საზოგადოება • 1712750279

"ხალხური სიმღერის უბადლო შემსრულებელი გარდაიცვალა" - ვრცელდება სამწუხარო ინფორმაცია

ქართული ხალხური სიმღერის უბადლო შემსრულებელი გარდაიცვალა – სამწუხარო ინფორმაცია სოციალურ ქსელში ვრცელდება.“▪️ ონის მუნიციპალიტეტის მერიის განათლების, კულტურის, სპორტის, ახალგაზრდობის საქმეთა, ბავშვის უფლებების დაცვისა და მხარდაჭერის სამსახური, დიდ მწუხარებას გამოთქვამს სოფელ გლოლის ფოლკლორული ანსამბლის ,,ბუბა“ უხუცესი წევრის, ულამაზესი და უნიჭიერესი ქალბატონის, მარიამ ბაკურაძის გარდაცვალების გამო.▪️ განუზომელია მისი ღვაწლი რაჭის ფოლკლორის აღორძინების და პოპულარიზაციის საქმეში. მან მთელი თავისი შეგნებული ცხოვრება ხალხურ სიმღერას მიუძღვნა.▪️ ჩვენ წილად გვერგო ბედნიერება, ვიცნობდეთ ქალბატონ მარიამს, მის შემოქმედებას, განუმეორებელია მის მიერ შესრულებული ცეკვა ,,ბერქალური“.▪️ დიდი გულისტკივილით ვუსამძიმრებთ ოჯახს, ფოლკლორული ანსამბლის ,,ბუბა“ წევრებს, ონის მუნიციპალიტეტს და მთლიანად საქართველოს!” 

საზოგადოება • 1711625791

იუსტიციის სამინისტრომ პრობაციონერთა ინოვაციური საორიენტაციო კურსის პროექტი დაიწყო

პრობაციონერთა საორიენტაციო კურსი დანაშაულის პრევენციის, არასაპატიმრო სასჯელთა აღსრულებისა და პრობაციის ეროვნული სააგენტოს ახალი ინოვაციური სარეაბილიტაციო შესაძლებლობაა, რომელიც დაბალი რისკის პრობაციონერების მხრიდან განმეორებითი დანაშაულის პრევენციას და ამ პროცესში პრობაციის ოფიცრების როლის გაძლიერებას ემსახურება.პროგრამა ითვალისწინებს პრობაციის ოფიცრების როლის ზრდას დანაშაულის პრევენციის პროცესში; ამასთან, დაბალი რისკის პრობაციონერებს უქმნის შესაძლებლობას, გაიარონ საორიენტაციო კურსი და შემდგომ შესაბამისი ანაზღაურების მიღებით პრობაციის ოფიცრებთან ერთად თავადვე გაუძღვნენ მსგავსს კურსებს. ამას გარდა, პროგრამის წარმატებით დასრულება პირობითი მსჯავრის გაუქმებისა და რეჟიმის შემსუბუქების შესახებ გადაწყვეტილების მიღების პროცესში ერთ-ერთი დადებითად გასათვალისწინებელი ფაქტორი იქნება.კურსი მოიცავს ისეთ თემატურ მიმართულებებს, როგორიცაა: ფსიქოსოციალური უნარების განვითარება, წიგნიერებისა და დასაქმების ხელშეწყობა, სამართლებრივი საკითხები და ქალები მართლმსაჯულების სისტემაში.კურსის ფარგლებში, ბენეფიციარები მიიღებენ მათთვის მნიშვნელოვან ინფორმაციას:•შრომითი უფლებებისა და სოციალური დახმარების სისტემებზე;•ემოციური მდგომარეობის რეგულირებაზე;•ეფექტიან კომუნიკაციასა და კონფლიქტური სიტუაციის მართვაზე;•განსხვავებულის მიმართ მიუღებლობისა და სტიგმის დაძლევაზე;•ფიზიკური და ფსიქიკური ჯანმრთელობის ხელშეწყობასა და არაჯანსაღი ქცევისა და ჩვევების იდენტიფიცირებაზე;ასევე, პროფორიენტაციის პროგრამის საშუალებით გაეცნობიან არაერთი პროფესიის თავისებურებას.კურსის პილოტის ჩასატარებლად პრობაციის ოფიცრები მთელი ქვეყნის მასშტაბით შეირჩნენ.პრობაციონერთა საორიენტაციო კურსი იუსტიციის მინისტრმა რატი ბრეგაძემ გახსნა. ღონისძიების მონაწილეებს სიტყვით მიმართა დანაშაულის პრევენციის, არასაპატიმრო სასჯელთა აღსრულებისა და პრობაციის ეროვნული სააგენტოს უფროსმა ლადო ხელაძემ.იუსტიციის მინისტრის მოადგილე ბუბა ლომუაშვილმა პრობაციის ოფიცრები დააჯილდოვა, რომელთაც წარმატებით გაიარეს ტრენერთა ტრენინგი, და მათ მომავალ საქმიანობაში წარმატებები უსურვა. ისინი იქნებიან პირველი პრობაციის ოფიცრები საქართველოში, რომლებიც კურსის პილოტს ჩაატარებენ, შემდეგ კი, ამავე პროცესის გავრცელებას შეუწყობენ ხელს.პრობაციონერთა საორიენტაციო კურსი სააგენტოს სპეციალისტების მიერ, ექსპერტის ჩართულობით, აშშ-ის საერთაშორისო ანტინარკოტიკული და სამართალდამცავ ორგანოებთან თანამშრომლობის ბიუროს (INL) მხარდაჭერით, იუსტიციის სასწავლო ცენტრთან ერთად ხორციელდება.ღონისძიებას ასევე ესწრებოდნენ იუსტიციის მინისტრის მოადგილეები, სსიპ-ების ხელმძღვანელები, ადამიანის უფლებათა დაცვის საკითხებში პრემიერ-მინისტრის მრჩეველი ნიკო თათულაშვილი, მთავარი პროკურორის მოადგილე ნათია მერებაშვილი და საქართველოს განათლების, მეცნიერებისა და ახალგაზრდობის მინისტრის მოადგილე თამარ მახარაშვილი.

საზოგადოება • 1710486157

გენერალური პროკურატურის ორგანიზებით, არასრულწლოვანთა ცენტრალური მულტიდისციპლინური საბჭოს სხდომა გაიმართა

საქართველოს გენერალური პროკურატურის ორგანიზებით და ევროკავშირის პროექტის „მართლმსაჯულების სისტემის რეფორმის ხელშეწყობა საქართველოში“ მხარდაჭერით, არასრულწლოვანთა ცენტრალური მულტიდისციპლინური საბჭოს შეხვედრა გაიმართა.შეხვედრა საქართველოს გენერალური პროკურორის მოადგილემ, ნათია მერებაშვილმა გახსნა. შეხვედრას ასევე ესწრებოდნენ საქართველოს იუსტიციის მინისტრის მოადგილე ბუბა ლომუაშვილი, საქართველოს განათლების, მეცნიერებისა და ახალგაზრდობის მინისტრის მოადგილე თამარ მახარაშვილი, იურიდიული დახმარების სამსახურის უფროსი დავით სიმონია, ევროკავშირის წარმომადგენლობის პროგრამების მენეჯერი ანტონიო დალ ბორგო, ევროკავშირის პროექტის უფროსი ექსპერტი რენატე ვინტერი, გაეროს ბავშვთა ფონდის, გენერალური პროკურატურისა, სასამართლოსა და სხვადასხვა უწყებების წარმომადგენლები.გენერალური პროკურორის მოადგილემ ისაუბრა არასრულწლოვანთა ადგილობრივი საკოორდინაციო მექანიზმის როლსა და მნიშვნელობაზე არასრულწლოვანთა მართლმსაჯულების განვითარებაში. როგორც ნათია მერებაშვილმა აღნიშნა, არასრულწლოვანთა ადგილობრივი საკოორდინაციო მექანიზმი ნამდვილად ქმნის უწყებებს შორის კოორდინაციის ხელშეწყობისთვის ეფექტიან პლატფორმას, რაც ხელს უწყობს ბავშვის საუკეთესო ინტერესებზე დაფუძნებული და ბავშვზე მორგებული მართლმსაჯულების განხორციელებას.შეხვედრაზე პროკურატურის წარმომადგენლებმა მულტიდისციპლინური საბჭოს წევრებს ინფორმაცია მიაწოდეს არასრულწლოვანთა მართლმსაჯულების მიმართულებით განხორციელებული საქმიანობის და სამომავლო გეგმების შესახებ. ასევე, საბჭოს სხდომის მონაწილეებს მიეწოდათ შემაჯამებელი ინფორმაცია 2023 წლის განმავლობაში თბილისსა და რეგიონებში, პროკურატურის ინიციატივით გამართული არასრულწლოვანთა ადგილობრივი მულტიდისციპლინური საბჭოების სხდომების მუშაობის შედეგების შესახებ. შეხვედრაზე ყველა მონაწილე უწყებამ წარმოადგინა ინფორმაცია არასრულწლოვანთა მართლმსაჯულების მიმართულებით არსებული მდგომარეობის, გამოწვევებისა და მიღწევების შესახებ.შეხვედრის ბოლოს, ევროკავშირის პროექტის უფროსი ექსპერტის მიერ გაზიარებული იქნა რეკომენდაციები ცალკეული უწყების მიერ ბავშვის უფლებების დაცვის მიმართულებით განსახორციელებელი აქტივობების შესახებ.პროკურატურა აქტიურად გააგრძელებს საკოორდინაციო მექანიზმის მხარდაჭერას, პარტნიორ უწყებებთან და საერთაშორისო ორგანიზაციებთან თანამშრომლობას, არასრულწლოვანთა უფლებების დაცვის მექანიზმების დახვეწის მიმართულებით.

საზოგადოება • 1708974235

„საკურორტე ზონაში სტიქიის განმეორების მაღალი რისკია...“ - რამ გამოიწვია სტიქია შოვში?

