1733121569

"არ დაუჯეროთ იმათ, ვინც განიკითხავს" - წმინდა მამები განკითხვის შესახებ

განკითხვა "ყოველდღიურ" ცოდვებს შორის ერთ-ერთი წამყვანი ცოდვაა. მის მოსაშორებლად დღენიადაგ უნდა ვზრუნავდეთ. წმინდა მამების მოსაზრებები განკითხვის შესახებ."განკითხვა გადაჭრით უნდა შეწყვიტოთ. მოინანიეთ მოძღვრის წინაშე... ვინც სხვას განიკითხავს, იმას ღვთის მადლი ტოვებს. განმკითხველი საკუთარი თავის მტრად იქცევა.ნამდვილად ძნელად მოსაშორებელი ჩვევაა. როდესაც თქვენს ბრალეულობას გააცნობიერებთ, განუწყვეტლივ საკუთარი თავი დაიდანაშაულეთ და უფლის წინაშე მოინანიეთ; წესად აქციეთ, რომ შეიბრალოთ ცოდვილნი და ილოცოთ მათთვის ღვთის წინაშე; ღმერთი წყალობას მოიღებს და მიეჩვევით, რომ არ განიკითხოთ.განკითხვის შემთხვევები მთელ შინაგან სამყაროს ანადგურებენ.განკითხვა თვითკმაყოფილებისაგან იშვება და მისგანვე საზრდოობს. ერთიცა და მეორეც გვიჩვენებს, რომ "საკუთარი მე" მოძლიერებულია... მოახერხეთ, რომ როგორმე დაასუსტოდ ის. როდესაც განკითხვით შესცოდავთ და სინდისი დაგტანჯავთ, გაიაზრეთ, როგორ მიხვედით აქამდე. და თუ ისევ ამოხეთქავს ეს ცოდვა, ისევ იგივე გააკეთეთ, და ასე, გამუდმებით, საკუთარ თავს დაუწესეთ ამგვარად მოიქცეთ, რათა საქმეების გარჩევამდე არ მიხვიდეთ. საკმარისია ერთი–ორჯერ ამგვარად მოიქცეთ და თავი შეიკავოთ და დაინახავთ, რომ შემდგომში გაგიადვილდებათ. ჩვეულებრივ, ეს მაშინ ხდება, როდესაც ჭორიკანას ეწვევით, მათთან სიახლოვისას თავადაც ჭორიკანა ხდებით. ამიტომ მათთან შეხვედრამდე მოემზადეთ, რომ მათი ბოროტი საუბრების გავლენის ქვეშ არ მოექცეთ, ამისთვის საკუთარ თავში ღვთის შიში გააცოცხლეთ და გაიხსენეთ, რომ გამუდმებით მის წინაშე დგახართ, ვის საამებლადაც მოშურნეობთ.განკითხვა არა მხოლოდ სიტყვით აღესრულება, არამედ გულის შინაგანი მოძრაობითაც. როგორც კი ვინმეს შესახებ ფიქრისას სული კეთილად არ არის განწყობილი, უკვე განიკითხავთ. მომავალში გაფრთხილდით!ცოდვა მაშინ იწყება, როდესაც რაიმე ცუდი საქციელის გამო ადამიანის მიმართ გულში ზიზღი ჩნდება. განსჯა შესაძლებელია უბრალოდ, რაიმე განაჩენის გამოტანის გარეშე, და თუ გულში ამავდროულად სიბრალულიც ჩნდება ცოდვილის მიმართ, სურვილი მისი გამოსწორებისა და ლოცვა მისთვის, მაშინ ეს იქნება არა განკითხვის ცოდვა, არამედ სიყვარულის საქმით აღსრულება.განკითხვის ცოდვა უფრო მეტად გულშია და არა ენაზე. სასწრაფოდ საკუთარი თავის განკითხვასა და დამდაბლებაზე გადასვლაა საჭირო.თავის ქება და განკითხვა – ორი ყველაზე ჩვეულებრივი რამაა ჩვენთვის. ცბიერი გული თავისთავად სისაძაგლეა, რომელიც გაჰყვირის: „რამეთუ არა ვარ ისეთი, ვითარცა სხუანი“ (ლუკ. 18: 11) და ამის იმდენი გამოვლინება არსებობს, რომ ვერც ჩამოთვლი. მეტი გულმოდგინებითა და ყურადღებით იშრომეთ საკუთარი თავის განსამტკიცებლად და თავად დაინახავთ თუ როგორი საუნჯეა ჩვენი გული. და საერთოდ, წესად იქონიეთ, რომ არ დაუჯეროთ იმათ, ვინც განიკითხავს. ერთ ბერთან ვიღაც მივიდა და მეორე ადამიანის შესახებ დაიწყო ცუდად საუბარი. ბერმა ჰკითხა: „საიდან იცი ამის შესახებ?“ მან უპასუხა: „ერთმა კეთილმა ადამიანმა მიამბო“. ბერმა კი მიუგო: "არა, კეთილი არ იყო, კეთილი რომ ყოფილიყო, ცუდს არ იტყოდა სხვის შესახებ". ასევე უნდა მოვიქცეთ ჩვენც. ღმერთმა გვაშოროს ცოდვის ცქერა, ყურსაც არ ვენდოთ და სულიც უბიწო იქნება. განკითხვის ცოდვას როგორღა მოვექცეთ? როგორც კი სხვების შესახებ მსჯელობას მათ მიმართ ზიზღი ერთვის და არა ძმური მწუხარება და მათი ღირსების დაცვის სურვილი, ეს არის განკითხვა ანუ უდიდესი ცოდვა! ყურადღება მიაქციეთ საკუთარ თავს."წყარო: orthodox.ge

1732859940

"ბავშვებო, მინდა, ლოცვაზე გესაუბროთ. იცით, როგორ უნდა მივეჩვიოთ მას?" - წმინდა მამები მოზარდების ლოცვაზე

