1749804492

რუსთაველის ეროვნულ თეატრში კახი კავსაძის 90 წლისადმი მიძღვნილი საღამო გაიმართა

საქართველოს კულტურის სამინისტროს მხარდაჭერით გამართულ საიუბილეო საღამოზე კახი კავსაძე გაიხსენეს რუსთაველის ეროვნული თეატრის დირექტორმა რობერტ სტურუამ, მსახიობის მეგობრებმა, კოლეგებმა და ოჯახის წევრებმა.კულტურის სამინისტროს ინფორმაციით, საღამოში, რომელსაც თეატრმცოდნე ნიკოლოზ წულუკიძე და მსახიობი ირაკლი კავსაძე უძღვებოდნენ, მონაწილეობდნენ რუსთაველის ეროვნული თეატრის მსახიობები, საქართველოს სიმღერისა და ცეკვის სახელმწიფო აკადემიური ანსამბლი „ერისიონი“, ანზორ ერქომაიშვილის სახელობის საქართველოს ხალხური სიმღერის ანსამბლი „მართვე“, დავით მაზანაშვილის ბენდი, თეატრალური სივრცე „თოჯინების სახლი“ ნიკოლოზ საბაშვილის ხელმძღვანელობით.საიუბილეო საღამოს საქართველოს კულტურის მინისტრის პირველი მოადგილე მაკა გურგენიძე დაესწრო.

1749662845

VIDEO: „ლიკა ქავჟარაძე ცოცხალი რომ იყოს, ერთ ტრაილერ იასამნებს მივართმევდი...“ - ზაზა კოლელიშვილი

„ლიკა ქავჟარაძე ცოცხალი რომ იყოს, ერთ ტრაილერ იასამნებს მივართმევდი...“, - ამის შესახებ მსახიობმა ზაზა კოლელიშვილმა გადაცემაში „რისი თქმა მინდა“ განაცხადა.ჟურნალისტის კითხვაზე, რას ეტყოდა ლიკა ქავჟარაძეს, ცოცხალი რომ იყოს - მსახიობი ამბობს, რომ ლიკა ქავჟარაძეს არაფერს ეტყოდა, მხოლოდ ბევრ ყვავილს მიართმევდა.„ლიკასთვის რა უნდა მეთქვა, რაც არ მქონდა ნათქვამი... რომ შემეძლოს, ბევრ იასამანს მივართმევდი... დიდ ტრაილერს, იასამნებით და ვარდებით სავსეს. ამით ვეტყოდი სათქმელს...ყველაზე მთავარი, ამას დიდი სიამოვნებით გავუკეთებდი ჩემ მეუღლეს, სიყვარულის ნიშნად...“, - ამბობს მსახიობი. ვრცლად, ნახეთ ვიდეო:

1749550111

“მარადიულნი: ყველაფრიზმი” – "ამირანში" ბერდია კუტუბიძის ფილმის ჩვენება

“მარადიულნი: ყველაფრიზმი” – აჭარის საზოგადოებრივი მაუწყებლის მიერ მომზადებული დოკუმენტური ფილმის ჩვენება ბათუმის შემდეგ დედაქალაქში გაიმართა. პოეტის, მხატვრის, მკვლევარის ილია ზდანევიჩის ცხოვრებისა და შემოქმედების შესახებ ფილმის  ავტორი, ჟურნალისტი და წამყვანი ბერდია კუტუბიძეა. მოთხრობილია ილია ზდანევიჩის ცხოვრებიდან ისეთი ფრაგმენტების შესახებ, რომელთა შესახებ ინფორმაცია მანამდე ცნობილი არ იყო.ფილმში აღწერილია რამდენად დიდი როლი ითამაშა ზდანევიჩმა ფიროსმანის შემოქმედების პოპულარიზაციაში.ხელოვანი 20-იან წლებში პარიზში მოღვაწეობდა და კოკო შანელთან თანამშრომლობდა. 

1749485916

მატილდა გვარლიანის მორიგი წარმატება - ქართველი მოდელი  Louis Vuitton -ის ახალ საზაფხულო კატალოგშია

მატილდა გვარლიანის მორიგი წარმატება - ქართველი მოდელი  Louis Vuitton -ის ახალ საზაფხულო კატალოგშია.ნახეთ უახლესი ფოტოები:

1749471396

კულტურის სამინისტრომ თბილისის საოპერო ფესტივალი დააფუძნა

კულტურის სამინისტრომ თბილისის საოპერო ფესტივალი დააფუძნა. უწყებასა და ,"ჯორჯიან ოპერა ენდ არტს" შორის მემორანდუმი გაფორმდა.ფესტივალს უხელმძღვანელებს მსოფლიოში ცნობილი საოპერო მომღერალი, ქართველი ბანი, გიორგი ანდღულაძე.ფესტივალში მონაწილეობის მისაღებად საქართველოში მოიწვევენ საოპერო ხელოვანებს. ჩატარდება მასტერკლასები, ქართველი სტუდენტებისთვის იქნება გაცვლითი პროგრამები.