რამ გამოიწვია სტიქია შოვში?ქართველი და შვეიცარიელი სპეციალისტების ანალიზის შედეგად, ირკვევა, რომ ბუბას ხეობაში მომხდარი სტიქიის პროგნოზირება შეუძლებელი იყო. „ადგილი ჰქონდა კატასტროფული ხასიათის გეოლოგიურ და კლიმატური მოვლენების დამთხვევას, რომელიც პრინციპში იშვიათად ხდება და ძალიან ძნელია ასეთი მოვლენების ამდაგვარად განვითარების წინასწარმეტყველება...“, - ამბობს გეოლოგი არჩილ მაღალაშვილი.შვეიცარიელი გეოლოგებით დაკომპლექტებულმა ავტორიტეტულმა საექსპერტო ჯგუფმა კვლევის შედეგები რაჭის ტრაგედიიდან 6 თვის შემდეგ გამოაქვეყნა. მსოფლიოში ყველაზე რთულ კატაკლიზმებზე მომუშავე სპეციალისტებმა შოვში მომხდარ სტიქიურ პროცესზე რამდენიმე თვე იმუშავეს.კვლევაში ვკითხულობთ, რომ შოვში დამანგრეველი ღვარცოფის მიზეზი გეოლოგიური და ჰიდრომეტეოლოგიური მოვლენების თანხვედრა გახდა. ნახეთ ვიდეო სრულად ⇓ასევე დაგაინტერესებთ:ნარჩენები, რომელთა აღებაც მტვერსასრუტით არასდროს არ უნდა სცადოთრატომ უწერენ რუსულ მედიაში ნავალნის გვარს ყველგან - „*“ - ნიშანსდაშორდა თუ არა მეუღლეს და რატომ შეწყვიტა მოდელობა - ულამაზესი ანა ახვლედიანი გულშემატკივრებს პასუხობს

პოლიტიკა • 1708418797

მაია ბითაძემ შოვის ტრაგედიასთან დაკავშირებით გავრცელებულ ყალბ მოსაზრებებთან დაკავშირებით ბრიფინგი გამართა

გარემოს დაცვისა და ბუნებრივი რესურსების კომიტეტის თავმჯდომარემ მაია ბითაძემ ბრიფინგი გამართა, სადაც შოვის ტრაგედიასთან დაკავშირებით გავრცელებულ ყალბ ინფორმაციებთან დაკავშირებით ისაუბრა. მისი თქმით, შოვის ტრაგედიასთან დაკავშირებით, საზოგადოებაში არსებულ ყველა შეკითხვას რომ  ამომწურავი პასუხი გასცემოდა გარემოს ეროვნულმა სააგენტომ შეფასების პროცესში ჩართო შვეიცარიელი ექსპერტები, რომელთაც ევროპის მასშტაბით მსგავსი სტიქიური მოვლენების შეფასების მრავალწლიანი გამოცდილება აქვთ. შვეიცარიელმა  სპეციალისტებმა თანამედროვე ტექნოლოგიების გამოყენებით შეისწავლეს და გადაამოწმეს გარემოს ეროვნული სააგენტოს მიერ მოპოვებული და დამუშავებული მასალები, რის შედეგადაც მათ დაადასტურეს  პირველად დასკვნაში გამოქვეყნებული ყველა ძირითადი  ასპექტი, რითაც პასუხი გაეცა საზოგადოების ყველა კითხვას.კომიტეტის თავმჯდომარემ დეტალურად გამოყო ყველა ის საკითხი, რომელთა თაობაზეც დაუსაბუთებელი მოსაზრებები ვრცელდება. მისი თმით, შვეიცარიელი ექსპერტების დასკვნით დადასტურდა, რომ სტიქიის განვითარებამდე, მდინარე ბუბისწყლის აუზში წყლის გრძელვადიან  შეგუბებას ადგილი არ ჰქონია, რასაც ადასტურებს სტიქიამდე დაახლოებით 3 საათით ადრე გადაღებული სატელიტური სურათები და მდინარე ჭანჭახზე (რიონის შესართავთან) არსებული ჰიდროლოგიური სადგურის მონაცემები. უცხოელი ექსპერტების დასკვნით  შოვში დამანგრეველი მეწყრის მიზეზად დასახელდა კლიმატის ცვლილების ფონზე მყინვარის ინტენსიური დნობა, რამაც გამოიწვია მყინვარი ბუბას სათავეებში 1 მილიონი კუბური მეტრი კლდე-ზვავის ჩამოშლა, რამაც ხელი შეუწყო ჯამში 4 მილიონი კუბური მეტრი მეწყრისა და ღვარცოფის ფორმირებას.მეორე საკითხი, რომელზეც მაია ბითაძემ ყურადღება გაამახვილა, ხე-ტყის უკანონო ჭრასთან დაკავშირებით გავრცელებული ხმაა, რომელიც თითქოს სტიქიის ერთ-ერთი მიზეზი იყო. მისი თქმით, შვეიცარიელი ექსპერტების დასკვნაში ხე-ტყის უკანონო ჭრა სტიქიის გამომწვევ მიზეზად არ სახელდება. მით უფრო, რომ იმ ტერიტორიაზე ტყე არ არის.„საზოგადოებაში ამბობდნენ, რომ თითქოს კაპიტალური დამცავი ნაგებობა რომ ყოფილიყო შეაკავებდა მეწყერს და ღვარცოფს და არ ექნებოდა ასეთი დამანგრეველი შედეგები.  შვეიცარიელი ექსპერტების დასკვნით, მსგავსი ტიპის ხეობებში,  კაპიტალური დამცავი ნაგებობების მშენებლობა ასეთი მასშტაბის სტიქიურ პროცესებს ვერ შეაკავებდა.  მსოფლიოში  ამ დროისთვის  საუკეთესო და ყველაზე ეფექტიან გზას, ადამიანებისა და ინფრასტრუქტურის დასაცავად, ტერიტორიის სწორი სივრცითი დაგეგმარება წარმოადგენს. ასევე ამბობდნენ რომ თითქოს  განგაშის სისტემის არსებობის შემთხვევაში შეიძლებოდა ტრაგედიის თავიდან აცილება. სინამდვილეში, შვეიცარიელი ექსპერტების დასკვნით საუკეთესო და ყველაზე თანამედროვე განგაშის სისტემების არსებობის შემთხვევაშიც კი, გაფრთხილების დრო იმდენად მცირეა, რომ არათუ სტიქიის ზონიდან, არამედ მიმდებარე დასახლებებიდანაც კი მოსახლეობის დროული ევაკუაცია ხშირ შემთხვევაში თეორიულადაც კი შეუძლებელია“, - განაცხადა მაია ბითაძემ.მან ბრიფინგზე  ასევე ისაუბრა შვეიცარიელი ექპერტების მიერ გაცემულ რეკომენდაციებზე, რომლის შესაბამისადაც საჭიროა საქართველოს ტერიტორიაზე მყინვარული ხეობების ქვემო წელში არსებული დასახლებული პუნქტების და ინფრასტრუქტურის საფრთხეების/რისკების შეფასება, რისკის ზონაში არსებული დასახლებული პუნქტების იდენტიფიცირება და შესაბამისი პირველადი რეკომენდაციების მომზადება. „ასევე შესაძლებელია დეტალური კვლევების საფუძველზე,  ცალკეულ შემთხვევაში მონიტორინგისა და გაფრთხილების კომპლექსური სისტემების გამოყენებაც. ექსპერტების რეკომენდაციით, მდინარე ბუბისწყლის ხეობაში სტიქიის გავრცელების არეალში (26 ჰა) დაუშვებელია რაიმე სახის ახალი ინფრასტრუქტურის მოწყობა და არსებული შენობა-ნაგებობების ფუნქციონირება. ასევე, აღნიშნულ  ხეობაში და კურორტ შოვის სტიქიის გავრცელების არეალისათვის უნდა შემუშავდეს გადაადგილების წესები და მოეწყოს შესაბამისი გამაფრთხილებელი ნიშნები“, - განაცხადა მაია ბითაძემ.

კულტურა • 1707404715

"შეთეს და გედიას ჩხუბი ხომ გახსოვთ?! დადგმულიც იყო, მაგრამ ნამდვილადაც ვჩხუბობდით. მერე, კომპენსაციის მიზნით, სოსო საჭმელად მეპატიჟებოდა" - "ნატვრის ხეში" დაწყებული მეგობრობის ამბავი

