რატომ ვერ იზრდებიან ბავშვები სიმაღლეში, ის, რაც მშობელს არ უნდა გამოეპაროს - რჩევები მარინა ტოტოჩავასგან

ექიმი მარინა ტოტოჩავა ბევრი მოზარდისა და მშობლის აქტუალურ პრობლემას ეხება და განმარტავს მიზეზებს, თუ რა უშლის ხელს ბავშვების ზრდას.

„თემა იმდენად ვრცელია, რომ სრულად დასაბეჭდათ, ალბათ, 20 ნაწილი მაინც დასჭირდებოდა. აქ ძირითადად, სიმაღლეში ზრდის შეფერხების ირგვლივ ვისაუბრებ, თანამედროვე ევროპული სტანდარტებით. თუმცა, საუკუნის პრობლემას მეტაბოლიზმს, ბუნებრივია, გვერდს ვერ ავუვლი.

ორსული ქალის შარდი, ხშირად, დიდი რაოდენობით შეიცავს პლაცენტაში გამომუშავებულ პროლინს. ამაზე აქცენტირება ძალიან ხშირად არ ხდება. სიმაღლეში პათოლოგიურად ჩამორჩენილი ბავშვების განხილვის დროს, თუნდაც ეს ერთი წინადადება აკადემიურად რომ განვაშტოვო, ძალიან სამწუხაროდ, ორსულ ქალზე მეთვალყურე გინეკოლოგის და ამ ბავშვის პედიატრის პასიურად შესრულებული პასუხისმგებლობა უკვე გამოიკვეთება. რადგან, ბავშვი პათოლოგიურად დაბალი რომ არ დარჩეს, ამის პროფილაქტიკა და მკურნალობა ორსული ქალის კლასიკური სამედიცინო მეთვალყურეობიდან იწყება. თუმცა ამაზე საუბარს აზრი ეკარგება მაშინ, როცა, თუნდაც ფოლის მჟავის დასტანდარტება ორსულ ქალებში, ამ ქვეყანაში ძალიან გვიან დაიწყო, როცა ორსულობაში დროულად მიცემული „ბე-9 ვიტამინი“, არის სრული გარანტი იმის, რომ ქრომოსომული აბერაციების დეფექტური ჩანასახების და დისემბრიოგენეზის შემააერთებელ ქსოვილოვანი სტიგმების რიცხვი მინიმუმადე დაიყვანოს.

ანუ დროულად მიცემულმა ფოლის მჟავამ, სხვა საშუალებებთან ერთად, შეიძლება განვითარების მანკის და ჩანასახოვანი სიმახინჯის აღკვეთა მოახდინოს. თეთრზე თუ არ ვთქვით თეთრიაო და პირიქით, ოჯახური ტრაგედიების რიცხვი კიდევ გაიზრდება. პროფილაქტიკური მეთოდების უმწეობაა, როცა მდგომარეობა მემკვიდრეობითი პათოლოგიის სახეს მიიღებს ჰიპოფიზარული ნანიზმი ან ქონდროდისტრფია ან სხვა უფრო ძლიერი დარღვევა გამოიკვეთება, ან ბავშვი თუნდაც თანატოლებთან შედარებით ძალიან დაბალი იქნება.

მთელი ცხოვრება ფსიქოლოგიური კომპლექსები დატანჯავს პრობლემურ ბავშვს. ნორმალურ სოციალურ გარემოში არ უნდა შეწუხდეს კომპლექსებით. მაგრამ ჩვენ პოსტსაბჭოთა საზოგადოება ვართ, გამორჩეული, კოპლექსების თაიგულებით, ჩამშრალი ემპათიით, ერთგულების დეფიციტით, ანემიური გრნობებით, ხამური გაოცებით, სულდაჩეხილი ცინიზმით; აღზრდის და კულტურის დიდი დეფექტებით. ამ საზოგადოებაში რეალური პროფესიონალიზმი იდეალიზმია. არაპროფესიონალიზმს რომ სისტემური უარყოფა ჰქონდეს, ამდენი საოჯახო ტრაგედიებიც არ იქნებოდა. მით უმეტეს, სიმაღლეში ჩამორჩენილი და მათ შორის გენეტიკური დამღით დასტატისტიკებული ბავშვების ნაწილი, რომელთა შველაც ნამდვილად შეიძლებოდა ან გაუმჯობესება მაინც, განსაკუთრებული მაღალი გონებრივი მონაცემებით და უნივერსალური ფსიქოლოგიური ღირსებებით გამოირჩევიან.

