ავარია ხაშურის გასასვლელთან - რა ხდება ამ წუთებში ადგილზე
1751646615
საბჭოთა ეპოქის შენობების ერთ-ერთი თავისებურება კედლებია, რომლებიც ქვემოდან ნახევრად შეღებილია. მაგალითად, ნახევრად მწვანე ან ნახევრად ლურჯი. პირველი, რაც თავში მოგდის, არის ის, რომ საღებავი საკმარისი არ იყო. ეს ნაწილობრივ მართალია, მაგრამ არა მხოლოდ ამ მიზეზით.
რატომ იღებებოდა შესასვლელები ორ ფერად საბჭოთა კავშირში და რატომ არის კედლები დღემდე ნახევრად ფერად შეღებილი?
აღმოჩნდა, რომ ამ დიზაინის გადაწყვეტილებას რამდენიმე ახსნა აქვს - ასევე იმას, თუ რატომ არის ნახევრად კედლები ყოველთვის მწვანე ან ლურჯი.
ფულის დაზოგვა
საღებავი დეფიციტური იყო, ამიტომ კედლები მთლიანად არ იღებებოდა, მხოლოდ ნახევრამდე, ზედა კი - თეთრად რჩებოდა.
პრაქტიკული რომ იყოს
კედლის ქვედა ნახევარზე შეღებილი საღებავი მათ ჭუჭყის მიმართ უფრო მდგრადს და გასაწმენდს ხდიდა. უნდა ვაღიაროთ, რომ შეღებილი პანელების გარეცხვა გაცილებით ადვილია, ვიდრე თეთრი საღებავის გახეხვა.
დეფექტების დასამალად
კედლების ზედაპირის იდეალურად გლუვ დასრულებამდე მისაყვანად დრო არ იყო, მაგრამ საღებავმა პრობლემა იდეალურად გადაჭრა - კედლების ქვეშ უსწორმასწორობა და დეფექტები არ ჩანდა.
საღებავისა და თეთრის კომბინაციამ ვიზუალურად შექმნა უფრო მოწესრიგებული და სუფთა იერსახე, ხოლო მუქი ქვედა და თეთრი ზედა ნაწილები ვიზუალურად აფართოებდა სივრცეს.
კიდევ ერთი საინტერესო ფაქტი: საბჭოთა კავშირში კედლების ნახევარი ორ ფერში იყო შეღებილი - მწვანე ან ლურჯი (თითქოს სხვა საღებავი არ არსებობდეს). პირველ რიგში, მუქ საღებავზე ჭუჭყი არც ისე შესამჩნევია. თუმცა არსებობს მეორე ვერსიაც: ეს ფერები გაყიდვაში უფრო ადვილად იშოვებოდა. უფრო მეტი მწვანე იყო, რადგან მას რკინიგზის ვაგონების და სამხედრო ტექნიკის შესაღებად იყენებდნენ, ლურჯს კი ავტოქარხნებში იყენებდნენ.