არის როლები და სახეები, რომლებიც მუდმივად რჩება როგორც თავად მსახიობის ცხოვრებაში, ისე მაყურებლის მეხსიერებაში. "ნატვრის ხის" სამივე მთავარი პერსონაჟი - მარიტა, გედია და შეთე, სწორედ ამგვარი სახეებია. ლიკაც, სოსოც და ზაზაც ბოლომდე ამ ფილმის გმირებად დარჩნენ...სოსო ჯაჭვლიანი და ზაზა კოლელიშვილი თენგიზ აბულაძის ამ გენიალური ფილმის გადასაღებ მოედანზე დაახლოვდნენ. ზაზა 18 წლის იყო, სოსო - წელიწად-ნახევრით უმცროსი.ერთმა ყურებამდე შეყვარებული გედიას როლი შეასრულა, მეორემ - შეთესი, რომელსაც გარიგებით რთავენ ცოლს. გლეხის ულამაზესი მარიტას გამო მათი გმირები დაუძინებელ მტრად ექცნენ ერთმანეთს.კადრს მიღმა გაჩაღებული მეგობრობა ეკრანზე უნდა დაევიწყებინათ, ეს კი, გენიოსი რეჟისორის წყალობით, საუკეთესოდ გამოუვიდათ. ჩხუბიც ისეთი ბუნებრივი ჰქონდათ, რომ ერთმანეთს დარტყმისგან სისხლჩაქცევებს უჩენდნენ. აბა, მშრალად ვინ დაუძვრებოდა მკლავჭიდში მსოფლიო ჩემპიონ სოსო ჯაჭვლიანს. მერე, კადრს მიღმა, დაჟეჟილ "შეთეს" "გედია" საჭმელად ეპატიჟებოდა...ზაზა კოლელიშვილი: - გადაღების დროს, მთელი წლის მანძილზე, მე და სოსო თითქმის ყოველდღე ერთად ვიყავით. ერთ ოთახში ვცხოვრობდით. ჩვენს ოთახში გადაღებების მერე სუფრა იშლებოდა და ვეპატიჟებოდით ყველას, ჩვენს ლეგენდებს - სესილია თაყაიშვილს, სოფიკო ჭიაურელს, თინა ბურბუთაშვილს, ეროსი მანჯგალაძეს, კახი კავსაძეს, კოტე დაუშვილს, რამაზ ჩხიკვაძეს, ჯემალ ღაღანიძეს, გივი ბერიკაშვილს, ყველას... ეს იყო დიდი ზეიმი და ბედნიერება. წარმოგიდგენიათ, მათთან ერთად ვახშამი რა იყო?! დაუვიწყარი რამ...ბატონი თენგიზ აბულაძე სამ ჭიქას დალევდა და სუფრას პირველი ტოვებდა, სამუშაოდ მიდიოდა, ჩვენ კი დაგვიბარებდა - თვალები გქონდეთ კრიალაო. დიდი მსახიობები მაგალითს გვაძლევდნენ ახალგაზრდებს და ზედმეტს არც ისინი სვამდნენ. ნაბახუსევზე თვალები სულ სხვა გამომეტყველებისაა ეკრანზე, კამერა მგრძნობიარეა, შეშუპებულ თვალებს მაშინვე აფიქსირებს. ამიტომ გვარიგებდა მაესტრო.მე წელიწად-ნახევრით ვარ სოსოზე უფროსი. წამოდიო, მითხრა და სასადილოში დამპატიჟა. იქ მოხდა ჩვენი გაცნობა. მებუფეტე ეკითხება სოსოს, რას უკვეთავთ და რამდენსო? მხოლოდ მე და სოსო ვართ. ხუთი ბიფშტექსი და ხუთი ლიმონათიო. მე ვუთხარი, არ მშია, მხოლოდ ლიმონათს დავლევ-მეთქი. მაშინ - ხუთი ლიმონათი და ოთხი ბიფშტექსიო. წარმოიდგინეთ, ოთხი ბიფშტექსი შეჭამა, გაოცებული ვუყურებდი. დღე და ღამე ვარჯიშობდა იქაც, გადაღებების პარალელურად. იმ პერიოდში სპორტულ კარიერაში წარმატება ჰქონდა. მსოფლიოს ჩემპიონი იარიკინი დაამარცხა. დიდ იმედებს ამყარებდნენ სოსოზე, მაგრამ კოჭის ტრავმის გამო ნელ-ნელა შეეშვა სპორტს და გადაერთო კინოზე. შეთეს და გედიას ჩხუბის ეპიზოდი ხომ გახსოვთ?! სად არ გადავიღეთ, ბოლოს ხორნაბუჯის ციხეზე ათ წუთიანი ჩხუბი გადაიღეს. მაგრამ ბოლოს 58 წამიანი მონაკვეთი დარჩა ფილმში.წარმოიდგინეთ, რა დღე გაგვატარა თენგიზ აბულაძემ! გადაღების დროს დადგმული ჩხუბი იყო, ვიცოდით აპაჩით (დადგმული დარტყმა) მუშაობა. მაგრამ როცა მართლა მოგხვდება, მწარდები და პასუხობ. იყო მომენტები, მართლა ვარტყამდით ერთმანეთს. ერთმანეთი დავლეწეთ, ყურების უკან სულ სისხლჩაქცევები მქონდა. ყურებზე ხელს მკიდებდა და თავს მიწაზე მარტყმევინებდა. მერე, კომპენსაციის მიზნით, საჭმელად მეპატიჟებოდა.ფარიკაობის და სასცენო მოძრაობის პედაგოგი - შოთა სხირტლაძე გვადგმევინებდა ჩხუბის კადრებს, ჩვენი უფროსი ძმაკაცი იყო. პენოპლასტის ქვები დაამზადეს, რომ ერთ სცენაში სოსოსთვის თავში ჩაერტყათ. ეს გაკეთებული ქვები ნამდვილ ქვებს შორის ეგდო და შოთას შეეშალა და ერთი დუბლის დროს, ნამდვილი ქვა ისე ჩაარტყა სოსოს, რომ თავი გაუტეხა. ლიკას რაც შეეხება, დასამალი არ არის, რომ ბიჭები, "ნატვრის ხის" გადაღების დროს, მასზე ვიყავით შეყვარებული. თან იცით, როგორ გვიყვარდა? მასთან ფიზიკურ სიახლოვეს საკუთარ თავსაც ვერ ვკადრებდით. იმდენად სუფთა და ხალასი იყო ლიკა, რომ მხოლოდ წრფელი სიყვარულით გვიყვარდა. ბიჭებს ერთმანეთისთვის თავ-ყბა დაგვილეწია მისი გულისთვის. ვინმე უშნოდ თუ იხუმრებდა ლიკაზე, მე ვურტყამდი, სოსოს ვაწოდებდი და მერე ის კვანძავდა და ყრიდა.ვირზე შესმული ლიკას კადრების გადაღების დროს, როცა ტალახისგან და წვიმისგან სველდებოდა, მისი ნებით, მხოლოდ მე ამყავდა ხელში და მანქანაში ვსვამდი, რომ სიღნაღის სასტუმროში წაგვეყვანა, სადაც ერთ ნომერში ცხელ აბაზანას იღებდა, რომ არ გაცივებულიყო. ხელში აყვანილი მანქანამდე დიდხანს რომ მეტარებინა, მძღოლს ვეუბნებოდი, მანქანა შორს დააყენე, თორემ საბურავებს დაგიჭრი-მეთქი... "ნატვრის ხის" შემდეგ, როცა ცოლი შევირთე, სოსო ჩემი მეჯვარე და ორი შვილის ნათლია გახდა. ასევე დაგაინტერესებთ: „საცოლე თვალწინ მოუკლეს, გოგონა გაქანებული მატარებლის ქვეშ ჩააგდეს...“ - საინტერესო ფაქტები სერგო ფარაჯანოვზე, რომელიც დღეს 100 წლის გახდებოდა"ბუბას ირინასგან დიდი თავისუფლება ჰქონდა, რადგან მან იცოდა, რომ ბუბა უმისოდ ვერ გაძლებდა. ირინა კი ის ქალი იყო, რომელსაც ვერ მიატოვებდი“ - ლეგენდის გარდაცვალებიდან ერთი წელი გავიდა"ხშირად ჰყვება ხოლმე, პალტო არ მქონდა და გიორგიმ, თავისი პირველი ხელფასით მიყიდაო. ერთმანეთს უვლიდნენ..." - კირა ანდრონიკაშვილი ელდარ შენგელაიაზე

კულტურა • 1706544118

"არ შეიძლება ადამიანმა, ფულის გულისთვის, საკუთარი სინდისი გაყიდოს. ეს პატარა და ძველი ფორმულა ყოველთვის ძალაშია..." - ქართველების ფილმი, რომელმაც ნიუ-იორკის ფესტივალზე ჯილდო აიღო

რეალურ ამბავზე გადაღებული მოკლემეტრაჟიანი მხატვრული ფილმის - "ილუზიის" საპრემიერო ჩვენება პირდაპირ ნიუ-იორკის კინო ფესტივალზე შედგა. ქართველების ფსიქოლოგიურმა დრამამ ფესტივალზე პრიზი აიღო. სურათმა ჟიურის ყურადღება სცენარით მიიქცია. "ილუზიის" ერთ-ერთი სცენარის ავტორი მზექალა გოგოჭური გახლავთ, რომელიც უკვე ერთი წელია, რაც ამერიკაში იმყოფება. სცენარის თანაავტორები ლუკა მჭედლიშვილი და ჯოზეფ დი ქროსი არიან. ფილმის რეჟისორი კი გიორგი ტყემალაძეა. ოთხ წლიანი ამერიკული ცხოვრების თავზე, ახალგაზრდა ხელოვანმა, უკვე მესამე მოკლემეტრაჟიანი ფილმის გადაღება მოახერხა. არის მიზანსწრაფული, საქმეზე უზომოდ შეყვარებული  და არტისტულად მოუსვენარი. ამაზე ის ფაქტიც მეტყველებს, რომ ამერიკული უზარმაზარი ინდუსტრიის ნაწილად იქცა და წინ ჯიუტად მიიწევს. ტემპზე ეტყობა, რომ გაჩერებას არ აპირებს. საქართველოდან გულშემატკივრები ამხნევებენ. მათ შორის, პედაგოგი გიორგი ოვაშვილია. რეჟისორი, ახალბედა კოლეგას, მისთვის შესაფერისი საფესტივალო ცხოვრების რიტმისთვის ფეხის აწყობას ასწავლის. პროფესიონალის რეკომენდაციები ამართლებს. წინ არაერთი გამოწვევაა...გიორგის ფილმი - "მე ვარ შენი" (როგორც "საუკეთესო დრამა" და საუკეთესოს მსახიობი) ხუთი კინო ფესტივალის გამარჯვებული მოკლემეტრაჟიანი ფილმია. პირველი ნამუშევარი კი ამერიკულ-ქართული ფილმი "რომანსია". მოკლედ, გიორგის ანგარიშზე საქართველოში - ოთხი და ამერიკაში კი სამი მოკლემტაჟიანი ფილმია.ახლა "ილუზია" საფესტივალო ცხოვრებას გადის. რამდენიმე კვირაში ვაშინგტონის ფესტივალის მაყურებლის წინაშე წარდგებიან. ამერიკული კინოს ქართველი შემქმნელები ამ დღეს სიხარულით ელიან."პრაიმტაიმის" მკითხველს, პატარა ფილმის წარმატებულ დასაწყისზე, მზექალა გოგოჭური და გიორგი ტყემალაძე უყვებიან.მზექალა გოგოჭური: ამერიკაში შარშან გაზაფხულზე ჩამოვედი და ახლობელმა, თამარ გოგატიშვილმა (მადლობას ვუხდი), ქართველ ახალგაზრდებთან მოკლემეტრაჟიან ფილმებზე მუშაობა შემომთავაზა. გიორგი ტყემალაძე და ლუკა მჭედლიშვილი უკვე ოთხი-ხუთი წელია ამერიკულ კინემატოგრაფში მოღვაწეობენ და საკმაოდ წარმატებითაც. წერენ სცენარებს, იღებენ ფილმებს. გიორგი იღებს, ლუკა მონაწილეობს კიდეც ფილმებში. ბიჭებმა გამაცნეს იმ მოკლემეტრაჟიანი ფილმის სცენარი, რომლზედაც იმხანად მუშაობდნენ. სცენარი საინტერესო მეჩვენა, დატვირთული ღრმა სულიერი განცდებით. მთავარი პერსონაჟი ფსიქოლოგიური წნეხის ქვეშ იმყოფება. "ილუზია" ათწუთიანია, მაგრამ განცდებითა და ემოციებით სავსეა. ეხება დამნაშავეს, რომელსაც სასამართლომ დანაშაული ვერ დაუმტკიცა; "დამშვიდებული სინდისით" გამოდის სასამართლოდან და იწყებს ცხოვრებას.ბიჭებს ეცოდებოდათ გმირი, მისი ჩადენილი ცოდვების გამო და სურდათ მისთვის რაიმე შვება მოეტანათ, მაგრამ მე ფინალი შევცვალე. ამისთვის ორკვირიანი საუბრები დაგვჭირდა. მე დავარწმუნე, რომ ფილმს ჰქონოდა ის ფინალი, რაც აქვს. ანუ გმირი დაიტანჯა სინანულით. ის შვებას ვერ იპოვის! საბოლოოდ, გიორგიმ თქვა, რა კარგია, რომ შევცვალეთ ფინალი, სწორედ მან მოუტანა ფილმს გარკვეული წარმატებაო.მე მიმაჩნია, რომ სამივეს თანაბარი წვლილი მიგვიძღვის ამ სცენარის შექმნაში. მიმაჩნია, რომ თუ ეს სცენარი დასახელდა, როგორც საუკეთესო, ამ ჯილდოს სამივე ვინაწილებთ. თემა, რომელიც ბიჭებმა აირჩიეს, ძალიან მნიშვნელოვანია. ეს რეალური ამბავია, გიორგიმ სადღაც მოისმინა, ოდნავ შეცვალა და გაოცებულმა და აღშფოთებულმა გადაწყვიტა ამ მოვლენის მიმართ საკუთარი აზრი გამოეხატა. ამით საზოგადოებას თავისი ზნეობრივი მაღალი საფეხურები დაანახა. ეს სასიამოვნოა და როგორც ჩანს, დაფასდა.ფილმში ადამიანის სულიერებაა წამოწეული. დღეს, ამ ციფრულ საუკუნეში, სადაც ფულის აღზევება მიდის, არაფრით არ შეიძლება ადამიანის სულიერი სამყარო - სინდისი, ადამიანობა, სიყვარული შეეწიროს. არ შეიძლება ადამიანმა ფულის გულისთვის საკუთარი სინდისი გაყიდოს. ეს პატარა და ძველი ფორმულა ყოველთვის ძალაშია და საჭიროა, ის ადამიანებს, დროდადრო, შევახსენოთ. არ შეიძლება ადამიანის მომავალი კეთილდღეობა სიხარბეზე, ბოროტებასა და გაუტანლობაზე იყოს აგებული. მადლობა ჟიურის და ამერიკას, რომელიც გაძლევს იმის საშუალებას, რომ ყოველთვის მოტივირებული იყო. ეს ლეგენდა არ არის. ეს აქ რეალობაა. თუ გაქვს გარკვეული ცოდნა და უნარი, ამერიკაში გიფასდება. თან ნებისმიერ ასაკსა და ასპარეზზე, შეგიძლია საქმე წამოიწყო და საუკეთესო შედეგებს მიაღწიო. მიხარია, ამ ნიჭიერ ბიჭებთან ერთად მუშაობა. ლუკა ცალკეული ფანტაზიებით მამარაგებს. მე სიუჟეტებად ვაქცევ, მათ შორის ლოგიკური ჯაჭვის გაბმას ვცდილობ... და ასე ვმუშაობთ.ამ ფილმის წყალობით, ამერიკული კინემატოგრაფის საიტზე, დამარეგისტრირეს როგორც სცენარისტი. ანუ მე უკვე ამერიკელ ხელოვანთა სიას მივეკუთვნები და მიხარია. სასიამოვნოა.გიორგი ტყემალაძე ოთხი წელია ამერიკაშია. ნიუ იორკი, ლოს-ანჯელესი, ჩიკაგო, ვაშინგტონი, ისევ - ნიუ იორკი. საფესტივალო ცხოვრების მატარებელს დაჰყვება.ახლაც ამგვარად მიუყვება საკუთარი მოკლემეტრაჟინი ფილმების გაკვალული გზის ბილიკებს. "პრაიმტაიმთან" ამბობს, რომ მოკლე ფილმების გადაღება ძალიან ადრეულ ასაკში დაიწყო. ამ საქმისადმი გიორგის სიყვარულის შემხედვარენი, ნახევრად ხუმრობით ეუბნებიან, რეჟისურა წინა ცხოვრებიდან გაქვს გადმოყოლილიო.ამბობს, რომ კოლოსალური შრომა ჩადო საქმეში, რომელიც ასე ძალიან უყვარს.მისი პედაგოგები ბუბა ხოტივარი და გიორგი ოვაშვილი არიან. რეჟისორებს ემადლიერება. გიორგი ოვაშვილი, კარიერისთვის სასარგებლო კონტაქტების მოძიებაში, დღემდე ეხმარება. გიორგი ტყემალაძე: გიორგი მირჩევს, რომელ ფესტივალზე გავგზავნო ფილმი, რომლის მოთხოვნებს აკმაყოფილებს. რეკომენდაციას მიწევს, ეს პროცესი არ დასრულებულა. მოკლედ, "ილუზია" ერთწლიან საფესტივალო ცხოვრებაში ჩაება. რა შედეგსაც დადებს, შემდეგი ფილმის ბედიც იმის მიხედვით გადაწყდება. ჩვენგან "ილუზიის" მთავარი მესიჯია, არ არსებობს დაფარული, რაც არ გაცხადდეს. ამ ეტაპზე მოკლემეტრაჟიან ფილმებს ვიღებ, რადგან ჯერ, მგონია, რომ სრულმეტრაჟიანი ფილმის სიმძიმეს ვერ ავწევ, შეიძლება გამჭყლიტოს. მირჩევნია, ორგანულობა ვიპოვო ადამიანებთან და მოკლემეტრაჟიანი ფილმები გადავიღო.  ასევე დაგაინტერესებთ: "პატრიარქს დაუნახავს ბადეში დამწყვდეული მგელი. გვიყვება - მივედი ახლოს და დაუფიქრებლად შევყავი თითები ბადეშიო..." - საოცარი ისტორია, თუ როგორ იცნო მგელმა უწმინდესი"შეეძლო ტანსაცმელი სხვისთვის მიეცა, თვითონ კი დაგლეჯილით ევლო; არავის ჰგავდა“ - 2 ოქტომბერი გოდერძი ჩოხელის დაბადების დღეა"ნიჭს უფალი გაძლევს და არ გაქვს უფლება თავი მოიწონო, რა მაგარი ლექსი შევქმენიო" - ტარიელ ხარხელაური 78 წლის გახდა„ბუბას ირინასგან დიდი თავისუფლება ჰქონდა, რადგან მან იცოდა, რომ ბუბა უმისოდ ვერ გაძლებდა. ირინა კი ის ქალი იყო, რომელსაც ვერ მიატოვებდი“ - ლეგენდის გარდაცვალებიდან ერთი წელი გავიდა"ლატვიელი ბრეგვაძე" - "ლაიმაზე მართლა ასე დაწერეს? მე კიდევ  ძალიან მომწონს ვაიკულეს გემოვნება, დახვეწილია" - ნანი ლაიმასთან დუეტზე