თუმცა, დაავადების ვერ მართვის დროს ეს თვისებები ბოლომდე არ ვლინდება. ამ წინადადებაში საუბარი მქონდა არა სიმაღლეში მცირედ ჩამორჩენილ ბავშვებზე, არამედ გენეტიკურ პათოლოგიებზე, როცა ბავშვი პათოლოგიურად დაბალი რჩება. უკვე ირყევა მყარი მითები მსოფლიო მედიცინაში და თანამედროვე, გონიერი ექიმების ხელში, დამსხვრეული ფერმენტების პოპულაცია, შეიძლება რამდენიმე თაობას გადაახტეს დარღვეული ამინომჟავეური გრაფიკების დინამიკის გასწორებით. ანუ ამ დეფექტური ბავშვის მეტი შველა შეიძლებოდა, მაგრამ ამის პროფილაქტიკა ქალის ორსულობამდეც უნდა დაწყებულიყო.

ყველა დაავადებას იწვევს დარღვეული ამინომჟავეური გრაფიკები და დაზიანებული ფერმენტები, რომლებიც პრობლემურ ღვიძლში წარმოიქმნებიან. სანამ ამ ქვეყანაში ღვიძლის ფუნქციებს 4 პარამეტრით შევაფასებთ, როცა ევროსტანდარტით ღვიძლს 500-ზე მეტი ფუნქცია აქვს, ამის აღქმა ვერ მოხდება. სისხლწარმოქმნა ძვლის ტვინსა და ელენთაში ხდება, მაგრამ ყველა ეს რეაქცია, ისევე როგორც სხვა რეაქციების ჯაჭვები ღვიძლში მიმდინარეობს. ამიტომ, თუ დედას ან ანემია აქვს და ჰემოგლობინი თუნდაც ერთხელ დაჰკლებია ან სისხლის სხვა პრობლემაა, მით უმეტეს, სისხლის დაავადება ან ნაღვლის ბუშტის პრობლემა ღვიძლზე რომ არაფერი ვთქვათ, მის შვილს ადვილად ექნება ძვალთან დაკავშირებული ნებისმიერი დაავადების შანსი. არცერთი პათოლოგია, ღვიძლის ფარ-ხმლის დაყრის გარეშე არ ხდება. ჯანმრთელი ბავშვი რომ გაიზარდოს, პედიატრს ევალება მისი მრავალმხრვი შეფასება. უპირველესია, ბავშვის კონსტიტუციის ტიპის დადგენა. რაც ექიმს სამუშაო პროგრამას უყალიბებს. რომელი კონსტიტუციური ანომალიაც აქვს ბავშვს, ისე განვითარდება მისი ცხოვრება და დაავადებები. კოსტიტუციური ანომალიების გრაფიკი ბევრჯერ წამოვადგინე. დიათეზიც კონსტიტუციური ანომალიაა. ალერგიას ექიმი ვერ მოარჩენს თუ კონსტიტუციური ანომალიის სტრუქტურიდან არ შეაფასებს პაციენტს. კონსტიტუცია ამ შემთხვევაში გლობალური მცნებაა. ის შეიცავს ბავშვის ჰისტოლოგიურ, მორფოლოგიურ, ანატომიურ, გენეტიკურ ნიშნების ერთობლიობას, მშობლების გენეტიკურ დომინანტებს, მუცლადყოფნის ფიზიოლოგიურ, ფსიქოლოგიური დარღვევების შედეგებს, გარემო ფაქტორების მიმღეობლობის სიმწიფეს და კიდევ უამრავ ფენომენს, რაც აყალიბებს ინდივიდუალურად ადამიანის ტიპს, რომელიც თავისი ინდივიდუალიზმით