დიდი ძალა აქვს ბავშვის ლოცვას. მამა პაისი ათონელი ბრძანებს:„ლოცვისას ხშირად ვხედავ, რომ მოდიან ჩემთან მწუხარე ყრმები და ღვთისაგან შეწევნას ითხოვენ. მათ ოჯახში რაღაც სადარდებელი გასჩენიათ, ამიტომაც დედები ლოცვად აყენებენ, რათა უფლისაგან შეწევნა გამოითხოვონ. ისინი იმავე „სიხშირეზე“ ირთვებიან და იქ ვხვდებით ერთმანეთს“.მაგრამ როგორ „გადავრთოთ“ ბავშვები ამ სიხშირეზე, როგორ შევაყვაროთ ლოცვა?აი, ოპტელი მამის, სქემიღუმენ თეოდოსის, ყრმობისდროინდელი მოგონება იმის შესახებ, თუ როგორ დაარიგა ბავშვები ნიჟეგოროდელმა მთავარეპისკოპოსმა იაკობმა:„ბავშვებო, მინდა, ლოცვაზე გესაუბროთ. იცით, როგორ უნდა მივეჩვიოთ მას? თავიდან ცოტ-ცოტა უნდა ვილოცოთ, მაგრამ რაც შეიძლება ხშირად. ლოცვა ნაპერწკალივითაა - რამდენიმე ხნის შემდეგ შეიძლება აალდეს და კოცონად იქცეს. მაგრამ ამისთვის დრო, ოსტატობა და დიდი სურვილია საჭირო.ავიღოთ ორი ნაკვერჩხალი, ერთი - ვარვარა, მეორე - ჩამქრალი. ახლა ჩამქრალი გასაღვივებლად ცხელზე დავდოთ. მაგრამ ის არ გაღვივდება, თუ გამუდმებით არ ვუბერეთ სული ცხელ ნაკვერჩხალს. თუ ცხელზე ძლიერად შევუბერავთ, მას ნაპერწკლები გასცვივა, ჩამქრალს კი ვერაფერს ვარგებთ. სამაგიეროდ, თუ ზომიერად და შეუჩერებლად ვუბერეთ, მეორეც აენთება, მერე კი, თუ მათ შუაში შეშის ნაჭერს ჩავდებთ, მასაც მოედება ცეცხლი.მაგრამ ღუმელში ნესტიანი შეშა ან სველი ნაკვერჩხალი რომ აანთო, იცით, რამდენი დრო, გარჯა და მოთმინებაა საჭირო? ჩემო შვილებო, ლოცვაა სწორედ ის ალმოდებული ნაღვერდალი, ჩვენი გულები კი ჩამქრალი ნაკვერჩხლებია.ამიტომაც არის საჭირო, ყოველდღე ვილოცოთ - ეს იგივეა, რომ საკუთარი გულის ჩამქრალი ნაკვერჩხლები ლოცვის ცეცხლმოკიდებულ ნაღვერდალზე დავდოთ და ნელ-ნელა გავაღვივოთ. დამიჯერეთ, ბავშვებო, თუ ჩემი მორჩილნი იქნებით და ყოველდღე ცოტ-ცოტას ილოცებთ, თქვენი გულები საღვთო სიყვარულის ცეცხლით აენთება. მაგრამ იცოდეთ, არ შეწყვიტოთ ლოცვა, ამაოდ არ გაფანტოთ ნაპერწკლები. გახსოვდეთ, რომ ლოცვის შეწყვეტას სიზარმაცე მოჰყვება, ჰაერში გაბნეული ნაპერწკლები კი გულს ვერ აგინთებთ.ბავშვებო, ლოცვა სამი მეტანიით დაიწყეთ. პირველად იტყვით:„უფალო, იესო ქრისტე, ძეო ღვთისაო, შემიწყალე მე ცოდვილი“, - და მეტანიას აღასრულებთ;შემდეგ ღვთისმშობელს შეევედრებით, შემდეგ იტყვით: „ყოველნო წმიდანო, ევედრეთ ღმერთსა ჩვენ ცოდვილთათვის“, - ისევ მეტანია და ასე განაგრძეთ.შეამჩნევთ, რომ თავიდან სიზარმაცე მოგერევათ, ისე დაგაწვებათ, როგორც მძიმე ტვირთი, მაგრამ თუ ლოცვას არ შეწყვეტთ, სამ მეტანიას შეასრულებთ, გული მუხლთმოდრეკის გამრავლებას მოგთხოვთ. ეს ნიშანია იმისა, რომ ჩვენი გულის ნაკვერჩხალი რწმენის ძალით გაღვივდა და ღვთის სიყვარულით აალდა. თქვენი განუწყვეტელი ლოცვის ნაყოფი კი ის იქნება, რომ ლოცვის სურვილი გაგიძლიერდებათ. ჩემი რჩევა საქმით გამოსცადეთ და დარწმუნდებით, რომ ასეა.***წმ. ამბროსი ოპტინელი: „აუცილებელია იზრუნოთ, რომ ბავშვებმა შეითვისონ პირჯვრის ხშირად გამოსახვის ჩვეულება, განსაკუთრებით – საჭმელ-სასმელის მიღების წინ, ძილად მისვლისას და ლოგინიდან ადგომისას, გამგზავრებისას, სადმე შესვლისას და გამოსვლისას, და რომ ბავშვებმა პირჯვარი გამოისახონ არა დაუდევრად ან მოდურად, არამედ ზუსტად, შუბლიდან მკერდამდე და ორივე მხარზე, ისე რომ ჯვარი სწორად გამოისახოს.“

1732741864

როდის შეგვიძლია თევზის მიღება შობის მარხვაში

შობის მარხვა დაიწყო. მორწმუნე მართლმადიდებლები უკვე ხორცის, რძის პროდუქტებისა და კვერცხის მიღებაზე უარს ამბობენ. მეტად მობილიზებულნი არიან მოყვასის დასახმარებლად, სხვადასხვა კეთილი საქმეების საკეთებლად, თუნდაც სიტყვიერად, გამხნევებით, რადგან უფალი ჩვენს კეთილ ნებასაც და სურვილსაც კი შეიწირავს... მარხულს არამარხულისგან თავისი თავმდაბლობითა და სინანულის განცდით გამოვარჩევთ...მარხვა წმენდს მორწმუნეს როგორც სულიერად, ასევე ხორციელად. ეს ის პერიოდია, როდესაც ჩვენს სხეულს ცხოველური ცხიმებისგან გაწმენდა ესაჭიროება.მეტად ვილოცოთ, მოყვასნო... ხშირად შეგვიძლია ამ დიდი ენერგიის მატარებელი ძველი ლოცვის თქმა - "უფალო იესო, ძეო ღვთისაო, შემიწყალე მე ცოდვილი." დღეში ასჯერ თქმით ვიწმინდებით, უფალს ვუერთდებით და ვერაფერი გვერევა. ვამბობთ ნებისმიერ ადგილას და დროს.***საშობაო მარხვა დაწესებულია იმისთვის, რომ ქრისტეშობის დღესასწაულისათვის თავი სინანულით, ლოცვითა და მარხვით განვიწმინდოთ, რათა წმინდა გულით, სულითა და სხეულით შევძლოთ მოწიწებით მივეახლოთ ამქვეყნად მოვლენილ ძე ღვთისას; გარდა ჩვეულებრივი ძღვენისა და მსხვერპლისა, მას ჩვენი წმინდა გული მივუძღვნათ...მარხვა საშუალებაა, რომელიც აღადგენს ადამიანის ჭეშმარიტ სულიერ ბუნებას. ეშმაკმა მოახერხა დავერწმუნებინეთ, რომ ჩვენ მხოლოდ ხორციელი საზრდელი გვჭირდება. მარხვა ამხელს ამ ტყუილს. ორმოცდღიანი მარხვის დასრულების შემდეგ მაცხოვარმა გაგვაფრთხილა: "ესე ნათესავი ვერ შესაძლებელ არს განსლვად, გარნა ლოცვითა და მარხვითა" (მარკ. 9:29). მარხვა ნამდვილი ომია ეშმაკის წინააღმდეგ.მარხვა სინანულის, თავშეკავების და სულიერი ზრდის საშუალებაა.***შობის მარხვაში თევზის მიღება შეგიძლიათ (ოთხშაბათისა და პარასკევის გარდა) 25 დეკემბრამდე; შემდეგ კი, პატრიარქის კურთხევით, 1 და 2 იანვარს.

1732647622

"აი, ეს არის მარხვა – როდესაც ცოდვების გამო სინანული გაქვს და საჭმელი არ გახსოვს..." - მამა გაბრიელი