კულტურა • 1706337417

„ელდარმა ისეთი ცხოვრება განვლო, რომ სავსებით შეიძლებოდა, ახლა სრულიად გათიშული ყოფილიყო, მაგრამ დღემდე გადასაღებ მოედანზეა. თავისი უბედურებით არავინ შეუწუხებია“ - კირა ანდრონიკაშვილი იუბილარ მამიდაშვილზე

დღეს ელდარ შენგელაია 91 წლის გახდა. მაესტრო ამ დღეს გადასაღებ მოედანზე შეხვდა. რეჟისორი ახალ ფილმს იღებს. დღეს ცირკში გადაღების პირველი დღეა. ფილმის სამუშაო სახელია "აბდაუბდა". გენიალურ რეჟისორს გვერდით უდგას კოლეგა დიტო ცინცაძე. ახალ სურათში კი დაკავებულნი არიან მსახიობები - გოგა პიპინაშვილი, იმედა კახიანი, ლეო ანთაძე... რეჟისორის შვილიშვილი, ნატა ჯუღელი ბაბუის ფოტოებს აქვეყნებს, სადაც უკვე ასაკოვანი ელდარი, თავისი ბავშვობის ფოტოთია. ერთნაირად იღიმებიან. თითქოს ამდენი წელი არც გასულა, ამდენ ტრაგედიას მისი გულწრფელი ღიმილი და თვალები არ შეუცვლია. ის ბავშვი ისევ ცოცხლობს მასში. თითქმის უცვლელად.ბატონი ელდარის ბიძაშვილმა, კირა ანდრონიკაშვილმა, გადასაღებ მოედანზე მისვლისგან თავი შეიკავა. როგორც მსახიობი "პრაიმტაიმთან" ამბობს, სამუშაო პროცესში, უფროს ძმას, ხელს არ უშლის და დაბადების დღეს ჩვენი მეშვეობით ულოცავს. კირა ანდრონიკაშვილი: ელდარმა ისეთი ცხოვრება განვლო, რომ სავსებით შეიძლებოდა, რომ ახლა გათიშული ყოფილიყო როგორც სულიერად, ისე შემოქმედებითად, მაგრამ არა! ის დღემდე გადასაღებ მოედანზეა. მშობლები, ძმა, შვილი დაკარგა... მაგრამ თავისი უბედურებით არავინ შეუწუხებია. ადამიანი ფილოსოფოსიც უნდა იყო და რელიგიურიც. ეს გადარჩენაში გვეხმარება... დავრეკავდი და როდესაც მეტყოდნენ, ტელეფონთან ახლა ვერ მოვაო, ვფიქრობდი, ალბათ, ავადაა-მეთქი. თურმე ახალი ფილმის სცენარზე მუშაობს!დღეს არ მივედი გადასაღებ მოედანზე. ადამიანი მუშაობს და ჩემი იქ მისვლით, დისონანსს შევიტანდი. უნდოდა ასე გაეტარებინა დღევანდელი დღე და ეს არაჩვეულებრივია. ძმებმა - თენგიზ ვაჩნაძემ, ელდარ და გიორგი შენგელაიებმა, პატარა ასაკში, იმხელა ტრავმა გადაიტანეს, ჯერ მამის, შემდეგ დედის ტრაგიკული გარდაცვალებით, რომ პირდაპირ გასაოცარია, ასეთი შემდგარი ადამიანები რომ გახდნენ. გაიზარდნენ ერთმანეთის პატრონებად. გაჭირვებაში, სიმარტოვეში მიიღეს განათლება და ამ დონის ხელოვანები დადგნენ. ადამიანები ხომ ამბობენ ხოლმე, უპატრონოდ გზას ასცდაო. ყოველთვის ასე არ ყოფილა. ძმებმა ერთმანეთს უპატრონეს, მიხედეს, გზაზე დაყენებაში ხელი გაუწვდინეს. ხშირად ჰყვება ხოლმე, პალტო არ მქონდა და გიორგიმ, თავისი პირველი ხელფასით მიყიდაო. ერთმანეთს უვლიდნენ. ბებიაც გარდაეცვალათ, დეიდა - კირა ანდრონიკაშვილი დაჭერილი იყო. მოკლედ, ერთმანეთის იმედად იყვნენ. რამდენჯერ მიფიქრია და გამკვირვებია, ასე თავისით როგორ მიაღწიეს ამგვარ დიდებულებას ხელოვნებაში?! მართალია, აქ გენეტიკაც თავის როლს ასრულებს. მაგრამ ნათქვამი რომ არის, უფალი ერთ კარს რომ ხურავს, მეორეს აღებსო, ასეა... ***მიუხედავად ასაკობრივი სხვაობისა, ჩვენ ახლოს ვიყავით ერთმანეთთან. მოსკოვიდან რომ ჩამოვიდოდა, სულ მატარებდა ხან კალათბურთზე, ხან თეატრში, კინოში. ვსეირნობდით. ახლოს ვიყავით. ახლა, ამ დროებაში, ადამიანები ერთმანეთს, ძველებური სიხშირით, ვეღარ ვხედავთ. ბუნებრივია, ეს გრძნობას არ ანელებს, მაგრამ გულდასაწყვეტია.ელდარს არაჩვეულებრივი ფილმები აქვს.  გენიალურია "თეთრი ქარავანი". მას მსოფლიო აღიარებაც მოჰყვა. "ცისფერი მთებით" ხომ პირდაპირ განჭვრიტა საბჭოთა კავშირის დაშლა. "არაჩვეულებრივი გამოფენით" ხელოვანი ადამიანების ცხოვრება დაგვანახა...იცით, მისი თაობის კინორეჟისორები დისიდენტები იყვნენ და ამას შემოქმედებით ამტკიცებდნენ.***არასდროს მიფიქრია, რომ ელდარის ან გიორგის ფილმებში უნდა მეთამაშა. საკუთარ თავზე ეგოისტური ფიქრები ანგრევს ორგანიზმს. უნდა იშრომო და თავზე წარმოდგენებით არ უნდა დაიზიანო ფსიქიკა.ერთ-ერთ ბოლო ფილმზე - "ჭა" რომ დამიძახა, ისე გამიკვირდა...როგორც რეჟისორი საოცარია ამ ასაკშიც. ამ ფილმის გადაღებაზე მე ვნახე, დღემდე როგორ ექცევა თანამშრომლებს, როგორ მიმართავს რუპორით, როგორ მყარად ზის სავარძელზე, რომელიც მოძრაობს...მე ამ პატარა როლმა და მასთან თანამშრომლობამ რაღაც შემმატა. მთელი დღე ვუყურე და ბედნიერი ვიყავი. სიყვარული რომ მოდის ბავშვობიდან, მერე გენატრება და მასზე ფიქრობ.ელდარს აქვს სიცოცხლის უზომო სიყვარული, ადამიანებთან ურთიერთობის სიყვარული, ჰუმანურობა.მინდა ვუსურვო სიკეთე და ჯანმრთელობა. ენერგია კი არ დაკარგოს, არამედ მოემატოს.იხაროს თავის უსაყვარლეს შვილებთან და შვილიშვილებთან ერთად და ასევე, ძვირფას მეუღლესთან, ნელისთან ერთად, რომელიც მას სულს უბერავს და ცხოვრებას უხანგრძლივებს.  ასევე დაგაინტერესებთ:"ტირილი ამივარდა..." - სასწაული ციხისჯვრის მონასტერში - თვითმხილველის თქმით, განათების შუქზე ღვთისმშობლის გამოსახულება აირეკლა"საცოლე თვალწინ მოუკლეს, გოგონა გაქანებული მატარებლის ქვეშ ჩააგდეს...“ - საინტერესო ფაქტები სერგო ფარაჯანოვზე, რომელიც დღეს 100 წლის გახდებოდა"ბუბას ირინასგან დიდი თავისუფლება ჰქონდა, რადგან მან იცოდა, რომ ბუბა უმისოდ ვერ გაძლებდა. ირინა კი ის ქალი იყო, რომელსაც ვერ მიატოვებდი“ - ლეგენდის გარდაცვალებიდან ერთი წელი გავიდა