ხასიათდება სამყაროსთან ადაპტაციაში. ამ ფაქტორის ინდივიდუალურ დასტატუსებაში უდიდესია გარშემომყოფი ადამიანების და მოვლენების განწყობა და რაც მთავარია, კვების ხარისხი. მაგალითად, დადგენილია მსოფლიო მედიცინაში, რომ ენდოკრინული ნანიზმი ანუ ზრდის ძლიერი, მეორადი შეჩერების ტიპი ჯუჯობამდე, ყოველთვის კვებისმიერი დისტროფიის გამოა. ზრდის ასეთი დამუხრუჭება უფრო მეტია ბავშვებში, რომლებსაც აღენიშნებათ გერტერის ინფანტილიზმი ან გულის მიტრალური ნანიზმი, რომელიც თანდაყოლილი გულის მანკია. მაგრამ, როგორი ტიპიც არ უნდა იყოს ზრდის პათოლოგიური შეჩერება, არ არსებობს ვარიანტი, რომ ყველას თანდაყოლილი რაქიტი არ აღენიშნებოდეს. აქვე კიდევ შეგახსენებთ, რომ ყველა ბავშვს ახალშობილობაში, 4 თვეზე მაინც, უნდა გაუკეთდეს კარდიოექოსკოპია. რადგან ზოგი გულის მანკი გამოკვეთილი ჩივილებით არ გამისი სასიცოცხლო ტალღა აცდენილია ამ განზომილების კანონზომიერ დინამიკას. მას სპეციფიკური დახმარება სჭირდება პედიატრის მხრიდან. თირკმლებში ან გულში ოპერაციის შედეგად დეფექტის მოშორება ბოლომდე გაჯანსაღებას არ ნიშნავს. ბავშვის იმუნოლოგიაში, ჰისტოლოგიაში, ბიოქომიაში და ფსიქოლოგიურ შრეებში ეს დეფექტი სამუდამოდ ჩაწერილია და ის, ფონად, პრობლემებს ყოველთვის ამძაფრებს.

სამწუხაროდ, რაქიტის თანამედროვე ვარიაცია და მისი ახსნა და გაფრთხილება ჯერ არ არის დანერგილი მასიურად . ეს რომ დაბალანსებული იყოს, სამკურნალო ხარისხის დონეზე, ბავშვთა ავადობა და სიკვდილობა ბევრად შემცირდებოდა. ბევრს ატყუებს ის, რომ რაქიტმა ვარიაცია განიცადა. ამ ეპოქაში, აღარ აქვთ რაქიტიან ბავშვებს კვადრატული თავის ქალები და ოსმაგვაერი ფეხები. ამ საკითხის პროგრესულ ხარისხში დაუნერგავობამ, საზოგადოების ტრაგედიები გამოიწვია. რადგან რაქიტი არის მეტაბოლიზმის მოშლის სრული თაიგული. დღეს ის უფრო ხშირად გავრცელებულია, ვიდრე გასაბჭოების პერიოდის მშიერ და კახექსიურ ბავშვებში. რაქიტმა ინტელექტუალური და ვიზუალური მიმიკრია განიცადა. ის ძნელი გამოსაცნობია, თუ ექიმს დიდი გამოცდილება არა აქვს. სამწუხაროდ, კონკრეტულ ჩივილზე ხდება ხან ორიენტირება და ბავშვის მომავალი ჯანმრთელი ცხოვრება ინგრევა. მაგალითად, ხშირად, ატიპური რაქიტის ფონზე გამოხატული კუჭ-ნაწლავის პრობლემის გამო დანიშნულია მხოლოდ კუჭ-ნაწლავის ლოკალური მედიკამენტები.