საშობაო მარხვა ქრისტეშობის დღესასწაულისადმი მომზადების პერიოდია. ლეონ დიდი წერს: „მარხვის შენახვა წელიწადის ოთხივე დროში გვიხდება, რათა მთელი წლის განმავლობაში ვაცნობიერებდეთ, რომ განუწყვეტლივ ვსაჭიროებთ განწმენდას; რათა ჩვენს დაუდევარ ცხოვრებაში ყოველთვის ვცდილობდეთ მარხვითა და მოწყალების გაღებით შევმუსროთ ცოდვა, რომელიც მრავლდება ხორცის უძლურებითა და უწმინდური ზრახვებით“.ლეონ დიდის სიტყვებით, საშობაო მარხვა არის უფლისადმი გაღებული მსხვერპლი წლის განმავლობაში მოწეული ნაყოფისათვის. „როგორც უფალმა უხვად მოგვმადლა მიწიერი ნაყოფი, - წერს წმიდანი, - ასევე ამ მარხვის განმავლობაში ჩვენც გულუხვნი და მოწყალენი უნდა ვიყოთ გლახაკთა მიმართ“.სვიმეონ თესალონიკელის სიტყვებით, „შობის მარხვა მოსეს მარხვას განასახიერებს, რომელმაც ორმოცდღიანი მარხვის შემდეგ უფლისაგან ქვის ორი ფირფიტა მიიღო, რაზეც ამოტვიფრული იყო უფლის სიტყვები. ჩვენ კი, ორმოცი დღის მარხვის შედეგად, ვიხილავთ და ყოვლადწმიდა ქალწულ მარიამისაგან ვღებულობთ ცოცხალ სიტყვას, რომელიც ამჯერად ქვებზე კი არ არის ამოტვიფრული, არამედ ხორცშესხმული და ხორციელად შობილია, რომლის ღვთაებრივ სისხლსა და ხორცს ვეზიარებით“.საშობაო მარხვა დაწესებულია იმისთვის, რომ ქრისტეშობის დღესასწაულისათვის თავი სინანულით, ლოცვითა და მარხვით განვიწმიდოთ, რათა წმიდა გულით, სულითა და სხეულით შევძლოთ მოწიწებით მივეახლოთ ამქვეყნად მოვლენილ ძე ღვთისას; გარდა ჩვეულებრივი ძღვენისა და მსხვერპლისა, მას ჩვენი წმიდა გული მივუძღვნათ.“ერთმა ბერმა გაბრიელ ბერს ჰკითხა – მარხვა რა არისო?ახლავე აგიხსნიო, უთხრა მამა გაბრიელმა და ჩამოუთვალა მას ბავშვობიდან ჩადენილი მისი ცოდვები. ყველა ცოდვა გაუხსენა: ეს რომ გააკეთე და ის რომ ჩაიდინეო. შემდგომში ამ ბერმა თქვა: მე სირცხვილისაგან აღარ ვიცოდი რა მეთქვა. დავვარდი ტირილად და აღარაფერი მახსოვდა. იგი უცებ შეიცვალა, გაღიმებული სახე მიიღო და მითხრა: მოდი, საჭმელი ჭამე და ერთად კარგად მოვილხინოთ.მე ვუთხარი, რომ არ შემეძლო, რადგან ძალიან ცუდად გავხდი. მაშინ კი მივიღე დასმულ კითხვაზე სრული პასუხი:– აი, ეს არის მარხვა – როდესაც ცოდვების გამო სინანული გაქვს და საჭმელი არ გახსოვს...მარხვაში თუ არ გაეცი მოწყალება, რითაც შეგიძლია, თუნდაც კეთილი სიტყვით, კეთილი რჩევით, თუ არ დაინახე მოყვასის გაჭირვება, შეიწირავს კი უფალი ასეთ მარხვას?

1732642232

რატომ არის დღემდე სრულიად უხრწნელი იოანე ოქროპირის ყური

26 ნოემბერი წმინდა მამის, მღვდელმთავრის - იოანე ოქროპირის ხსენების დღეა. მთავარეპისკოპოსი კონსტანტინოპოლისა იოანე ოქროპირი, ბასილი დიდთან და გრიგოლ ღვთისმეტყველთან ერთად, განეკუთვნება მსოფლიოს უმთავრეს მღვდელმთავართა რიცხვს. ჭაბუკი იოანე თავისი დროის საუკეთესო ფილოსოფოსებთან და რიტორებთან სწავლობდა. მაგრამ მომავალმა მღვდელმთავარმა თავიდანვე უგულებელჰყო წარმართთა ამაო მეცნიერებანი და ადრევე ჩაუღრმავდა საღმრთო წერილის შესწავლასა და ლოცვით განმჭვრეტელობას. სამი წლის შემდეგ იოანე მკითხველად (მედავითნედ) იქნა დადგენილი ეკლესიაში. დედის გარდაცვალების შემდეგ წმინდა იოანე ბერად აღიკვეცა, რასაც იგი ”ჭეშმარიტ ფილოსოფიას” უწოდებდა. ოთხი წელიწადი გაატარა წმინდანმა მეუდაბნოე ცხოვრების მძიმე ყოფაში. შემდეგ კი ხორციელად დაუძლურებული იოანე იძულებული გახდა, ანტიოქიაში დაბრუნებულიყო, რათა ჯანმრთელობა აღედგინა. 381 წელს წმინდა მღვდელმთავარმა, მელეტი ანტიოქიელმა, დიაკვნად აკურთხა იგი. 386 წელს წმინდა იოანეს ხუცესად დაასხა ხელი ანტიოქიის ეპისკოპოსმა ფლაბიანემ და ღვთის სიტყვის ქადაგება დაავალა ეკლესიაში. წმინდა იოანე მდაბლად შეუდგა ამ მორჩილების აღსრულებას და ბრწყინვალე მქადაგებელი აღმოჩნდა. სიტყვის იშვიათი, ღვთივსულიერი მადლისათვის მრევლმა მას ”ოქროპირი” უწოდა.***ათონის სიწმინდეთაგან ყველაზე განსაცვიფრებელია წმინდა იოანე ოქროპირის ყური, რომელიც სრულიად აუხსნელი გზით არის მიმაგრებული მის თავის ქალაზე. ამ ყურის გარდა წმინდა მღვდელმთავრის ქალაზე კანის ერთი ფრაგმენტიც არ არის დარჩენილი.საინტერესოა, რატომ მაინცდამაინც ყური დარჩა უხრწნელი? შესაძლოა ამ კითხვაზე პასუხი წმინდა იოანე ოქროპირის ცხოვრებამ გაგვცეს.ერთხელ მისმა მორჩილმა პროკლემ, მღვდელმთავრის კაბინეტის კარის ჭუჭრუტანიდან, დაინახა უცნობი სათნო მოხუცებული, რომელიც ოქროპირს ზურგს უკან ედგა და ყურში რაღაცას ჩასჩურჩულებდა.ასე გაგრძელდა ზედიზედ რამდენიმე ღამე. წმინდა მღვდელმთავარი ამ დროს პავლე მოციქულის ეპისტოლეების განმარტებაზე მუშაობდა. დროდადრო ეჭვი აწუხებდა, ვაითუ, ჩემი ნაშრომი ღვთივსათნო არ იყოსო. შიშობდა, ვაითუ, სწორად არ ესმოდა ეპისტოლეების გაუგებარი ადგილები...პროკლემ ცნობისმოყვარეობის დაოკება ვეღარ შეძლო და გადაწყვიტა, ეკითხა ოქროპირისთვის, ვინ იყო ის მოხუცებული, რომელიც გაურკვეველი გზით ხვდებოდა მღვდელმთავრის ოთახში და ასევე იდუმალად ქრებოდა იქიდან. ოქროპირმა გაოცებით უპასუხა, რომ მასთან არავინ შესულა. პროკლე ყურადღებით დააკვირდა წმინდა იოანეს მაგიდის თავზე დაკიდებულ ხატს და საოცარი მსგავსება აღმოაჩინა იმ მოხუცებულსა და ხატზე გამოსახულ წმინდანს შორის. ეს მოციქულთა თავის პავლე მოციქულის ხატი იყო.იოანე ოქროპირი მიხვდა: მოციქულის გამოცხადება ნიშნავდა იმას, რომ მისი ნაშრომი ღვთივსათნო იყო.ყური, რომლისკენაც არაერთხელ დახრილა პავლე მოციქული და უკარნახია მღვდელმთავრისთვის, თუ რას გულისხმობდა იგი თავისი ეპისტოლეების ამა თუ იმ ადგილას, ამ სასწაულის ნამდვილობის დასტურად უხრწნელი დარჩა.

