რატომ იღვიძებს ადამიანი სიზმარში სიკვდილამდე რამდენიმე წამით ადრე?

სიზმრების სამყარო, სადაც რეალობა ერწყმის ფანტაზიას, ყველასთვის იდუმალი რჩება. მრავალ სიზმრებს შორის, ჩვენ ზოგჯერ განვიცდით იდუმალ მომენტებს, როდესაც ჩვენს სიკვდილზე ხდება მთავარი აქცენტი. ასეთი სიზმრების თავისებურება ის არის, რომ ადამიანების უმეტესობა იღვიძებს „დასასრულამდე“ და მეხსიერებაში ინარჩუნებს ცხოვრებისგან წასვლის ნათელ ანაბეჭდს.

მიზეზი, რის გამოც ადამიანს ახსოვს, როგორ კვდება სიზმარში
რა გვაიძულებს გავიხსენოთ ეს უჩვეულო სიზმრები? მოდით ვისწავლოთ რამდენიმე ასპექტის გაგება სიზმრების ბუნებასთან დაკავშირებით.

როდესაც სიზმრების სამყაროში შევდივართ, ჩვენი გონება ძილის REM სტადიაშია, რომელიც ხასიათდება თვალის სწრაფი მოძრაობით. ეს ეტაპი უფრო ღრმად ითვლება, ვიდრე არა-REM და ასეთ მომენტში ადამიანის გაღვიძება არც ისე ადვილი საქმეა.
თუმცა, სიზმარში გარდაცვალება შეიძლება ჩაითვალოს სტრესულ მოვლენად, რომელიც იწვევს ადრენალინის მნიშვნელოვან გამოყოფას. ამ დროს ძილი და სტრესი ერწყმის ერთმანეთს, რაც ხელს უშლის თავის ტვინს მშვიდ მდგომარეობაში დარჩენას და, შედეგად, ადამიანი იღვიძებს.

ჩვენ არ შეგვიძლია უგულებელვყოთ ის ფაქტი, რომ ადამიანებს ახსოვთ სიზმრები მათი „სიკვდილის“ შესახებ, რადგან ისინი მოულოდნელად იღვიძებენ. მიუხედავად იმისა, რომ ყოველდღიურ ცხოვრებაში ჩვენ ჩვეულებრივ ვივიწყებთ ჩვენი სიზმრების 95%-ს, ეს ნათელი სცენები აღწევენ ჩვენს მეხსიერებას და ნერგავენ რეალობის განცდას.
კოშმარებმა, რომლებიც საშინელი და ემოციურია, შეიძლება გამოიწვიოს ფიზიკური რეაქციები, როგორიცაა ფრენა ან ბრძოლა, რაც ააქტიურებს ადრენალინის გამოყოფას. კოშმარისგან გაღვიძების შემდეგ ადამიანს დრო სჭირდება წონასწორობის აღდგენისთვის, რაც ართულებს ძილის სწრაფად დაბრუნებას.

ასე რომ, სიზმრების სამყარო რჩება ტერიტორიად, სადაც იდუმალი ბიოლოგიურ რეაქციებშია გადაჯაჭვული და ჩვენ, სიზმრებიდან გამოფხიზლებულები, ჩვენთან ერთად ვატარებთ მხოლოდ იმ საოცარი და გაუგებარი რეალობის ნარჩენებს, რომელიც რჩება ჩვენი გაგების მიღმა.