არ არის გათვალისწინებული, რომ ამ შემთხვევაში, ამ ნაწლავური დისკომფოტის მიზეზი თავად ატიპური რაქიტია, თავისი კლასიკური სინდრომით შეწოვის პროცესის დარღვევით და ამის გამო წონის დაქვეითებით და ზრდაში ჩამორჩენით. თუმცა ბევრია შემთხვევა, წონა ნორმაა, მაგრამ სხვა დაზიანებაა. საერთოდ ყველა ასაკში ადამიანის სისტემა ისეა ორგანიზებული, რომ ჩივილი არასოდეს არ მოდის მარტო ლოკალური ადგილიდან. მოცემული სიმპტომის უკან ყოველთვის კრებითი სინდრომია. მის უკან კი ფერმენტები და ჰორმონებია. ლოკალურად ამ ჩივილზე ნამკურნალები დაავადება არასოდეს არ მორჩება ბოლომდე მხოლოდ მიიმალება. ლოკალური ჩივილი უნდა განვიხილოთ სისტემურად. ლოკალური ჩივილი ყოველთვის სისტემის ნაწილია. ხან რამდენიმე სისტემის ერთად. ეკოლოგია გაუარესებულია და ნატურალური კვება არ არსებობს. ნატურალური კვება არსებობს, მაგრამ მცდელობა და განწყობა არ არის მის დასამკვიდრებლად.

დედას ურჩევნია უცხოური წარწერებით გაფორმებული ქაქია, რომელიც ადვილი მოსამზადებელია, ნატურალურ ინგრედიენტებს ჩაუნაცვლოს. დღეს ვისაც ემართება ინფარქტი, ინსულტი, ანევრიზმა, უეცარი სიკვდილი, სხვადასხვა ორგანოების დაავადებები, სიმსივნეები, სახსრების დაავადებები, გულის დაზიანებები, ქოლესტერინის სიჭარბე, სიმსუქნე, ენდოკრინული დაავადებები, ღვიძლის პრობლემები, ფარისებრი ჯირკვლის დაავადებები და სხვები, რომლებიც მეტაბოლურ სინდრომში ერთიანდებიან. ყველა ეს ადამიანი ახალშობილობიდან ატიპური რაქიტით ავადობდა. მაგრამ, რაქიტის დიაგნოზი მათთვის არ გამოუტანიათ. მინერალური დისბალანსის პათოლოგიური დამღა კი სიცოცხლის ბოლომდე გაჰყვება და სხვადასხვა დაავადების უშუალო მიზეზი გახდება. მეტაბოლური სინდრომის გული და ღერძი მინერალური დისბალანსია .ნებისმიერ ასაკში, ნებისმიერი მძიმე მდგომარეობის დროს, სიკვდილს ასტატუსებს მხოლოდ მინერალური ბალანსის ვერ აღდგენა, რისი შედეგიცაა სიკვდილისწინა მძიმე აციდოზები, ალკალოზები, შეშუპებები, ჰიპოვოლემია და სხვა, რომელთა ვერ გამოსწორება სიკვდილის კონსტანტირებამდე მიდის.

მეტაბოლიზმის მძიმე მოშლა, იმიტომ არის ყოველთვის ფონად დღევანდელი პოპულარული დაავადებების დროს, რომ ამ გამოფიტვის საფუძველი ბავშვობის ატიპური რაქიტიდან მოჰყვება ადამიანებს. არ ავრიოთ ერთმანეთში სიმაღლეში მცირედ ჩამორჩენილი ბავშვები და მყარი პათოლოგიები სიმაღლის. მაგრამ მექანიზმები ბევრი პარამეტრით ერთმანეთს ჰგვანან, მიუხედავად მძიმე პათოლოგიების გენეტიკურად კვალიფიცირებისა. მსუბუქი და მძიმე გენეტიკურად ჩათვლილი ჩამორჩენილობები მხოლოდ განსხვავდებიან ამინომჟავების გრაფიკულ სტრუქტურაში დაზიანების სიდიდით.