1732544538

"მარხვის დროს ზოგიერთი ავადდება, ზოგი - წონაში იმატებს. ნაწლავების გასაწმენდად უნდა მიიღოთ..." - მარხვა იწყება - ექიმის რჩევები

ძვირფასო მართლმადიდებლებო, შობის მარხვა იწყება. შობის მარხვა უკანასკნელი მრავალდღიანი მარხვაა. იგი 28 ნოემბერს იწყება, 7 იანვრამდე გრძელდება და ორმოცდღიან პერიოდს მოიცავს. ლეონ დიდის სიტყვებით, საშობაო მარხვა არის უფლისადმი გაღებული მსხვერპლი წლის განმავლობაში მოწეული ნაყოფისათვის. „როგორც უფალმა უხვად მოგვმადლა მიწიერი ნაყოფი, - წერს წმინდანი, - ასევე ამ მარხვის განმავლობაში ჩვენც გულუხვნი და მოწყალენი უნდა ვიყოთ გლახაკთა მიმართ.გარდა იმისა, რომ მარხვა სულისთვის საცხონებელი და სასარგებლოა, ასევეა ჩვენი ხორცისთვისაც. ის ისეთ პერიოდებშია, როცა ჩვენი ორგანიზმისთვის ცხოველური საკვების მიღება არ არის რეკომენდებული. მაგალითად, იმ დროს, როცა მარხვაა, ემთხვევა, რომ საქონელსა თუ ფრინველს გახდომის პერიოდი აქვს. ამგვარ მდგომარეობაში მყოფი ხორცის მიღება მავნეა ჩვენთვის. ამრიგად, უფალს ეს ყოველივე ისე აქვს დალაგებული, როგორც ჩვენთვის არის სასარგებლო. მარხვის პერიოდში ჩვენს ორგანიზმს ცხოველური ცხიმებისგან განტვირთვა ესაჭიროება... ამგვარი განტვირთვა ხდება კვირაში ორჯერაც - ოთხშაბათსა და პარასკევს. ამ თემასთან დაკავშირებით გთავაზობთ ექიმი ნუტრიციოლოგის, ჯაბა ტყემალაძის ძველი ინტერვიუს ამონარიდს.ჯაბა ტყემალაძე: ის საკვები პროდუქტი, რომელიც ჩვენს მიწაზე არ არის მოყვანილი, ჩვენთვის ჯანმრთელობისთვის საზიანოა, ჩვენი ორგანიზმისათვის მიუღებელია! შემოტანილი პროდუქტი შხამავს ჩვენს ორგანიზმს განსაკუთრებით მარხვის პერიოდშიც. ამ შემთხვევაში, მარხვა არის არა საკურნებელი ხორცისა და სულისა, არამედ პირიქით. ბევრი ადამიანი ავადდება მარხვის დროს და იზიანებს საჭმლის მომნელებელ სისტემას. ალბათ, გინახავთ, რომ მარხვის შემდეგ ზოგიერთი საგრძნობლად იმატებს წონაში, რაც ორგანიზმის ზოგადი ინტოქსიკაციის მანიშნებელია.ადამიანი, რომელიც არასეზონურ საკვებს მოიხმარს მარხვისას, ის არაცნობიერად უარყოფს მარხვას. მარხვა არის პური ჩვენი არსობისა, ძმარი და ზეთი. ამასთან ერთად სეზონური ხილი და ბოსტნეული. არასეზონური საკვების მიღება არის გამოხატულება იმისა, რომ ადამიანი ვერ აცნობიერებს მარხვის არსს. პირის გემოს აყოლა, ნაირ-ნაირი კერძების მზადება, სამარხვო ნამცხვრები და შოკოლადები, არ არის საკურნებელი სულისა და ხორცისა.მწვანე პომიდორს მნიშვნელოვანი ადგილი უკავია სამკურნალო კვებაში, როგორც ვიტამინებისა და მინერალური მარილების წყაროს, რასაც ვერ ვიტყვით მწიფე პომიდორზე, თანაც შემოტანილზე. მოერიდეთ ტომატიან და კარტოფილით დამზადებულ წვნიანებს. ამ სეზონისათვის სასარგებლოა ხახვში მოშუშული სტაფილო მწვანილებით შეკაზმული, ოღონდ ქართული.შემოტანილი პროდუქტებიდან საფრთხე ბევრნაირია. როგორც წესი, ასეთი პროდუქტები არის გენმოდიფიცირებული ან შხამქიმიკატებით გაძეძგილი და რადიაციული. ასეთი ბოსტნეულის მიღებისაგან მაქსიმალურად თავის შეკავებას გირჩევთ. განსაკუთრებით, უნდა ერიდოთ სომხეთიდან შემოტანილ ბოსტნეულს. ძირითადად, საექსპორტო პროდუქტები ატომური ელექტროსადგურის სიახლოვეში მოჰყავთ, რადგან რადიაცია ზომაში ზრდის პროდუქტებს.სოკოს მიღებას იქამდე არ გირჩევთ, სანამ ჩვენს ტყეებში არ მოვა. მოგეხსენებათ, ყოველივე ხელოვნური იწვევს არაბუნებრივ დაავადებებს. სათბურებში მოყვანილისაგან განსხვავებით, ტყეში მოსული სოკო სასარგებლოა.გაზაფხულის მარხვა ცნობილია მხალეულობით. სხვათა შორის, უზეთოდაც გემრიელად კეთდება ფხალი. იმის მაგივრად, რომ ადამიანებმა ეძებონ სამარხვო ტორტები, შოკოლადები და გაიმზადონ სამარხვო კატლეტები, უმჯობესი იქნება გაიხსენონ მამაპაპისეული რეცეპტები. არანაირი შემოტანილი კიტრი და პამიდორი, არანაირი ბადრიჯანი.ადამიანის ორგანიზმი არის ცოცხალი სისტემა. ის მზად არის მიიღოს და გადაამუშაოს ბუნებრივი წარმომავლობის საკვები და სწორედ იმ ტემპერატურული რეჟიმის შესაფერისი, რომელიც იმ ეტაპზე გარემოშია. სოკოს ამოსვლისთვის საჭირო ამინდში, ორგანიზმი მზადაა სოკოს მისაღებად. შესაბამისად, შხამად ერგება ორგანიზმს ხელოვნურად, უცხო მიწაზე მოყვანილი საკვები, რომელსაც მხოლოდ მუცლის ამოყორვის ფუნქცია აქვს.ქართველი კაცის ორგანიზმი ყოველთვის მზად არის მიიღოს პურის ხორბლის ნებისმიერი კერძი. ყოველთვის მზად არის მიიღოს წყალი, წყალ-ღვინო. ეს სეზონგარეშეა. ხორცის მიღება სეზონურია. თუკი ფრინველ-პირუტყვი არ არის მოსუქებული და გამოცოცხლებული, მისი ხორცის მიღება არ არის სასარგებლო ჯანმრთელობისათვის. საქონლის მობუზვის და გახდომის პერიოდები, როგორც წესი, ემთხვევა მარხვის პერიოდს. ამ ეტაპზე ხორცის მიღებას საჭიროების გარეშე არავის ვურჩევ. მით უმეტეს ჩვენ სიტუაციაში, როდესაც საქონლის დაკვლა არ ხდება წესების დაცვით, ანუ არ ხდება ხორცის დაწრეტვა სისხლისაგან ბოლომდე. მკვდარი სისხლი ყველაზე საშინელი შხამია ორგანიზმისათვის. როდესაც ადამიანი ინტენსიურად იღებს მკვდარ სისხლს, მისი ორგანიზმი მუდმივად სიკვდილის სტრესს განიცდის. ამიტომ ამ პერიოდში, თუკი ვინმე ავადაა და მაინც უწევს ხორცის მიღება, ვურჩევ, წყალი ორ-სამჯერ მაინც გამოუცვალოს ხორცს.ვინც მარხვაზე არაა მიზეზთა გამო, ამ პერიოდში ვურჩევ მიიღოს მხოლოდ კარგად მოხარშული კვერცხი, მარილწყალში გამოყვანილი ყველი და კარაქი.მარხვის პერიოდში, განსაკუთრებით იმ დღეები, როცა უზეთო მარხვაა, ადამიანმა აუცილებლად უნდა შეჭამოს ერთი-ორი ლებანი ნიგოზი. გაღვივებული ხორბალი და ნიგოზი განსაკუთრებით აქტუალურია ამ პერიოდში. ეს პროდუქტი ყველა სიკეთესთან ერთად ნაწლავების გამწმენდ უნიკალურ საშუალებას წარმოადგენს.ზოგადად მარხვის დროს საკმაოდ ბევრ მცენარეული წარმოშობის პროდუქტებს იღებენ ადამიანები, მერე ეს საკვები ლპება ნაწლავებში და ამიტომაც მეტად მნიშვნელოვანია ნაწლავებს გაღვივებული ხორბლის კერძების მიღებით მიეხმაროთ.