საზოგადოება • 1705598350

"ხალხი იახტებზე ოცნებობს და მე ასეთი გიჟური ოცნება ამიხდა. კარგად აწყობილი ცხოვრება მივატოვე, 44 წლის ასაკში ამერიკაში ჩამოვედი და..." - გაიცანით ქართველი ტაქსის მძღოლი ნიუ იორკიდან

ბლოგერი თეონა ჯიქია სოციალურ ქსელში აღმოვაჩინე და  მისი "ტაქსისტი ქალის ისტორიების" კითხვით არაერთხელ გავერთე. წერს ამერიკულ ცის ქვეშეთში თავს "დამტყდარ" თავგადასავლებზე, ყოფით, რუტინულად საინტერესო ამბებზე, იქითურ-აქეთურზე. ტაქსის მძღოლის დღიურების სტილში. მოკლედ, კარგად იკითხება. ბესთსელერების გამოცემა აქვს გეგმაში და მანამდე აუდიტორიას კარგად "ხოდავს", თან ხურდება... თან გამოსდის! პროფესიით ექიმი თეონა ხუთი წელია ემიგრანტთა სიაში ირიცხება. ნიუ იორკში ტაქსით დაქრის, ქართული ტემპერამენტითა და უფრო კონკრეტულად, დასავლური ქარიზმითა (ჯიქია) და მარილით, იზიდავს კლიენტურას, ძვირფას "ფესენჯერებს"...ამონარიდები მისი ფეისბუქ-სტატუსებიდან:***ორიოდ წუთის ცხელ-პაჟარა ამბავია.  Downtown Brooklyn-ში Manhattan-ის მიმართულებით ჩამიჯდა წყვილი. შორიდანვე შევამჩნიე გოგო უგუნებოდ იყო, მსუბუქად რომ ვთქვა. ვაფშე ყველაფრიდან ცეცხლებს ყრიდა. სახე ჰქონდა წესით ჰელოუინმა რომ უნდა დაიპატენტოს, ისეთი. ჩასხდნენ და დაიწყო ჩემი და იმ გაჭირებული ბიჭის საზვერეების გავლა!ქალი  არასოდეს გაჩერდა!!ტაშტების რახუნი რო წარმოიდგინოთ, ხმის ტემბრი ზუუსტად ისეთი! აუტანლად გაუსაძლისი!შიგადაშიგ წამოაკივლებდა და ისე იგინებოდა, დიქტაფონი ჩავრთე, მეთქი რეებს ამბობს ბზშვ ვიყო?! ეგი ჩემზე ნავაროჩენად რანაირად იგინება?!ბიჭი ამშვიდებს თავგამოდებით. რამდენიმეჯერ თავზე ხელის გადასმა სცადა, მიხუტება, დაყვავება:-ხეეეეეელს ნუუუ მახეეებ, ბინძურო ცხოვეეელოო!!!!! არ მომეკააროოო!!! რა უბედურიიიი ვააააარ!! შეეენ ხარ ჩეეემი სასჯელიიიი!! ნაძირალაააა!!! ესოოოოლ!!! კუტაპწიალააააა!!!!მოკლედ, სადღაც Park Avenue-სთან, ბალღმა შენ გენაცვალე ერთი აქ სადმე მიმიჩერეო!კარი გააღო, გადახტა, დაითრია ეს ნაგიჟარი, ქუდზე მიდგმული პომპონჩიკით და სუ ქეჩოთი გადაათრია. ჩექმის წკვინტის ნაგლეჯს ძლივს შევასწარი თვალი.ტიპმა ქურთუკი გაისწორა, ხელები ჩამოიფერთხა:- ჩემს სიახლოვეს 100 კმ რადიუსით არ დაგინახო თორემ დედას მო@@@@ვო!!ჩასკუპტა უკან და წავედითო!!დედას გეფიცებით, რულს ხელი გავუშვი, მანქანაშივე ფეხზე წამოვუდექი, ტაში დავსცხე და გულწრფელად ვუთხარი:- შენ ყოფილხარ კაცი, ბიძია ბაბუა!!! საღოლ, ძმის დარდო და გულო!!! აეგრე მაგენის მოდგმას!!არაფერი ყოფილა გადაფსიხებულ კაცზე ვა-შ-კაცური და სექსუალური საცქერი!!!მეთქი, დღეს საღამოს რას აკეთებ?!  პირველად ვიყავი მამრის მხარეს! ტოტალურად და ერთპიროვნულად!!გაკოცეთ.სერიიდან "ტაქსისტი ქალის ისტორიები".გიჟების მაგნიტი ვარ პა ჟიზნი რა...***ჭეშმარიტი ნიუ იორკელივით დილის ოთხ საათზე გამოვედი სამუშაოდ.ახლა უკვე ექვსია…მე და ჭეშმარიტი ნიუ იორკელი მენაგვე ვართ მხოლოდ….პიზდეცი აქვს აქაურობას… მაინც რომ იცოდეთ.  Ghost City*** ბლოგერი "პრაიმტაიმის" მკითხველს თავის თავზე უყვება. რაც მთავარია, ის სამშობლოში დაბრუნებაზე ფიქრობს... და ამით სტიმულს აძლევს სხვა ემიგრანტებს.თეონა ჯიქია: ღუდუშაურის კლინიკაში უმცროს ექიმად შვიდი წელი (მეან-გინეკოლოგ ზაზა სინაურიძესთან) ვიმუშავე. პაციენტებიდან გამომდინარე, ჩემთვის სტრესული სამუშაო იყო. სხვადასხვა სფეროში აღმოვჩნდი. კომპანიებთან დირექტორის პოზიციაზეც მითანამშრომლია. ბუღალტერიაც შევისწავლე, ჩემი ბუღალტერი მეგობრებიც კი გაოცებულნი დარჩნენ ჩემი ახალ აღმოჩენილი უნარით. გორის სამხედრო ჰოსპიტლის მთავარი ბუღალტერი გახლდით. თბილისში, კიბერუსაფრთხოების ბიუროს მთავარი ბუღალტერიც ვიყავი, შემდეგ მეგობრებმა კერძო ბიზნესში მიმიწვიეს და უცხოური კომპანიებთან მუშაობის დიდი გამოცდილება მივიღე. ვითანამშრომლე "ოქროს ზარაფხანასთან", "გარდენია შევარდნაძესთან"...2018 წელს რატომ ჩამოვედი და რატომ დავრჩი ამერიკაში, ამას თვითონაც ვერ ვხსნი. ალბათ, ეს ასე უნდა ყოფილიყო. ეს ის ძალებია, ბედ-იღბალთან მიმართებაში რომ მუშაობენ, რომელსაც ჩვენ ვერ განვაგებთ.თბილისში, დიდუბეში ვცხოვრობ და ამერიკაში გამომგზავრებამდე, დილაობით, სტადიონზე ვვარჯიშობდი ხოლმე. ვარჯიშის დროს კი ხშირად წარმოვიდგენდი, რომ ლოს-ანჯელესში, კალიფორნიაში გავხდი ტაქსის მძღოლი და ვმუშაობ. მგზავრები მომიყვებოდნენ ისტორიებს, მე ამ ისტორიებს ბლოგის სახით დავწერდი და ბოლოს ფოტოს გადავუღებდი. და ჩემს ბლოგს მათ ფოტოებსაც (ბუნებრივია, ნებისამებრ) დავურთავდი.სხვათა შორის, ფოტოებსაც ვიღებ, გატაცებული ვარ ფოტოგრაფიით. ძალიან მიყვარს ეს საქმე...მოკლედ, ამერიკაში ტაქსის მძღოლად მუშაობის ფიქრები კოსმოსში ისე მძლავრად გავუშვი, რომ დღეს ამ რეალობის წინაშე ვარ. ხალხი იახტებზე ოცნებობს და მე ასეთი გიჟური ოცნება ამიხდა. არავის სჯერა, რომ ასეთი ავანტიურისტი შეიძლება ვიყო ცხოვრებაში - მივატოვო ძალიან კარგად აწყობილი ცხოვრება, 44 წლის ასაკში გავანულო და ამერიკაში ჩამოვიდე, დავიწყო ყველაფერი თავიდან. ჩემთვის ეს ძალიან საინტერესოა, თავგადასავლებია. ეს ჩემი ცხოვრების წიგნის ერთ-ერთი თავია.სანამ Uber-ის მძღოლი გავხდებოდი, გავიარე ის გზა, რასაც ემიგრანტთა 90 პროცენტი გადის. იყო უმუშევრობაც და სამშობლოდან ჩატანილი დანაზოგით ცხოვრებაც... ვიყავი ბებოს მომვლელიც, სადღაც ტყეში, ლონგ აილენდში... ირმის ტკიპამ დამკბინა, რაც იწვევს დაავადებას, რომელიც ხშირ შემთხვევაში, ლეტალურად მთავრდება. მე ალერგიის მძიმე ფორმით გადავრჩი. გადავრჩი და გამოვიქეცი იქიდან. ვიყავი გამყიდველიც. ყველა სამსახური მოვსინჯე. საბუთები დამიგვიანდა, რომელიც წელიწად-ნახევრის წინ ავიღე. შემდეგ ავიღე მართვის მოწმობა და დავჯექი ტაქსიზე.პირველი ორი წელი საშინელი ნოსტალგია მქონდა, ტირილი, ჯღავილი...ფრენის შიში მაქვს, აეროფობია. აქეთ რომ მოვფრინავდი, სამი უძლიერესი საძილე აბი დავლიე, სპილოსაც რომ აგდებს - მე ვერ გამთიშა, ჰალუცინაციები დამეწყო. მძიმედ ვიმგზავრე. ჰოდა, ასე ძალიან რომ არ მშინებოდა ფრენის, აქამდე საქართველოში ვიქნებოდი დაბრუნებული.ერთ წელიწადში ჩემი დაც ჩამოვიდა. აქ არის ისიც. ნოსტალგიური მომენტებიც შედარებით გამინელდა. თუმცა, ზუსტად ვიცი, რომ აუცილებლად დავბრუნდები და თან მალე.ახლა კოლეჯში ვსწავლობ, რომ ამერიკული ბუღალტრის სერტიფიკატი ავიღო, შემდეგ, როგორც მომესურვება, მსოფლიოს ნებისმიერი წერტილიდან რომ ვიმუშაო...***აქ საკუთარი თავი გავიცანი. ავზომე ჩემი შესაძლებლობების ამპლიტუდა. პარკეტზე გაზრდილი გოგო, ამ ქვის ჯუნგლებში ჩამოვედი. იყო მომენტი, თავსაც ვიგვემდი, რა მინდა, ფუ, სად ვარ?!.. თავს საკუთარ თავში ვაკნინებდი. მერე ერთმა გონიერმა მითხრა, ბევრი გინახავს ასეთი ძლიერი, 44  წლის ასაკში მიეტოვებინოს სამშობლოში ყველაფერი, ჩამოსულიყოს ამერიკაში და ყველაფერი ნულიდან თავიდან დაეწყოსო?აქ ყოფნისას ჩემი თავი დავაფასე, შევიყვარე და დღეს უკვე ვამაყობ საკუთარი თავით. მე აქ საკუთარი თავის სიყვარული ვისწავლე. ამას ბევრმა გარემოებამ შეუწყო ხელი. მათ შორის, არასწორმა ორმა დისტანციურმა პირადმა ურთიერთობამ. დისტანციურ ურთიერთობას ჩემთვის აზრი არ აქვს, ნონსენსი და სისულელეა. მოკლედ, ბევრმა რამემ გამაძლიერა. პირადი საზღვრების დაცვა, სხვისი პატივისცემა მასწავლა. პიროვნულად, მენტალურად გამზარდა.