თუმცა, სიმაღლეში მცირედ ჩამორჩენილი ბავშვების ჩამორჩენის მიზეზები მყარად დევს ამინომჟავების ცვლის დარღვევაში. რაქიტის ფონი ყველა ნებისმიერი ვარიანტის სიმაღლეში ჩამორჩენილში მყარად არსებობს. დაუბალანსებელი და უმაღლეს დონეზე ვერ მართული რაქიტი ნიშნავს, სამუდამოდ ხერხემალში გადამტვრეულ ინსულინრეზისტენტობას, რომლის აღდგენის მცდელობა თანამედროვე უსწორესი მკურნალობითაც თითქმის მთელი ცხოვრება უნდა გაკონტროლდეს, რის შედეგადაც კორტიზოლისმაგვარი ჰორმონბრიგადირები ვეღარ აკონტროლებენ სასიცოცხლო ჰორმონების გეგმაზომიერ ცვლებს.

ეს ბოლოს ყველაზე მეტად ღვიძლის და პანკრეასის ლატენტური დაზიანებით და შედეგად თრომბული ფაქტორების მოშლით გამოიხატება. თუ რაქიტის მკურნალობა მაღალ რანგში არ ავა და სისტემური ეროვნული პროგრამის სახეს არ მიიღებს, ადამიანების სიცოცხლის ხანგრძლივობა ამ ქვეყანაში კიდევ უფრო შემცირდება. რაქიტის მეთვალყურეობის მეთოდები მაღალ დონეზე უნდა ავიდეს. ეს სასიცოცხლოა. თუმცა, დაბალ დონეზეც არ არის დღეს. მარტო დე ვიტამინის გრძელი კურსი არ არის რაქიტის მეთვალყურეობა და მკურნალობა. მსოფლიოს ყველაზე მაღალი რანგის მეცნიერთა მიერ კოსმოსური მიწის კვლევით დადასტურდა, რომ კოსმოსური ენერგია და შესაბამისად სიცოცხლე, ადამიანში შემოდის და სიცოცხლის ხანგრძლივობის მიმღები კარიბჭეა ღვიძლი, პანკრეასი და ნაღვლის ბუშტი. ყველა, ათასობით ფერმენტი, რომელთაგან რომელიმეს ან რამდენიმეს დეგრადირებაა, დაავადებების დაწყების უშუალო მიზეზი, თავისი წარმოქმნის ურთულესი რეაქციების ჯაჭვს ღვიძლში გადის. ეს ხდება პანკრეასის, ჰიპოფიზის და თირკმელზედა ჯირკვლების ჰორმონების ეგიდით. ყველაფერს ეს ჰორმონები აკონტროლებენ და წყვეტენ. დაცემინების რეფლექსიდან კიბოს დამართების ჩათვლით. ამიტომ, სათავო მექანიზმების გაუთვალისწინებლად ლოკალურად არ უნდა დაინიშნოს მკურნალობა.