1732310162

"ტამიშიდან ილორის ტაძრამდე წმინდა გიორგიმ მიგვაცილა. 23 ნოემბერი იყო... ომიდან ოთხივე ცოცხლები დავბრუნდით" - სასწაული აფხაზეთის ომში

 23 ნოემბერი გიორგობაა, ჩვენი მფარველი და მეოხი უძლიერესი წმინდანის ბორბალზე წამების დღე. წმინდა გიორგის სახელობის იმდენი ტაძარი გვაქვს, რამდენი ბორცვიც არსებობს ჩვენს ქვეყანაშიო, ხუმრობით ამბობს ქართველი. 365 წმინდა გიორგი შეგვეწიოსო, სადღეგრძელოში ვამბობთ. ასეა, მთელი წელიწადი ყოველდღიურად რომელიმე წმინდა გიორგის სახელობის ტაძრის დღესასწაულია... აფხაზეთის ომის ვეტერანს, ირაკლი ლომიძეს "პრაიმტაიმის" მკითხველი იცნობს. მას ჩვენთვის მონათხრობი აქვს აფხაზეთის ომის ამბები. პირტიტველა მეგობრებთან ერთად ომში გაპარული და უკან კანტუზიით, სულიერი ტკივილებით, მეგობრებდაკარგული რომ დაბრუნდა, გარდაცვლილი ძმების მშობლებს კი, თვალებში რომ ვერ უყურებდა...ამბობს, რომ ომი არასდროს ტოვებს მეომარს. დღემდე სიზმრად მყოფი იბრძვის, ბორგავს და სისხლის ცრემლებით დანამულ ბალიშზე იღვიძებს. ომის იარა პირს არ კრავს, თურმე. ტკივილებიც არაფრით ყუჩდება. დაბოლოს, შვება მაინც ლოცვასა და ღმერთთან ახლოს მყოფობაში დაიგულა.ირაკლიმ აფხაზეთის ომის ამბების გახსენებისას ერთი სასწაულიც გაიხსენა...ირაკლი ლომიძე: გაპარვით ჩავფრინდი და აფხაზეთის ომს მოხალისედ შევუერთდი.სამი თვე ტამიშში ვიდექით. როტაციას არ ვექვემდებარებოდით, სულ იქ ვიყავით გამაგრებული. მხოლოდ ერთხელ გამოვედით, 23 ნოემბერს გიორგობას. ბიჭებს ვუთხარი, წავიდეთ, ილორის წმინდა გიორგში (ოჩამჩირე) მოვილოცოთ-მეთქი.დილის ექვს საათზე, მე, ზაზა დვალიშვილი, მამუკა ალიბეგაშვილი და აჩიკო ჩიკვილაძე, ფეხით წავედით ტამიშიდან ილორამდე. ვიარეთ ტრასაზე, სადაც მანამდე მანქანებით 120-ით გავდიოდით და ბუჩქებში ვისროდით. მაგარი წვიმა იყო, კოკისპირული, აფხაზებსაც კი დაეზარათ გამოსვლა, რომ ჩვენთვის ესროლათ. სულ ფეხით ვიარეთ, არავინ ჭაჭანებდა. ალბათ, წმინდა გიორგიმ დაუბინდა ყველას იქაურობა, რომ თავისუფლად გაგვევლო გზა.გზაში ბიჭებმა მანქანა გაგვიჩერეს, დაჯექით, მიგიყვანთო. ნასვამები იყვნენ და მოვერიდეთ. წავიდნენ და ჩვენგან ას მეტრში, "ლიმონკა" აუფეთქდათ, კიდევ კარგი, გადარჩნენ.და ასე, წმინდა გიორგიმ მიგვაცილა ტაძრამდე. მაშინ ისეთ რწმენაში არ ვიყავი, როგორშიც დღეს ვარ.განაგრძეთ კითხვა...

1732309070

კომპოტებს ახასიათებს კიბოს რისკის ზრდა - როგორ მოვამზადოთ ალტერნატიული სასმელი

ექიმი, ბიოთერაპევტი, ნუტრიციოლოგი ჯაბა ტყემალაძე, სოციალური ქსელის მეშვეობით, კვებასთან დაკავშირებით, უამრავ სასარგებლო ინფორმაციას აწვდის საზოგადოებას - რომელი პროდუქტი როგორ მივირთვათ და ასე შემდეგ. ამჯერად ექიმი გვამცნობს, რომ კომპოტი სულაც არ არის უსაფრთხო ჩვენი ჯანმრთელობისთვის. მით უფრო საზიანოა ზამთრისთვის შენახული კომპოტები.ჯაბა ტყემალაძე: კომპოტებს ახასიათებს კიბოს რისკის ზრდა „თხევადი შაქრის“ (რომელიც ხელს უწყობს სოკოების, საფუარის და ვირუსების გამრავლებას) გამო, ისევე როგორც ლიმონათს და ხილის წვენებს. კომპოტის ჩენჩოს გაფუებული ბოჭკოები ადვილად იწყებს დუღილს და დისკომფორტს უქმნის ნაწლავებს. შენახვისას კომპოტი თანდათან გამოიმუშავებს ტოქსინებს, რომლებიც ყველაზე საშიშია თირკმელებისთვის.კომპოტის ალტერნატივა შეიძლება იყოს - სხეულის ტემპერატურამდე გაგრილებული ჩაივით მომზადებული ნაყენი- ადუღებამდე მიყვანილი წყალი დაასხით სასარგებლო ხილის ნაჭრებს და შემდეგ 10-15 წუთის განმავლობაში დააყენეთ.

1732262182

"ქრისტიანებმა მომმართონ მე გასაჭირის ჟამს და არავის დავტოვებ შეუსმენელს" - დღეს "მსწრაფლშემსმენელი" ღვთისმშობლის დღესასწაულია