ამერიკამ მეტი სითამამე მომცა. ვწერდი ყოველთვის, მაგრამ ასე თამამად, როგორც ახლა ბლოგებს და სტატუსებს ვწერ, ალბათ, ვერა. აქ დიდი მასშტაბია, დიდი სივრცეა და რაოდენ ძნელი გასავლელი გზაც არ უნდა იყოს, მართლა დიდი შესაძლებლობების მომცემი ქვეყანაა.გავიხსენებ ქართველი მძღოლის ამბავს, ნიუ იორკში რომ შემხვდა და მომიყვა: ზვიადის დროს სასიკვდილოდ გაიმეტეს ჩემი შვილი, რადგან ის ზვიადის და მერაბ კოსტავას მხარდამჭერი იყოო... ოცდაათი წელია ამერიკაში ვარ და გული ისე მატკინეს, საქართველოში არასდროს აღარ დავბრუნდებიო. იტირა... ამხელა კაცს მდუღარე ცრემლები სდიოდა, ისე მენატრება სამშობლოო... მეტირება. საშინლად გულნატკენი იყო. ეს ამბავი მაშინ ფეისბუქზე დავწერე, მახსოვს, გამომწერები შოკში ჩააგდო ამ ემიგრანტის გულისტკივილმა...ჰოდა, მაშინ ამ კაცმა მირჩია: არც იფიქრო უკან დაბრუნებაზე, შენ ეს ქვეყანა უნდა დაიპყროო, დიდ შესაძლებლობებს მოგცემსო.***ვარ ამ ამერიკულ ორომტრიალში... იცით, როგორი ქვეყანაა? უცებ გაგახარებს, ას დოლარს გამოიმეტებს, მაგრამ იქვე 99 შეიძლება უკან წაიღოს, შეიძლება მეტიც გააყოლოს თან. ასე, უცერემონიოდ, უპროგნოზოდ...ამ დროს მე, ზოდიაქოთი ტყუპებს, შემიძლია მოვალხინო და არ მოვაწყინო საკუთარი თავი. საკუთარ თავთან მარტოც ძალიან კარგად ვგრძნობ თავს. ვანცობთ ბალღივით მე და ჩემი მეორე მე.მიყვარს ადამიანებისთვის კარგი განწყობის შექმნა. როდესაც მე ვარ ცუდ ხასიათზე, სოციუმს ვერიდები ხოლმე.ვრთავ "ლაივებს"... მაშინაც თუ რაიმე სახიფათოა გზებზე, ვაფრთხილებ შავ უბნებზე, სასაფლაოებზე, მისტიკურ ადგილებზე...ერთხელ ჩამიჯდა ფერადკანიანი გოგონა, ნარკოტიკული თრობით და დანით ჩამილეწა მანქანის სალონი. აგრესიული იყო, არავინ იცის, რატომ... მახსოვს, "ლაივი" ჩავრთე, დიდი გამოხმაურება მოჰყვა.ფეისბუქზე ვწერ ყველანაირ ისტორიას, მოსაწყენი რომ არ იყოს; ჩემს მგზავრებზე, ირგვლივ ნანახზე...შინ ისე დაღლილი მივსულვარ, სტატუსის წერა დამიწყია და რამდენჯერ ტელეფონი, ჩაძინებულს, ცხვირის ძგიდეზე დამცემია.ძილის წინ რაზე ვფიქრობ და ბანალურ თემაზე, დაღლილზე რუტინული ფიქრები მოდის - იქნება თუ არა მუშაობა? ხვალ რამდენს ვიშოვი? გადასახადების გადახდა რომ შევძლო. წარმოსახვით ცხოვრებაზე მაშინ ვფიქრობ, თუ დაღლილი არ ვარ და მშვიდი გარემოდან დავბრუნდი.***არ ვთვლი, რომ მოსაწყენი ტიპი ვარ, მაგრამ ყველაზე მოსაწყენი ჩემს ცხოვრებაში ჩემი პირადი ცხოვრებაა. რატომღაც ასე აეწყო. ჩემს პრინციპებს დავარქმევ, თუ რატომღაც არ შემხვდა "ის",  „მხოლოდ ჩემი“ (ფეისბუქზე რომ აწერენ ფოტოებს).სიყვარული, ბევრი წლის წინ, მხოლოდ ერთხელ მეწვია. ის უკვე დაოჯახებული იყო და საკუთარ თავთან ბრძოლების და ნერვების ფასად, შევძელი ეს ურთიერთობა დაგვესრულებინა. ისევ ჩემი დიდი ძალისხმევით.ახლა მოყოლისას ვაანალიზებ, ღმერთო ჩემო, როგორი მოსაწყენი პირადი ცხოვრება მქონია.ამასწინათ ფეისბუქზე ვიხუმრე:ოშმ (ოჯახის შექმნის მიზნით) ან/და ხანგრძლივი ურთიერთობისთვის (ნერვების ძაძღვის გარეშე) ვეძებ მამაკაცს:სიმპათიურს. შავგვრემანს. სასურველია მწვანე ფერის თვალით. მტკიცე ხასიათით, რომელსაც ჩემთან შეარბილებს, უფრო სწორად, მთლად დაალბობს რძეში ჩამბალი პურივით. იუმორის "ფანტანით". ხეტიალის მოყვარულს. თოვლის ბაბუასავით კეთილს. ბრუნეის სულთანივით მდიდარს. ჟერებეცივით ამტანს. სირანო დე ბერჟერაკივით შეყვარებულს. მოდილიანივით არტულს. ბაირონივით რომანტიკულს. ჰასკივით ერთგულს. მთასავით ძლიერს. რკინა-ბეტონივით საყრდენს. უოლ სტრიტის ბირჟასავით საიმედოს. კრიპტო ვალუტასავით წარმატებულს. თურქი მსახიობი კაცივით სექსუალურს. ყავასავით არომატულს. გალიანოს სახლივით გემოვნებიანს. გორდონ რამზივით სამზარეულოს გურუს. ლეკვივით მორჩილს. მექსიკელივით დაუზარელს - ეს მივწერე "პადრუგას".ვიხალისეთ. მერე რომ გადავხედე, ასეთ ადამიანზე, აბსოლუტურად არ ვიტყვი უარს. მაგრამ უნდა გამოვტყდე, "ქალურ თემებში" ისე მოვისუსტებ. იქით რომ მე ვინმე მოვძებნო და ამაზე ვიმუშაო, ჯვარი სწერია. მე თუ თვალში არ მთხარეს, ყურადღებას არ ვაქცევ. მარტივად გეტყვით დედაჩემისგან ჩემს შეფასებას. მე და ჩემი დაქალები სადმე რომ წავიდოდით, უკან მოსულს მეტყოდა: რა ქენით, ათი კაციდან ყველა შენი ძმა იყო და იმათ ყველა ეპრანჭებოდა, ხო? ასეთი ვარ, ძმაკაცური... ამ დროს ჩემმა დაქალებმა იცოდნენ თქმა, მე ამის ცოლი უნდა გავხდეო და ასეც იქცეოდნენ. ეს ჩემგან შორსაა.გულწრფელად ვაღიარებ, რომ 49 წლის ასაკში (ღმერთო, ჩემო!) სერიოზული,  სრულფასოვანი ურთიერთობა არ მქონია. იმედია, რომ მოვასწრებ და მექნება. ჯერჯერობით, ამ ხუთი წლის მანძილზე, ამერიკაში ვერავინ მომხიბლა.***საქართველოში აუცილებლად უნდა დავბრუნდე. მწვანე ბარათი არ მაქვს და შესაბამისად, არც არჩევანის საშუალება - საბოლოოდ სად მინდა უკვე დაფუძნება. ბევრს უთქვამს, რომ დაბრუნდე, ერთ თვეში ყმუილს დაიწყებ და უკან გამოქცევა მოგინდებაო. იცვლება ცხოვრების რიტმი, მენტალიტეტი, აზროვნება. ახალ რელსებზე ვეწყობით ემიგრაციაში ცხოვრებისას. მაგრამ ზუსტად ვიცი, რომ საქართველოში დავბრუნდები, რაც მალე, მით უკეთესი.წელიწად-ნახევრის წინ, მამა გარდამეცვალა ისე, რომ ვერ დავემშვიდობე. ამაზე მშვიდად ვერასდროს ვლაპარაკობ და დანაშაულის გრძნობა, ალბათ, სულ მექნება, მთელი ცხოვრება... მინდა დედაჩემთან ერთად ვიყო. უნდა ჩამოვიდე...ამერიკაში წამოსვლამდე ვეძებდი ტერიტორიებს, მაგალითად, ფერმისთვის. მაშინ არ იყო მსხვილი დაფინანსება, რომ მე მარტოს გამეკეთებინა ფერმა.გომბორის გზაზე  ულამაზესი ტერიტორია ვნახე, წყალსაცავით. მინდოდა ტეხასური რანჩოს სტილში სასტუმრო-სახლის აშენება. ეს გეგმა თან დამყვება გონებაში. და კიდე მინდა დიდი კომპლექსის აშენება უპატრონო ბავშვებისთვის და მოხუცებისთვის, ასევე უპატრონო ძაღლებისთვის. ერთმანეთზე იზრუნებდნენ და ერთმანეთის სიყვარულს ისწავლიდნენ. აღმოჩნდა, რომ ეს სურვილი ბევრს აქვს.მაშფოთებს ის, რომ ჩვენს ქვეყანაში ჩვენზე მეტნი უცხო ტომის წარმომადგენლები ცხოვრობენ. ამ მხრივ სიმშვიდის გრძნობა არ მაქვს. ანარქისტი ვარ, ყველა მთავრობას ვებრძვი, მაგრამ ჩემი ქვეყნის უპირობო სიყვარული მამოძრავებს.ამ ჩემს მოგზაურობაზე, ჩემში პატარა ბავშვის გასეირნებას დიდ დისნეილენდში, თავთან დაბრუნებაზე, თავის შეცნობაზე - წიგნსაც დავწერ. მონახაზები მაქვს.პირველად ვამბობ ამას ხმამაღლა - ჩემს თავთან და მფარველ ანგელოზთან პირობა დავდე, რომ ხუთი ბესთსელერი უნდა დავწერო. საიდუმლო გაგანდეთ. ასევე დაგაინტერესებთ:„საცოლე თვალწინ მოუკლეს, გოგონა გაქანებული მატარებლის ქვეშ ჩააგდეს...“ - საინტერესო ფაქტები სერგო ფარაჯანოვზე, რომელიც დღეს 100 წლის გახდებოდა"ბუბას ირინასგან დიდი თავისუფლება ჰქონდა, რადგან მან იცოდა, რომ ბუბა უმისოდ ვერ გაძლებდა. ირინა კი ის ქალი იყო, რომელსაც ვერ მიატოვებდი“ - ლეგენდის გარდაცვალებიდან ერთი წელი გავიდა„გარდაცვალებამდე ათი დღით ადრე ვნახე. ლაპარაკიც, თითქმის, უკვე აღარ შეეძლო... მძიმედ ვარ. ძალიან მიჭირს...“- მერაბ სეფაშვილი კაკული გურიელაშვილზე