1749450906

„ეს სიმღერაა საქართველოსი“ - ამ სახელწოდებით თბილისის დიდ საკონცერტო დარბაზში მომღერალ თამარ გვერდწითელის სოლო კონცერტი გაიმართა

„ეს სიმღერაა საქართველოსი“ - ამ სახელწოდებით თბილისის დიდ საკონცერტო დარბაზში მომღერალ თამარ გვერდწითელის სოლო კონცერტი გაიმართა.საქართველოს კულტურის სამინისტროს მხარდაჭერით გამართულ კონცერტში, რომელსაც თეატრმცოდნე ნიკოლოზ წულუკიძე უძღვებოდა, მონაწილეობდნენ მომღერალი ანრი ჯოხაძე, ახალგაზრდული კაპელა მეკო ქავთარაძის ხელმძღვანელობით, დავით მაზანაშვილის ქალთა კამერული ორკესტრი და ბენდი.საღამოს საქართველოს კულტურის მინისტრი თინათინ რუხაძე და მინისტრის პირველი მოადგილე მაკა გურგენიძე დაესწრნენ.კონცერტის დასრულების შემდეგ თინათინ რუხაძე თამარ გვერდწითელსა და კონცერტის მონაწილეებს შეხვდა და შემოქმედებითი წარმატებები უსურვა. 

1749150839

"სამშობლოს მონატრებით საფრანგეთში გარდაცვლილი ქართველი ემიგრანტების ძვლები მოაგროვა და დაკრძალა..." - სცენაზე გაცოცხლებული "ლევილის დედა"