22 ნოემბერს ეკლესია "მსწრაფლშემსმენელი" ღვთისმშობლის ხატის დღესასწაულს აღნიშნავს. მისი ასლი ყოვლად წმინდა სამების საკათედრო ტაძარში ბრძანდება. იქ 15 საათზე ჩატარდება ამ ხატისადმი აღვლენილი პარაკლისი."ქრისტიანებმა მომმართონ მე გასაჭირის ჟამს, და არავის დავტოვებ შეუსმენელს: ყოველთა ჩემდამი სასოებით მოლტოლვილთა ვექმნები შუამდგომელად და მათ თხოვნას ჩემი ოხით შეისმენს ძე და ღმერთი ჩემი. დღეიდან ეს ხატი წოდებულ იქნება „მ ს წ რ ა ფ ლ შ ე მ ს მ ე ნ ე ლ ა დ“, რამეთუ ყოველთა მვედრებელთა მოვუვლენ წყალობას და მათ თხოვნას მსწრაფლ შევისმენ“. - ეს სიტყვები მოესმა ბერს ხატიდან, რომელსაც სასწაულებრივად აეხილა თვალები.ლ ო ც ვ აჰოჲ, ყოვლადწმიდაო ღვთისმშობელო “მსწაფლშემსმენელო”, მრავალ სასწაულთა მოქმედო, ათონის მთის სიწმიდეთა საუნჯეო, ყოვლადწმიდა სამების თაყვანისცემისა მასწავლელო, შევრდომით გევედრებით ჩვენ ცოდვილნი და უღირსნი ესე, მეოხ გვეყავ წინაშე ერთარსისა და სამგვამოვანისა ღმრთისა ჩვენისა, რათა შუამდგომელობითა შენითა ყოვლადსახიერმან სამებამან გარდამოგვივლინოს საღმრთო მადლი უძლურთა კურნებისა და ნაკლულევანთა აღვსებისა, სასიცოცხლო ძალთაგან დაშრეტილთა და უღონო ქმნილთა, ბოროტის მანქანებათაგან მრავალ გზის კვეთებულთა და გვემულთა, მართლმადიდებელთა ქრისტიანეთა.ჰოჲ, ყოვლადწმიდაო ღვთისმშობელო, “მსწრაფლშემსმენელად” წოდებულო, ევედრე სამებასა ყოვლადწმიდასა, უცვალებელსა, გამოუკვლეველსა, ერთღმრთეებად ქებულსა, ყოველთა არსებათა წამისყოფით დამბადებელსა, გარეშეუწერელსა, მართლმადიდებელთა მაცხოვნებელსა, რათა შუამდგომელობითა შენითა სამებამან ერთღვთაებამან გარდამოგვივლინოს შეცნობა და სწრაფვაჲ ზეციურისა მოქალაქობისა, სინანული უღმრთოისა ცხოვრებისა, ძლევაჲ საცდურთა სიმრავლისა, ძალი და შეწევნაჲ დაცემათაგან აღდგომისა და აღმართებისა, რამეთუ უკეთუ არა მსწრაფლშემწეობა შენი, ვითარ განვერნეთ ბოლო ჟამის მოძალებულ უსჯულოებათა ნიაღვარსა შინა დანთქმისა და წალეკვისაგან.ჰოჲ, ყოვლადწმიდაო ღვთისმშობელო, “მსწრაფლშემსმენელო”, ნუ უგულებელსჰყოფ ვედრებასა ჩვენსა, შენდამი აღძრულ სასოებასა, შენდამი მოლტოლვილთა აღსარებასა, არამედ შუამავალ გვექმენ წინაშე ყოვლადწმიდისა სამებისა, განუყოფელისა და დაუსრულებელისა, რათა მოიხილოს ჩვენზედა წყალობითა და მოწყალებითა და კაცთმოყვარებითა თვისითა, გარე წარაქციოს რისხვაჲ მარადის ჩვენზედა მომავალი და გვიხსნას ჩვენ სამართლად ჩვენზედა მოწევნულისა რისხვისაგან და შეგვიწყალნეს ჩვენ, რათა ყოველგან და ყოველსა ჟამსა ვადიდებდეთ სახელსა მისსა წმინდასა მამისა და ძისა და წმინდისა სულისა აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.ხატის ისტორიის და სასწაულის შესახებ ინფორმაციის მისაღებად დააწკაპუნეთ აქ...

1732136045

"ყირამალა იტრიალა ავტობუსმა და... რას ვხედავ - დედაჩემი გარდაცვლილია, მამა წელშია გადატეხილი..." - ტრაგედია, რამაც დავით გიორგობიანის ცხოვრება შეცვალა

დავით გიორგობიანი, რომელსაც ფართო საზოგადოება, ფილმ "მონანიებიდან" სანდრო ბარათელის როლით იცნობს, თავის ცხოვრებაზე იშვიათად საუბრობს. ბოლო წლებში ის რელიგიური ტიპის გადაცემების წამყვანად მოევლინა მაყურებელს. ის უძღვებოდა გადაცემათა ციკლს "გაბრიელ ბერის დრო", სადაც კითხულობდა მალხაზ ჯინორიას სქელტანიან წიგნს - "თქვენი სიცოცხლე ჩემი სიცოცხლეა". მსახიობმა აქ მოჰყვა მძიმე ეპიზოდზე თავისი ცხოვრებიდან... როგორ დაკარგა დედა, როგორ გაიცნო ბერი გაბრიელი, ჩვენი დროის უდიდესი წმინდანი. დავით გიორგობიანი: იყო დრო თეატრსა და კინოში ვმოღვაწეობდი. 19 წლის ვარ, გახარებული, ახალ პროფესიაში შევდივარ. სარწმუნოების, ცოდნის მხრივ, არაფერი ვიცოდით. მხოლოდ პირჯვარს ვიწერდით და ათასში ერთხელ ტაძარში შევიდოდით, ვიღაც რომ გარდაიცვლებოდა, შეიძლებოდა იმის გამო სანთელი დაგვენთო. დიდი მარხვაა. ამ გაგანია შუა მარხვაში ჩვენი ოჯახი წავიდა ქორწილში. არც არავინ გვითხრა, არც ჩვენ ვიცოდით, რომ ეს არ უნდა გვექნა. მივემგზავრებით ავტობუსით, ნათესავები, ჩემი მშობლები, მე და ჩემი ძმა. უცებ დიდ დაღმართში მძღოლი ყვირის - ვიღუპებითო. თურმე არც ერთმა მუხრუჭმა არ დაუჭირა და თვითონ კი გადახტა და ეს ჩვენი ავტობუსი ხრამში გადაეშვა. ჩვენ უკან ვიყავით, იმდენი ხალხი იყო ფეხზე ძლივს ვიდექით. დედამ ბავშვიანს დაუთმო ადგილი და თვითონ წინ, ამაღლებულ ადგილას (სადაც კონდუქტორი იჯდა ხოლმე ძველ წლებში) იჯდა. დაღმართზე დაშვებისას წამოდგა და ხომ უფრო ახლოს იყო ჭერთან და დავინახე დედა, რომელმაც დაიძახა: ღმერთო, მე მომკალი და შვილები გადამირჩინეო. ეს თქვა და გადავიჩეხეთ კიდეც... ყირამალა იტრიალა ავტობუსმა და მდინარის პირას გაჩერდა. გადავედი და ვხედავ, მთიდან ჩემი ძმა ჩამოდის. თურმე მამაჩემს გადაუგდია ავტობუსიდან. ამან გამაძლიერა, თან დედაჩემის სიტყვებმაც. მივხვდი, რომ ღმერთი არის აშკარად. ასეთი ძლიერი ლოცვა არასოდეს მომისმენია. რას ვხედავ, დედაჩემი გარდაცვლილია, მამა წელშია გადატეხილი. სამი მალა ამოაცალეს...მამა ამ ფაქტის შემდეგ მორწმუნე გახდა, კომუნისტის მანდატი გადააგდო. ყოველ წირვაზე ეკლესიაში მთაზე ადიოდა. არასოდეს არ დაჯდებოდა, წირვის ბოლომდე, სამ მალა ამოცლილი კაცი, ჯოხით, ფეხზე იდგა. უკვირდათ ახალგაზრდებს. ვინ აძლევდა ამ ძალას? ღმერთის დიდი რწმენა.იქიდან მოყოლებული ჩემი ცხოვრება შეიცვალა. დადგა პერიოდი სახარება წავიკითხე და რწმენაში შევედი. თეატრის დირექციას ვთხოვე, თუ შეიძლება ისე დაუშვით, რომ კვირა დილით წირვას დავესწრო და არ მომიწიოს სპექტაკლის თამაში-მეთქი. ჩვენ ამდენი უფლებები არ გაგვაჩნიაო, მითხრეს. თეატრიდან წავედი.გამომიძახა თენგიზ აბულაძემ, რატომ წახვედი თეატრიდანო, მკითხა. მოვუყევი. ამ დიდებულმა რეჟისორმა, როგორც ჩანს, ჩემში სანდრო ბარათელი დაინახა და მომცა ეს როლი. "მონანიება" გადაღებიდან ორი წლის შემდეგ გამოვიდა. მე უკვე კინოდანაც ვიყავი წასული. ამ ფილმიდან სხვებს მოვუწოდებდით სინანულისკენ და ჩვენ თვითონ არ ვიყავით ეკლესიურები.დავიწყე მონასტრებში სიარული. დიდი მამებისგან ვიგებდი კითხვებზე პასუხებს, რაც გამიჩნდა: რა  გვჭირდა, რატომ არ გვქონდა სულიერი წინსვლა, რატომ ვიყავით ომებში? რატომ არის ჩვენი ერი ასეთ დღეში-მეთქი?სიონში ვიდექი, უწმინდესის ქადაგებებს ვისმენდი... ერთხელ ვდგავარ და უცებ ძლიერი ხმა მესმის. ვხედავ, ბერი გაშლილი ხელით, გრძელი თითებით ხელაპყრობილი ამბობს - ანტიქრისტეებოო! გავოცდი. ვხედავ, დაუჩოქეს და კურთხევას იღებდნენ. მე ისიც არ ვიცოდი, კაცის წინაშეც თუ იდრეკდნენ მუხლს. ეს თავმდაბლობის ნიშანია. მადლი ხომ მხოლოდ თავმდაბლობით მოდის.ეს ბერი თურმე სალოსია. რას ლაპარაკობს-მეთქი, ჩემთვის განვიკითხე. ამ დროს ისეთნაირად გადმომხედა, გამჭოლი მზერით გაიარა ჩემში. თითქოს ყველაფერი იცოდა ჩემს შესახებ. ჩემი თავი დამანახა და შემრცხვა.ერთხელ წირვიდან გამოვედი ანჩისხატიდან. მარჯვნივ კედელთან იდგა, დიდი ხატი ჰქონდა ჩამოკიდებული, უცნაური ქუდი ეხურა და თვალები უღიმოდა. სიყვარულით უყურებდა ყველას. ამ დროს დამწყები მორწმუნე ვარ, ყველაფერი მაინტერესებს, მივედი და ბავშვურად ვეკითხები, შენ სალოსი ხომ არ ხარ? მითხარი და არავის ვეტყვი-მეთქი. შემომხედა და უსიტყვოდ თავი დააქნია. მამა გაბრიელ, ჩემთან სტუმრად ხომ არ წამოხვალთ-მეთქი და ჩემდა გასაკვირად, რატომაც არაო, მიპასუხა და არ წამომყვა? ანჩისხატიდან ფეხით წავედით... გავუშალეთ დიდი სუფრა და საოცრებები ილაპარაკა. მთელი მომავალი, რაც იმ დროს თქვა, მერე წინ დამხვდა. ერთხელ მცხეთაში ჩავედი და მონასტრის ეზოში ჩემ სულიერ ძმებთან საუბრობდა. რომ მივადექი, ღაპაღუპით ჩამოუვარდა დიდი ცრემლები. ასეთი ხმაურიანი ტირილი არ მენახა, ჩამოვარდნილი ცრემლები ხმებს გამოსცემდნენ - ბახ ბახ... მეღუპებიო, მითხრა. ოკეანეში ღრმად ხარ შესული, აკულები გადაგყლაპავენო. წამოდიო და წაგვხვეტა ვინც იქ ვიდექით. შეგვიყვანა თავის კოშკში და ოთხი საათი მიდიოდა საუბარი. რაც გვაწუხებდა ახალგაზრდებს გვალაპარაკა. მაწვდიდა ნაწერებს, თითქოს წინდაწინ მომზადებული ჰქონდა. მართლმადიდებლურ ტექსტებს ვკითხულობდი, გულს რომ მოგაფხანინებდა, ისეთს. სხვასაც რომ გინდა გააგებინო, რომ არ დაიღუპოს, აი, ამგვარს მაკითხებდა. გემრიელად ვკითხულობდი. კითხვებსაც მისვამდა.ერთხელ ჩემს ძმასთან ერთად მივედი. ექვსი საათის მანძილზე გვარიგებდა. ბოლო შეხვედრაზე მითხრა, შენ რომ ჩემთან აღარ მოხვალ, მე მოვკვდებიო. როგორ ვყვარებივარ-მეთქი, გავიფიქრე. ამიტომ ამბობს ასე-მეთქი. სიტყვა სიტყვით ასე მოხდა. მე მასთან ვეღარ მივედი და მამა გაბრიელი გარდაიცვალა. მისი ყოველი სიტყვა ღვთისგან იყო...