რჩევები • 1705422438

„საქართველოში ყველაზე მოთხოვნადი მაინც რინოპლასტიკაა. არაქირურგიული პროცედურებიდან კი - ტუჩების გადიდება“ - რას ამბობს კოტე მათითაშვილი ამ ტენდენციაზე

ქართველი ქალბატონები პატარა ცხვირის სურვილს, 1956 წლიდან მოყოლებული, პლასტიკური ქირურგის კარამდე მიჰყავს. და თუ ადრე, "გაკეთებული" ცხვირი თვალში საცემი და საჭორაო იყო, დღეს რინოპლასტიკა რიგით პროცედურად იქცა. ხელოვნური ინტელექტის საუკუნეში ხომ, ყველაფერმა ხელოვნურმა "ბუნებრივი" იერი მიიღო. შედეგად კი, ინდივიდუალობა გამოცლილი, ერთმანეთს მიმსგავსებული სახე-ნაკვთები მომრავლდა.როგორც გავარკვიეთ, პლასტიკურ ოპერაციებს შორის, რინოპლასტიკა ისევ მოწინავე ადგილს იკავებს, ხოლო არაქირგიული პროცედურების ლიდერი ეგრეთ წოდებული ტუჩების "დაბერვა" და სახის ბოტოქსია.ბოტოქსს 80-იანი წლებიდან იყენებენ როგორც სამკურნალოდ, ისე კოსმეტიკური მიზნითაც. კანში მისი შეყვანა იწვევს კუნთების დროებით დამბლას, პარეზს. რამდენიმე ხნის შემდეგ პარეზი გაივლის, მაგრამ იზღუდება მიმიკა, მაგალითად, წარბების შეყრისას ნაოჭები აღარ იკვეთება. სწორედ ამიტომ, მასზე, თანამედროვე მსახიობების გარკვეული ნაწილი უარს ამბობს, რადგან ემოცია და მიმიკა მათი პროფესიის განუყოფელი ნაწილია. დაბოტოქსებულ სახეზე კი მიმიკა, ფაქტობრივად არ იკვეთება.არადა, ამ ცდუნებისგან თავის შეკავება როგორია?! თვალის გარშემო მიყრილი ნაოჭი, ე.წ. - "ბატის ფეხები" ან წარბებს შორის გაწოლილი ნერვების მომშლელი ნაოჭი რომ გაქრება, რამხელა სიმშვიდეა ქალისთვის. თუმცა, ბოტულოტოქსინი დაბერების პროცესს ვერ აჩერებს - იმ სამი თვის განმავლობაში (სანამ ბოტოქსის ეფექტი გასტანს) კანი ჩვეულებრივ ბერდება და როცა ბოტულოტოქსინის მოქმედების ვადა ამოიწურება, ნაოჭები ერთბაშად იჩენს თავს. ამრიგად, ბოტოქსი კი არ აფერხებს, არამედ განსაზღვრული ხნით ნიღბავს კანის დაბერების ბუნებრივ პროცესს.პატარა ცხვირს ქალბატონები დიდ ტუჩებს უხამებენ. ითვლება, რომ სქელი ტუჩები მეტ მომხიბვლელობას და სექსუალობას სძენს სახეს. და როგორი სურათია ტუჩის გადიდებასთან დაკავშირებით? ტენდენციურად, ქალბატონები მუხრუჭს ვეღარ ხვდებიან და სპორტული ინტერესით, უფრო და უფრო "იბერავენ" ტუჩს.რას შვება ამ დროს ექიმი?კოტე მათითაშვილი გვპასუხობს."საქართველოში ყველაზე მოთხოვნადი მაინც რინოპლასტიკა რჩება. არაქირურგიული პროცედურებიდან - ტუჩების გადიდება და სახის ბოტოქსი ლიდერობს. რაც შეეხება ტუჩის გადიდების პროცედურით ქალბატონების გატაცებას - ეს ექიმის კომპეტენციაზეა დამოკიდებული. ექიმის კომპეტენცია კი მდგომარეობს იმაში, რომ პაციენტმა დაგიჯეროს. მე, რა თქმა უნდა, მიჯერებენ. არსებობს გარკვეული პროტოკოლები, რომლის მიხედვითაც ადამიანმა სამედიცინო ეთიკის დაცვით უნდა იმოქმედოს. თუ ქალბატონი ამას დაიცავს, ბედნიერად იცხოვრებს მთელი ცხოვრება. მის ჭკუას და არაკომპეტენტურ სპეციალისტს თუ ენდო, მაშინ კარგად ვერ იქნება საქმე" - ამბობს პრაიმტაიმთან" პლასტიკური ქირურგი.  ასევე დაგაინტერესებთ:„ბუბას ირინასგან დიდი თავისუფლება ჰქონდა, რადგან მან იცოდა, რომ ბუბა უმისოდ ვერ გაძლებდა. ირინა კი ის ქალი იყო, რომელსაც ვერ მიატოვებდი“ - ლეგენდის გარდაცვალებიდან ერთი წელი გავიდა12-13 წლის ვიყავი, ბებია ტიროდა - მა­მაშენი გარდაიცვალაო. ყვავილები მიყიდეს და... უნახავი მამა ვნახე... პანაშვიდიდან მკვდარი წამოვედი...“ - გია ფერაძის გარდაცვალებიდან 28 წელი გავიდა

ფინანსები • 1705335012

დოლარის და ევროს ფასი შეიცვალა - ვალუტის კურსი

1 აშშ დოლარის ოფიციალური ღირებულება 2.6582 ლარი გახდა.ეროვნული ბანკის მიერ გამოქვეყნებული მონაცემების თანახმად, დღევანდელი ვაჭრობის შედეგად 1 აშშ დოლარის ღირებულება 2.6582 ლარი გახდა. კურსი, რომელიც დღეს მოქმედებდა, 2.6741 ლარი იყო. შესაბამისად, დოლარის ცვლილებამ ეროვნულ ვალუტასთან მიმართებაში 0.0159 ლარი შეადგინა.რაც შეეხება ევროს, მისი კურსი 2.9067 ლარია. მაშინ, როცა დღეს მოქმედი კურსი 2.9308 ლარს შეადგენდა. შესაბამისად, ევროს ცვლილებამ 0.0241 ლარი შეადგინა.ასევე ნახეთ: „ბუბას ირინასგან დიდი თავისუფლება ჰქონდა, რადგან მან იცოდა, რომ ბუბა უმისოდ ვერ გაძლებდა. ირინა კი ის ქალი იყო, რომელსაც ვერ მიატოვებდი“ - ლეგენდის გარდაცვალებიდან ერთი წელი გავიდაგარდაიცვალა სკოლის დირექტორი, რომელიც მოსწავლეებს სროლის დროს იცავდა

კულტურა • 1705332057

„ბუბას ირინასგან დიდი თავისუფლება ჰქონდა, რადგან მან იცოდა, რომ ბუბა უმისოდ ვერ გაძლებდა. ირინა კი ის ქალი იყო, რომელსაც ვერ მიატოვებდი“ - ლეგენდის გარდაცვალებიდან ერთი წელი გავიდა