"ლევილის დედა" ნოდარ დუმბაძის სახელობის მოზარდ მაყურებელთა თეატრის მცირე სცენაზე მეშვიდედ გათამაშდა... მაყურებელი - ცოტა, ემოცია - ზღვა... გული დამწყდა... ამ კონტექსტის სპექტაკლი დიდ დარბაზში და ანშლაგით უნდა მიმდინარეობდეს. რა კონტექსტის? გმირი, პატრიოტი ქართველების ისტორიების. იძულებით მოწყვეტა ფესვებს და მშობლების საფლავის მიწით ცხოვრება თუ გაძლება უცხო მიწაზე. ზუსტად იმ კონტექსტის, რამაც დღემდე ჩვენი იდენტობით მოგვიყვანა. "ამბავი ნამეტია ბერძენიშვილის და ვალოდია გოგუაძის ცხოვრებისა" - ასე ჰქვია პიესას, რომლის ავტორიც 88 წლის ნანა კაკაბაძე გახლავთ. ნანა ნამეტია ბერძენიშვილის ძმის შვილიშვილია.და ვინ იყვნენ ნამეტია და ვალოდია?გურიის სოფელ შუა ფარცხმაში ღარიბი გლეხის ოჯახში მეცხრე შვილად დაბადებულ გოგონას ასეთი უცნაური სახელი შერჩა - ნამეტია. ისე ივლიტა დაარქვეს.  თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის მეორე კურსის სტუდენტი იყო, როდესაც ცოლად გაჰყვა ვლადიმერ გოგუაძეს, მალე სწავლა მიატოვა და ქმართან ერთად იბრძოდა სახალხო გვარდიის ჯავშნოსან მატარებელზე.1921 წელს სტამბოლში ჩააკითხა დაჭრილ მეუღლეს. 1923 წელს რუმინეთ-პოლონეთის გავლით წყვილი პარიზში ჩავიდა და თავი ლევილის მამულს შეაფარა. ნალია აუგიათ გურულ ყაიდაზე, მოჰყავდათ სიმინდი, ამზადებდნენ ყველსა და თაფლს, აყენებდნენ ღვინოს. და ამ ყველაფერში სამშობლოს გემოს ატანდნენ.ნამეტია ბერძენიშვილის ინიციატივით შეგროვდა თანხა, რომლითაც შეიძინეს მიწა და სადაც ლევილის ქართული სასაფლაო განთავსდა. პარიზიდან 26 კილომეტრზე – სულ 130 ათას ფრანკად. მანამდე, პარიზსა და მის ახლომახლოდ მცხოვრები ქართველები, სულ სხვადასხვა ადგილას იკრძალებოდნენ. ადგილობრივმა კომუნამ ემიგრანტ ქართველებს ლევილს გარეთ მცხოვრები ქართველების დასაფლავების ნებაც დართო. სწორედ ამ ღვაწლის გამო ნამეტიას "ლევილის დედა" შეარქვეს.ჭანჭათელი (ლანჩხუთის რაიონი) ვლადიმერ გოგუაძე ოდესის უნტეროფიცერთა სამხედრო სკოლაში სწავლობდა. 1910-1916 წლებში სოციალ-დემოკრატიული პარტიის სახელით გურიაში მოქმედ წითელრაზმელებს ებრძოდა; 1918-1921 წლებში საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის ჯავსნოსანი მატარებლის უფროსი იყო; 1918 წელს აქტიურად მონაწილეობდა ოსმალეთის წინააღმდეგ ბრძოლებში, საქართველო-სომხეთის ომში; 1921 წელს ბოლშევიკური რუსეთის მე–11 წითელი არმიის წინააღმდეგ გამართულ ბრძოლებში; ბოლშევიკური რუსეთის მიერ საქართველოს ოკუპაციის შემდეგ ცხოვრობდა თურქეთში; იქ ჩააკითხა მეუღლემ და 1923 წლიდან უკვე ერთად  მოღვაწეობდნენ საფრანგეთში; ვალოდია თანამშრომლობდა ქართულ ემიგრანტულ პრესასთან; 1963 წელს პარიზში გამოიცა მისი "მოგონებანი"; არის სამხედრო და პოლიტიკური მოღვაწე, ქართული პოლიტიკის თვალსაჩინო წარმომადგენელი.წყვილს შვილი არ ჰყოლია. ისტორიულ-დოკუმენტური დრამის რეჟისორი პიესის ავტორის, ნანა კაკაბაძის ქალიშვილი - რუსუდან კობიაშვილი გახლავთ. რეჟისორმა სახელოვანი წინაპრების ხსოვნას ძეგლი ამ სპექტაკლით დაუდგა.ნამეტიას და მისი ძმისშვილის - ზინობიას როლებს (სხვადასხვა ასაკში) ქეთი ქიტიაშვილი ასრულებს.ძალზე ორგანულად და ერთი შეხედვით სადად, თუმცა იმ ემოციით დატვირთული, მთელი ამ ისტორიის გათვალისწინებას რომ უნდა ახლდეს და ამ ქალების ბიოგრაფიას სარჩულად ედებოდეს.  გულის ამაჩუყებელია ისიც, რომ ვალოდიას როლს მისი ძმის შთამომავალი - მსახიობი რატი გოგუაძე ასრულებს.ზინობიას შვილის, ნანა კაკაბაძის როლს - ბავშვობის ასაკში ნია ტოგონიძე, ხოლო "ასაკში" ნინო ანდრიაძე ასრულებენ. მეორე შვილის ნამცოს როლშია ელენე დარჩია. ელენეც მეორე როლს ასრულებს სპექტაკლში. ის ახალგაზრდა ზინობიას როლშიც გვევლინება. ქეთი ქიტიაშვილი "პრაიმტაიმთან" ინტერვიუში ამბობს, რომ ამ სპექტაკლის თამაშის შემდეგ დაცლილობის შეგრძნება აქვს. ემოციურად მთლიანად დახარჯულს, შემდეგ, რესურსის აღსადგენად დრო სჭირდება ხოლმე.