თოვლის ბაბუას ტრანსფორმაცია - როგორ გაჩნდა ახალი წლის ყველაზე ცნობილი სიმბოლო

თოვლის ბაბუის ტრადიცია სხვადასხვა კულტურულ და ისტორიულ ფესვებს აერთიანებს და საუკუნეების განმავლობაში ჩამოყალიბდა.

უძველესი ფესვები
ადამიანები თოვლის ფიგურებს ჯერ კიდევ უძველეს დროში ქმნიდნენ. შუა საუკუნეების ევროპაში თოვლის კაცები ხშირად ზამთრის, სიცივისა და ბუნების ძალების სიმბოლოდ ითვლებოდა. ისინი ზოგჯერ დამცავ ნიშნადაც კი აღიქმებოდა – თითქოს ბოროტ სულებს აშინებდა.

ევროპული ტრადიცია
პირველი წერილობითი წყაროები თოვლის კაცების შესახებ XIV–XV საუკუნეების ევროპაში გვხვდება. ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი ადრეული გამოსახულება არის მიქელანჯელოს მიერ 1494 წელს ფლორენციაში შექმნილი თოვლის ქანდაკება. მოგვიანებით თოვლის ფიგურები ზამთრის დღესასწაულების განუყოფელ ნაწილად იქცა.

ბავშვური თამაშიდან დღესასწაულის სიმბოლოდ
XVIII–XIX საუკუნეებში თოვლის ბაბუა უკვე ბავშვურ თამაშებთან და სიხარულთან ასოცირდებოდა. მას ხშირად უკეთებდნენ ქუდს, ცხვირს სტაფილოსგან და ხელში ჯოხს აძლევდნენ. ამ პერიოდში თოვლის კაცი თანდათან გადაიქცა ზამთრისა და ახალი წლის ერთ-ერთ მთავარ სიმბოლოდ.

თანამედროვე სახე
თანამედროვე თოვლის ბაბუის პოპულარობას ხელი შეუწყო ლიტერატურამ, ილუსტრაციებმა და კინემატოგრაფიამ. განსაკუთრებით მნიშვნელოვანი იყო 1950 წლის ცნობილი სიმღერა “Frosty the Snowman”, რომელმაც თოვლის კაცი კეთილ და მეგობრულ პერსონაჟად აქცია ბავშვებისთვის მთელ მსოფლიოში.

დღეს თოვლის ბაბუა არა მხოლოდ თამაშია, არამედ ზამთრის სიხარულის, ბავშვობის, ფანტაზიისა და დღესასწაულის სიმბოლო, რომელიც სხვადასხვა კულტურაში განსხვავებული დეტალებით, მაგრამ ერთნაირი სითბოთი გვხვდება.