტის პროფესორმა და კვლევის პირველმა ავტორმა.

მკვლევრების თქმით, ვინაიდან SDR42E1 D ვიტამინის მეტაბოლიზმში მონაწილეობს, ასევე შესაძლებელია მისი მიზანმიმართულად გამოყენება მრავალი დაავადების დროს, სადაც D ვიტამინი მარეგულირებელ როლს შეასრულებს. მაგალითად, კვების პროცესების კვლევებმა აჩვენა, რომ ჰორმონს შეუძლია შეამციროს კიბოს, თირკმლის დაავადების, ავტოიმუნური და მეტაბოლური დარღვევების რისკი.

"მეორე მხრივ, ასეთი ფართო გამოყენება სიფრთხილით უნდა განხორციელდეს, რადგან SDR42E1-ის გრძელვადიანი გავლენა D ვიტამინის ბალანსზე ჯერ კიდევ ბოლომდე არ არის შესწავლილი", — ამბობენ მკვლევრები.