ეპოქალური ბუბა კიკაბიძის გარდაცვალებიდან ერთი წელი გავიდა. 15 იანვარს გარდაიცვალა, 19-ში, ნათლისღების დღეს კი, მშობლიურ ვერაზე, "წუთისოფლის ეტლმა, ჭენებ-ჭენებით გააქროლა" ჩვენი ლეგენდა. საქართველომ გულიდან წამოსული ცრემლით გააცილა...ტაში და აღიარება, რომელიც მთელი ცხოვრება თესა, საბოლოოდ უკანასკნელ გზაზე მოიმკა და შლეიფივით თან გაიყოლა..."სიკვდილის გზა არრა არის, ვარდისფერ გზის გარდა..."  დიახ, ბუბას პროცესია ვარდისფერი იყო, სიყვარულის და ვარდის ფურცლებისფრად მეფურიც და ფაქიზიც.არტისტის ცოლს, ირინა ქებაძეს ჭკვიან და დიპლომატ ქალად ახასიათებენ. ის ბალერინა გახლდათ. მისი და ვახტანგ კიკაბიძის 55 წლიანი ოჯახის საიდუმლოდაც, მისი მეუღლის გამჭრიახობას მიიჩნევენ. ხმაურიანი კარიერის მქონე ბუბას გვერდით ცხოვრება, ადვილი ნამდვილად არ იქნებოდა. ფაქტია, ირინამ, არტისტის ავანტიურებითა და ბობოქარი პასაჟებით სავსე ცხოვრებას, გაუძლო.ბუბასა და ირინაზე გთავაზობთ სტატიას, რომელიც სააგენტო fintif.ru-მ გამოაქვეყნა და მკითხველს წყვილის გაცნობის ისტორია გაუზიარა.***არტისტისა და ოპერის თეატრის პრიმა ბალერინის გაცნობა ბუდაპეშტში, ერთ-ერთ კონცერტზე მოხდა. საღამოობით იყო შეკრებები, მხიარულება გემრიელი ღვინის თანხლებით… ერთ-ერთი შეკრების დროს ქუჩიდან საშინელი ხმაურის და საბურავების ჭრიალის ხმა შემოვარდა. ყველანი გარეთ გაცვივდნენ და უპატრონოდ მიგდებული მანქანები დაინახეს. ამ დროს ვახტანგ კიკაბიძემ შიშისაგან თვალებგაფართოვებული ირინა დაინახა, უცებ ჩაიხუტა, მიიზიდა და იგრძნო, შიშისგან როგორ თრთოდა ქალი. მას შემდეგ ხელი აღარ გაუშვია და მის დამცველად, მზრუნველად და დამამშვიდებლად ითვლებოდა.იმ დროს ყველა მსოფლიო გადატრიალებაზე ფიქრობდა, პანიკა ჯონ კენედის მკვლელობის გამო იყო ატეხილი.1965 წელს ირინა ქებაძე და ვახტანგ კიკაბიძე ცოლ-ქმარი გახდნენ. მანამდე ირინას ქმარი სახალხო არტისტი, გურამ საღარაძე იყო. მათ უკვე შვიდი წლის გოგონა – მარინა საღარაძე ჰყავდათ. მას შემდეგ ბუბას მარინა საკუთარი შვილივით, კონსტანტინესავით უყვარდა.ახალბედა ოჯახი ირინას მშობლებთან ერთად, ნახევრად სარდაფის ტიპის ოროთახიან, პატარა ბინაში ცხოვრობდა. სამამრს და სიდედრს ვახტანგი უყვარდათ და მაშინაც კი, როცა საქვეყნოდ ცნობილი სიძე შინ გვიან, ნაქეიფარი ბრუნდებოდა, სცენებს არ უწყობდნენ.არტისტი გამოტყდა, რომ ახალგაზრდობაში არც ერთხელ არ გაუბრაზებია ცოლი უყურადღებობითა და მეგობრებთან ერთად დროსტარებით, ასევე არამოტივირებული ეჭვიანობით, რისგანაც მერე დროდადრო გათავისუფლდა და მიხვდა, თუ როგორ უყვარდა ცოლს.როდესაც ირინას სამშობიარო სახლში უთხრეს, ვაჟი გაგიჩნდაო, უთქვამს – ბუბას ძალიან გაუხარდებაო. მამას ვაჟის დაბადებამ ძალიან გაახარა. რესტორანში აღნიშნა მემკვიდრის დაბადება. ვაჟს კი ვახტანგის მამის სახელი, კონსტანტინე დაარქვეს, რომელიც მეორე სამამულო ომიდან აღარ დაბრუნებულა.კონსტანტინეს მამის სახელი და დიდება იმდენად აწუხებდა, ბავშვობაში, მშობლებზე დასაწერ თემაში დაუწერია, რომ მამა ომში დაეღუპა, დედა კი დარდს გადაჰყვა. მარინა პირიქით, საშინლად ამაყობდა ბუბათი, ხელიდან არ უშვებდა შანსს, რომ კულისებში მასთან ერთად ყოფილიყო. მსახიობის პროფესიაც მისი სიყვარულით აურჩევია.კონსტანტინემ სამხატვრო აკადემია დაამთავრა, მოსკოვში საქართველოს საელჩოში მუშაობდა. ახლა ტორონტოში ცხოვრობს, საკუთარი ბიზნესი აქვს.მრავალწლიანი ოჯახის საიდუმლოებად არტისტი ორმხრივ პატივისცემას ასახელებს. როცა ოჯახში პატივისცემაა, ოჯახიც მყარად არსებობს. წყვილი მუდმივად ფიქრობდა ერთმანეთსა და იმ ადამიანებზე, ვინც მათ გვერდით ცხოვრობდა.ერთად ხუთ ათეულ წელზე ბევრი გაატარეს. მათი სიყვარული წლებმა ვერ გაახუნა. ბოლოს არტისტი წუხდა, რომ ყოველდღე ყვავილის მირთმევის საშუალება არ ჰქონდა ცოლისთვის. სამაგიეროდ, სახლში თუ ცოტა ხანს ვერ გაიგონებდა ირინას ფეხის ხმას, მაშინვე მიდიოდა გაეგო, ხომ ყველაფერი რიგზე აქვს საყვარელ მეორე ნახევარს. ასევე იქცეოდა ირინაც…როდესაც 1979 წელს ვახტანგ კიკაბიძეს მოსკოვის ჰოსპიტალში მძიმე ოპერაცია ჩაუტარდა, ირინა არა მხოლოდ მას უვლიდა, არამედ სხვა პაციენტებსაც, ვისთანაც ახლობლები მოსვლას ვერ ახერხებდნენ. ბევრი მოსკოველი არ იყო, ირინა კი მათ თხოვნას ასრულებდა და ბაზრიდან მოჰქონდა ხაჭო, ხილი, თევზი… ეს ფაქტი ვახტანგს არც აოცებდა, ცოლზე ამბობდა, მას სხვაგვარად არც შეუძლიაო.ვახტანგ კიკაბიძეს ვერც კი წარმოედგინა, როგორ უნდა გაენაწყენებინა არათუ ცოლი, ზოგადად – ადამიანი. მით უმეტეს, ღალატითა და გაცემით. ის ქალში არა მხოლოდ სილამაზეს, ჭკუას აფასებდა. ჩანს, რომ მათი ოჯახის მრავალწლიანი ისტორიის საიდუმოებაც ეს გახლდათ.ბუბამ ცოლს მიუძღვნა სიმღერა, სადაც ასეთი სიტყვებია: ჩემო ძვირფასო. ჩემი შვილების დედავ, ჩემი შვილიშვილების ბებიავ. განგებას შევთხოვ, პირველი მე გარდავიცვალო, რომ შენი ცრემლები არ დავინახო. ირინას ამ სიმღერის შესრულება აუკრძალავს მისთვის, რადგან მასში ბებიად მოიხსენიებს.პირველი ირინა წავიდა... თუმცა საყვარელი მეუღლის გარეშე ცოტა ხანი გაძლო. 2023 წლის 15 იანვარს ლეგენდარული ბუბაც შეუერთდა მარადისობას...***ირინა ქებაძის მეგობარი გახლდათ ლეგენდა სახელად ნანი ბრეგვაძე. ის "პრაიმტაიმთან" ბუბას საყვარელ ქალს იხსენებს.ნანი ბრეგვაძე: ბევრი და გადასარევი მეგობრები მყავდნენ, მათ შორის, მოწინავე ადგილი ეჭირა ირინას. გეფიცებით, ჩემს ცხოვრებაში, ის იყო საუნჯე. მისთვისაც ჯუგა გუდიაშვილის შემდეგ, მე ვიყავი უახლოესი მეგობარი.როდესაც ბუბაზე და ირაზე მეკითხებოდნენ, მაშინვე ირას დიდებულება ამოტივტივდებოდა ჩემს წარმოსახვაში.ბუბას მოსკოვში ჰყავდა დირექტორი, მომღერალი ვალერია და მას აქვს ჩემთან ირინაზე ნათქვამი, ასეთ ჭკვიან ქალს იშვიათად შევხვედრივარო.სიტუაციების უბადლო დამლაგებელი გახლდათ."ორერას" პერიოდში, მე და ირინა, ხუთი წელი, მოსკოვში, ერთ ნომერში ვცხოვრობდით. ბუბა სულ გადაღებებზე იყო.მე ნოსტალგიის ძლიერი შემოტევა მქონდა და ირინამ გადამატანინა. განცდებში ვიყავი. მერე ჩემზე ამბობდნენ, მოგზაურობა არ უყვარსო. როგორ არ მიყვარს, მაგრამ ოჯახი, ახლობლები და სამშობლო მენატრებოდა. ძალიან განვიცდიდი. ეს "ორერას" ბიჭებმა კარგად იცოდნენ.თუ იყო საშუალება, განსტროლებზე სულ დამყავდა ჯერ ეკა, შემდეგ შვილიშვილები, დედა.როდესაც საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტის წოდება მომანიჭეს, გასტროლების დროს, დიდ ქალაქებში აპარტამენტებს მაძლევდნენ. ეს იმიტომ გავიხსენე, რომ ირა, ნოსტალგიური შემოტევების დროს, ძალიან დამეხმარა. მამხნევებდა – ნუ აქცევ ყურადღებას, ეს უნდა გაიარო, გადაიტანოო, მეუბნებოდა. ასეთი დამოკიდებულება ჰქონდა ცხოვრებისადმი.იცით, რა სიცოცხლით სავსე იყო?! ყველაფერს ასწრებდა ეს პატარა ქალი. მოგეხსენებათ, ბალერინა იყო. სახასიათო როლებს აძლევდნენ. მახსოვს, “ექიმ აიბოლიტში” ისეთი კარგი იყო…ბუბას, იცით, რამდენჯერ შესთავაზეს მოსკოვში დარჩენა? რა მინდა იქო, ამბობდა.არაჩვეულებრივი ცოლქმრობა ჰქონდათ. ბუბა ისეთი პოპულარული იყო და ისეთი შარმი ჰქონდა, ვინ გააჩერებდა? მასზე ქალები ჭკუას კარგავდნენ. მაგრამ ირინას იმდენი ჭკუა ჰქონდა, რომ არ ეეჭვიანა. ისე წაიყვანა ურთიერთობა, რომ ბუბას გახსნილად ალაპარაკებდა და მერე, ან იმ ქალს იცავდა, ან ისხდნენ და ერთად იცინოდნენ. მიყვებოდა, ბუბა რომ მეტყვის ვიღაც ქალზე, მეცოდებაო, იმ წუთს ვხვდები, რომ იქ "რაღაცაში" იყო საქმეო. თან იცინოდა ირა და მეუბნებოდა, მთავარია, ზღვარს არ გადავიდეს ეს გართობა, თორემ როგორ დავუშლიო. ბუბას ირინასგან დიდი თავისუფლება ჰქონდა. რადგან იცოდა, რომ ბუბა მის გარეშე ვერ გაძლებდა. ირინა ის ქალი იყო, რომელსაც ვერ მიატოვებდი.მე ბუბას პირშიც ვეუბნებოდი, თუ რამ კარგი აქვს გაკეთებული, ეს ირას დამსახურებაა. თუ რამ შეცდომა აქვს დაშვებული, ეს მაშინ, როდესაც მის გვერდით ირა არ იყო…ბუბა უკონცერტოდ ვერ ძლებდა. ბოლომდე გასტროლებზე დადიოდა. ირას ვეუბნებოდი, რა დროს მაგის გასტროლებია-მეთქი. ის კი მპასუხობდა, ნანი, ეგ რომ ავუკრძალო, მოკვდებაო...ასევე ნახეთ:„გარდაცვალებამდე ათი დღით ადრე ვნახე. ლაპარაკიც, თითქმის, უკვე აღარ შეეძლო... მძიმედ ვარ. ძალიან მიჭირს...“- მერაბ სეფაშვილი კაკული გურიელაშვილზე"საცოლე თვალწინ მოუკლეს, გოგონა გაქანებული მატარებლის ქვეშ ჩააგდეს...“ - საინტერესო ფაქტები სერგო ფარაჯანოვზე, რომელიც დღეს 100 წლის გახდებოდა„12-13 წლის ვიყავი, ბებია ტიროდა - მა­მაშენი გარდაიცვალაო. ყვავილები მიყიდეს და... უნახავი მამა ვნახე... პანაშვიდიდან მკვდარი წამოვედი...“ - გია ფერაძის გარდაცვალებიდან 28 წელი გავიდა