1732122118

21 ნოემბერი მთავარანგელოზობაა - რას ვავედრებთ ღმერთთან ჩვენს შუამავლებს

21 ნოემბერი მთავარანგელოზობაა. კრება წმინდისა მთავარანგელოზისა მიქაელისა და გაბრიელისა და სხვათა წმინდათა უხორცოთა ზეცისა ძალთა, მთავარანგელოზთა: რაფაელისა, ურიელისა, სელაფიელისა, იეგუდიელისა, ვარახიელისა და იერომიელისა. ამ დღეს მთავარანგელოზების ეკლესიების დღესასწაულიცაა. ეს არის: ქუთაისის მწვანეყვავილას, მენჯის, ალგეთის, ჯუმათის (ოზურგეთის რაიონი), დიმის (ბაღდათის რაიონი), ერკეთის (ჩოხატაურის რაიონი), გრემის, შუამთის (თეკლესეული) ტაძრების დღესასწაული.ქრისტიანები ყოველდღე ევედრებიან მთავარანგელოზებს. ორშაბათს მიქაელს მიმართავენ, ის არის ყოველთა მოწინააღმდეგე ძალთა მძლეველი, იგი გვეწევა ყოველ ბოროტ ცოდვათაგან ხსნაში. სამშაბათს მთავარანგელოზ გაბრიელს ევედრებიან. იგი უმეტესად ღვთის ნებას გვამცნობს. ოთხშაბათს რაფაელს აღვუვლენთ ლოცვას. იგი ადამიანთ სნეულებათაგან იფარავს და გვიჩვენებს გზას მათგან გასათავისუფლებლად. ხუთშაბათობით მთავარანგელოზ ურიელს შევავედრებთ. იგი აძლიერებს ლოცვის სურვილს. პარასკევს - მთავარ ანგელოზ სელაფიელს ვევედრებით გაგვიწიოს მეოხება ღვთისადმი. შაბათს მთავარანგელოზ იეგუდიელს მივმართავთ, რომელიც მოგზაურთა და გაჭირვებულთა შემწეა. კვირაობით ვარაქიელს მივმართავთ, რომელიც გვეწევა ღვთის წყალობათა მიღებაში, იგი იცავს ადამიანთა ხორციელ და სულიერ სიწმინდეებს. ამ დღეს წასაკითხი ლოცვატროპარი: ზეცისა ძალთა ერის მთავარნო, საფარველითა ფრთეთა თქვენთათა შემზღუდენ მვედრებელნი ესე თქვენნი, და განსლვასა ამის სულისა ჩემისასა მიხსენით ბნელთა ჰაერის მცველთა ხელისაგან.ტროპარი: ზეცისა მხედრობათა მთავარანგელოზნო, გევედრებით უღირსნი ესე, რაითა მეოხებითა თქუენითა შეგვზღუდნეთ ჩუენ საფარველითა ფრთეთა თქუენთათა, და უხორცოსა მის დიდებისა თქუენისა მიერ დაცულნი შეგივრდებით და ხელაპყრობით გიღაღადებთ: ღელვათა და განსაცდელთაგან გვიხსნენით ჩუენ, დიდნო მთავარნო ზეცისა ძალთანო.სხვა ტროპარი: რომელი ძლევისა გალობასა და დაუცხრომელად დიდებისმეტყუელებასა მეუფისა შესწირავ, მიქაელ, დიდო მთავარო ზეცისა უხორცოთაო, რომელსა გაქუს კადნიერებაი წინაშე ღმრთისა, ნუ დასცხრები ოხად სულთა ჩუენთათვის.კონდაკი: მთავარანაგელოზნო ღმრთისანო, მსახურნო საღმრთოსა მის დიდებისანო, ანგელოზთა მთავარნო და წინამძღუარნო შეცდომილთანო, უმჯობესისა ჩუენცა გვიოხენით დიდსა წყალობასა, უხორცოთა ძალთა ერის-მთავარნო.