ზოგ ვარიანტში ბავშვის დაბალი ტანი შეიძლება კიდურების განვითარების შეფერხებამ გამოიწვიოს. მაგალითად, არაპროპორციული ტიპის ნანიზმების ჩამონათვალი, მიკრომელიის გამოვლინებებით, ქონდროდისტროფიის და osteogenesis imferfeqtas დროს. ასევე ძალიან სამწუხაროდ, ყოფილა შემთხვევა, დაწერილია ქონდროდისტროფიის გულმტკივნეული დიაგნოზი, მაგრამ როცა ექიმების გაგვიშიფრავს ეს, ქრომოსომული აბერაციების დონეზე ძალიან დეტალურად, პედიატრებს ხან აღმოგვიჩენია, რომ ეს არ არის ქონდროდისტროფია. არამედ არის ზრდის მეორადი, მოჩვენებითი ჩამორჩენა უპატრონოდ მიგდებული რაქიტის გამო. ხან ეს 25 წლის ასაკში დგინდება და ოჯახის სასოწარკვეთილებაც სახეზეა. თანამედროვე ევროპული და ამერიკული კლასიფიკაციით, ეს მეორადი მოჩვენებითი ჩამორჩენა უკვე სქემაშია. მაგრამ, კონკრეტული ოჯახის სულიერი ტრაგედია პედიატრიული სფეროს სისტემური გაუმართაობის სახეა. მით უმეტეს, თუ ეს დადასტურდა დაგვიანებით, ზრდასრულ ასაკში. ანუ გამოიკვეთა შემთხვევები, როცა სიმაღლე კრიტიკულად დაბალია, პრეზენტირებულ სტიგმად აღიქმება, მაგრამ უმართავი რაქიტის გამოა. ბავშვის ორგანიზმის ზრდა ჰიპოფიზის კონტროლით ხორციელდება. მისი წინა წილის ფუნქციების მოშლა იწვევს ზრდის აშლილობას. ჰიპოფუნციის დროს არის ჰიპოფიზარული ჯუჯობა, პატარა, მაგრამ პროპორციული სიგრძით. ასევე სქესობრივი განვითარების პრობლემები, მაგრამ ფსიქიკის საკმაოდ კარგი გამართულობა. ჰიპერფუნქციისგან მიიღება გიგანტიზმი ანუ აკრომეგალია. ბავშვის ჯალღუზისმაგვარი ჯირკვალი ანუ ეპიფიზი, ჰიპოფიზის ფიზიოლოგიურ ოპონენტად გვევლინება ზოგ შემთხვევაში და აფერხებს სიმაღლეში ზრდას და სქესობრივ განვითარებას. ჯალღუზისებრი ჯირკვლის ჰიპოფუნქცია იწვევს ნაადრევ სქესობრივ მომწიფებას. ბავშვს პირველად სწრაფად ზრდის, მაგრამ შემდეგ უცებ აფერხებს ზრდას. იწვევს გასუქებას. ასევე, დაბადებიდან უნდა ვაკონტროლოთ ფარისებდი ჯირკვალი. არ უნდა გავითვალისწინოთ არაპროგრესული აზრი, რომ ფარისებრი სრულ განვითარებას სქესობრივი მომწიფების პერიოდში აღწევს. როგორც კი ჩაისახება ბავშვი და სრულქმნა იწყება ამინომჟავეის ციკლში ფენილალანინის და თიროზინის ცვლის, ეს ნიშნავს, რომ ბავშვის გონებრივ და ფიზიკურ განვითარებაზე ამ ორისა და კიდევ სხვათა მეშვეობით, ფარისებრი უკვე საათივით ზუსტად ახორციელებს კონტროლს. საერთოდ, ჩიყვის და მასთან ასოცირებული დაავადებების კონტროლის დროს, ფარისებრს მაღლა თუ ავიხედავთ, მარტო მასზე არ ვკონცენტრირდებით და ფენილალანინის, თიროზინს და სხვა ნივთიერებების ცვლებს გავაანალიზებთ, რომელთა გარეშე ფარისებრს ხელ-ფეხი შეკრული აქვს, უფრო ადრე მოხდება ადამიანების გაჯანმრთელება და სამუდამოდ ჰორმონებზე არ იქნებიან. პოლისემანტიკურია ზრდის შეჩერების მექანიზმი, მაგრამ როგორც ვთქვი, რაქიტის ფონის გარეშე ქრომოსომული პათოლოგიებიც არ ხორციელდება მძიმე ფორმაში.“ - წერს მარინა ტოტოჩავა.