1732031940

"ყველაფერი, რასაც ირაკლი ქმნიდა, იყო თბილისურიც და მსოფლიოც. აშუღი იყო… ვერელი აშუღი" - გელა ჩარკვიანი ირაკლიზე

მეფე 63 წლის გახდებოდა... მის მსგავსად თვითმყოფადი ხელოვანის და მით უფრო, მუსიკოსის გახსენება, გაგიჭირდებათ... მეამბოხე, რევოლუციონერი, ქართველიც და მსოფლიო კონტექსტის მატარებელიც. მოკლედ, ირაკლი ჩარკვიანს მამა უკეთ ახასიათებს - ასევე დაუვიწყარი გელა ჩარკვიანი.***გელა ჩარკვიანი: ირაკ­ლი რომ რა­ი­მეს წა­ი­ღი­ღი­ნებ­და, ჩუ­მად ვუს­მენ­დი - ძა­ლი­ან მინ­დო­და, მუ­სი­კა­ლუ­რი ნიჭი გა­მოჰ­ყო­ლო­და. მა­მა­ჩემს სმე­ნა სა­ერ­თოდ არ ჰქონ­და, დე­და­ჩემს კი - ბრწყინ­ვა­ლე. მუ­სი­კა­ლუ­რი გა­ნათ­ლე­ბა არ მი­უ­ღია, მაგ­რამ სწო­რედ მან მა­ზი­ა­რა ქარ­თულ მრა­ვალ­ხმი­ა­ნო­ბას. როცა ირაკ­ლი 6 წლის შეს­რულ­და, დავ­წყნარ­დი, - მის­მა სიმ­ღე­რამ და­მარ­წმუ­ნა, რომ სმე­ნა ნამ­დვი­ლად ჰქონ­და, თუმ­ცა სა­ინ­ტე­რე­სო მუ­სი­კას თუ და­წერ­და, ვერ წარ­მო­ვიდ­გენ­დი.ირაკლი ინ­ტერ­ვი­უ­ში წერდა: მა­მა­ჩე­მის მთე­ლი მუ­სი­კა­ლუ­რი შე­მოქ­მე­დე­ბა, როკ-ოპე­რე­ბი, "ნარ­გი­ზა და ქალ­ბა­ტო­ნი ნელი", ჩემ თვალ­წინ იწე­რე­ბო­და, სრულ­დე­ბო­და და აბ­სო­ლუ­ტუ­რად კონფრონ­ტა­ცი­ულ პრო­დუქტს წარ­მო­ად­გენ­და. იმ დრო­ის, 1970-ია­ნე­ბის ჰი­პურ წლებ­ში მუ­სი­კა­ლუ­რი კონ­ტრკულ­ტუ­რის კერა ჩემი სა­კუ­თა­რი სახ­ლი იყო და ჭეშ­მა­რი­ტი "ან­დერგრა­უნ­დი", თა­ნა­მედ­რო­ვე ქარ­თუ­ლი ტექ­სტე­ბით ჩემს ოჯახ­ში იშ­ვაო. "ნარ­გი­ზა" ახლა წიგ­ნად გა­მო­ვი­და და დის­კიც მოჰ­ყვე­ბა. რო­გორც აღ­მოჩ­ნდა, ამ ყვე­ლა­ფერ­მა ირაკ­ლი­ზე გავ­ლე­ნა იქო­ნია.***1961 წლის 19 ნოემბერს ბიჭი შეგვეძინა, ირაკლი. მაშებით გამოიყვანეს და პარეზის გამო პირველ დღეებში ძალიან ცუდი შესახედი იყო. ფილტვების ანთებაც დაემართა და ერთხელ მაგიდიდანაც ჩამოგვივარდა. ჯერ კიდევ მშობლებთან, კამოს 4-ში ვცხოვრობდით, თუმცა მალე, ნანას დედამ 30-იანებში დახვრეტილი მეუღლის რეაბილიტაციის საფუძველზე, ვაკეში, არაყიშვილის 8-ში მიიღო ბინა და იქ გადავედით. მე არქიტექტორობას შევეშვი და სწავლა უცხო ენათა ინსტიტუტში განვაგრძე. ბავშვობაში დორას მიერ ნასწავლი ინგლისური გამომადგა, თუმცა გადავწყვიტე მისი ცოდნა, ასე ვთქვათ, სრულქმნილებამდე მიმეყვანა და დღეში 100 ახალ სიტყვას ვსწავლობდი.მშობლები თვეში 80 მანეთს მაძლევდნენ. დამატებით ფულს მაუდ-კამვოლის კომბინატთან და რადიოქარხანასთან არსებული თვითმოქმედი ორკესტრების ხელმძღვანელობით და მათთვის პარტიტურების წერით ვაკეთებდი. ზოგჯერ ტრიკოტაჟის ქარხნის კლუბში ცეკვებზეც ვუკრავდი. თუმცა თანდათან ინგლისურის მასწავლებლობაზე გადავედი. ჩემი პირველი მოწაფეები მეზობელი ბავშვები – ირინა გორგაძე და და-ძმა გოგოტაძეები იყვნენ.ირაკლი იზრდებოდა და მზარდი ინტერესით უსმენდა ჩემს ფორტეპიანოზე დაკრულს. ერთხელაც თვითონ მიუჯდა მოსკოვიდან ჩამოტანილ, ყოველთვის ოდნავ აშლილ Красный Октябрь-ს და გამომიცხადა, ახლა მე დაგიკრავ იკაროსის და დედალოსის ამბავსო. თავისი პირველი კომპოზიცია ირაკლიმ დაღმავალი გლისანდოთი დაამთავრა – იკაროსი ზღვაში ჩავარდა.***13 წლის იქ­ნე­ბო­და, როცა ჩან­თა ჩა­ი­ლა­გა და ბა­კუ­რი­ან­ში მივ­დი­ვა­რო, - გა­მო­მი­ცხა­და. რა­საკ­ვირ­ვე­ლია, აღ­ვშფოთ­დი, მაგ­რამ მა­ინც თა­ვი­სი გა­ი­ტა­ნა და წა­ვი­და. რე­ვო­ლუ­ცია აქე­დან იწყე­ბო­და, მაგ­რამ ჯერ არ ვი­ცო­დი, რა გან­ხრით. თუ გინ­და, მო­მა­ვალ­ში მთავ­რო­ბას აუ­ჯანყდე, ჯერ მშობ­ლებს უნდა აუ­ჯანყდე. რო­დე­საც ირაკ­ლის და­წე­რი­ლი სიმ­ღე­რა პირ­ვე­ლად მო­ვის­მი­ნე, მივ­ხვდი, რის გა­კე­თე­ბას აპი­რებ­და.***მას მომ­ღერ­ლად მო­იხ­სე­ნი­ე­ბენ, მაგ­რამ მომ­ღე­რა­ლი არ იყო, მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ კარ­გი ხმა ჰქონ­და - თა­ვი­სე­ბუ­რი და ცოტა ტრა­გი­კუ­ლიც. ირაკ­ლი იყო ავ­ტო­რი, ადა­მი­ა­ნი, რო­მე­ლიც კომ­პლექ­სუ­რად ქმნი­და დიდ ნა­წარ­მო­ე­ბებს და თვი­თონ­ვე ას­რუ­ლებ­და.*** ყველაფერი, რასაც ირაკლი ქმნიდა, შეუცდომლად ქართული იყო, თბილისურ ფესვებზე აღმოცენებული და იმავდროულად სრულად თავსებადი დღევანდელ მსოფლიო ცივილიზაციასთან.მისი პროდუქტის თავისებურება იმაში მდგომარეობს, რომ ის ერთდროულად რჩეულიცაა და ხალხურ-დემოკრატიულიც. აშუღი იყო… ვერელი აშუღი“ - იხსენებდა შვილს გელა ჩარკვიანი. ირაკლი 2006 წლის 24 თებერვალს საკუთარ სახლში გულის შეტევით გარდაიცვალა.