ქეთი ქიტიაშვილი: ამ სპექტაკლის რეპეტიციები იმ დროს გვქონდა, როდესაც ქუჩაში დიდი ვნებათაღელვა ატყდა. ამ მოვლენებმა ყველას გულსა და ტვინში გაიარა. მერე ჩვენც გავჩერდით ისევე, როგორც ყველა თეატრი. წარმოიდგინეთ, ამ ყველაფრის პარალელურად ეს ტექსტები, ამ რეალური პერსონაჟების გაცოცხლება როგორ მოქმედებდა ჩვენზე. ეს მხატვრულ-ლიტერატურული სპექტაკლია, მხოლოდ ნამდვილ ფაქტებზე დაყრდნობილი, არაფერი მიგვიმატებია, ზუსტ ფაქტებზეა აგებული. მასში არაფერია უტრირებული. ეს არის მიმოწერებზე, წერილებზე დაყრდნობით დაწერილი პიესის მიხედვით დადგმული სპექტაკლი. მაგალითად, დაკითხვის სცენა - სრულად ნატურალურად არის გადმოცემული... რუსუდან კობიაშვილს დიდი ხანია ვიცნობ. ის კარგი მსახიობია. მოგვიანებით სარეჟისორო ფაკულტეტი დაასრულა. მასთან წინა სეზონში, ძალიან საინტერესო სპექტაკლზე ვიმუშავე. ნინია სადღობელაშვილის პიესა "საქმე" რუსუდანმა ილიაუნის სცენაზე დადგა. შემდეგ, გასულ ზაფხულს დამირეკა და მითხრა, დედაჩემმა დაწერა პიესა, რომლითაც მინდა შთამომავლის ვალი მოვიხადო და დიდ ბებიას სპექტაკლით ძეგლი დავუდგაო.და მომიყვა ნამეტიას და ვალოდიას ისტორია...კინაღამ გავგიჟდი.ავფორიაქდი...გული ამიჩუყდა...წამაკითხა უკანასკნელი ინტერვიუ ნამეტიასთან, მომასმენინა მისი ხმა. ამ ყველაფერმა შთაბეჭდილების ქვეშ მომაქცია. ქალბატონი ნანა, რუსუდანის დედა, 86 წლისაა. ის 1988 წელს ნამეტიას 40-ზე იყო ლევილში ჩასული. იქიდან წამოიღო წერილები, სამოსი, ფოტოები... რის მიხედვითაც დაწერა პიესა... ამდენად "ლევილის დედა"-ში ყველაფერი რეალურია.თავიდან ისე იყო განსაზღვრული, რომ მე მხოლოდ ნამეტიას როლი უნდა შემესრულებინა. თუმცა, მერე რეჟისორმა მითხრა, ზინობიაც შენ უნდა ითამაშოო. ცივ უარზე ვიყავი, ასეთ ტვირთს ვერ ავიკიდებ-მეთქი. მითხრა, რომ ძალიან ჰგავდა ზინობია მამიდასს, ნამეტიას, როგორც ფიზიკურად, ასევე ზოგადად. ქეთი, შეეგუე იმას, რომ ახალგაზრდობიდან სიბერემდე ამ ორ ქალს შენ ითამაშებო. დამეცა თავზარი. ვერაფრით გადავარწმუნე. დამამშვიდა - არ გადაგჩეხავ, ამაზე არ ინერვიულოო.პროცესში ჩავერთე და... იძულებული გავხდი როლებში გავახალგაზრდავებულიყავი. ასაკს არ აქვს მნიშვნელობა, როცა მსახიობი ფორმაშია და აქვს მზაობა, ის მოცემულ ამოცანას აუცილებლად დაძლევს. მე მაინც ეჭვით ვუყურებ ჩემ თავს, თუმცა ამბობენ, რომ გამოვიდა.როლის გასაღები? იცით, რამ მომცა... ჩვენ ჩვენი ჩრდილოელი მეზობლის შიში მუდმივად მოგვყვება. მეოცე საუკუნის ბოლოსაც და ოცდამეერთეშიც გამოვიარეთ ორი ომი, ორჯერ დავკარგეთ საკმაოდ დიდი ტერიტორია. სულ გვემუქრება და ეს სულ თავში გვაქვს ჩაბეჭდილი. აი, ეს იყო ჩემი გასაღები, ძირითადი ფიქრი. და თუ როგორ შევასრულე, ეს მაყურებელმა განსაჯოს. მე ამ მოცემულობამ მათამაშა. მინდოდა გვერდზე დავდგომოდი ადამიანს, ვისი წინაპრებიც უნდა გაცოცხლებულიყვნენ. თუმცა, ნამეტია და ვალოდია მხოლოდ რუსიკოს წინაპრები არ არიან, ისინი ჩვენი წინაპრებიც არიან.ამ წყვილს ასეთი ღვაწლი მიუძღვის თავისი ქვეყნის შვილების წინაშე - ლევილის სასაფლაო მათი გაკეთებულია. თავად არაფრის მქონენი ძალიან გამცემი ადამიანები იყვნენ. საკუთარი შვილი არ ჰყავდათ და სულ სხვებზე ზრუნავდნენ, ცოცხლებზეც და მიცვალებულებზეც.არ ვიცი, ეს ლეგენდაა თუ რეალობა, თითქოს საფრანგეთის მთავრობამ, რომელთანაც კარგი ურთიერთობა ჰქონდა ნამეტიას, იქ მცხოვრებ ებრაელებზე სთხოვა, ქართველებად დაეწერა ისინიც. ნამეტიამ და ვალოდიამ ქართველებად გააფორმეს და შეიფარეს ებრაელები. ეს ქალი დაჭრილებს უვლიდა. ნებისმიერ მნიშვნელოვან მოვლენაში მონაწილეობდა. ნამდვილი პატრიოტები და მაღალი მოქალაქეობრივი თვითშეგნების მქონე დიდი პიროვნებები იყვნენ. სპექტაკლში ნამეტიას წერილების კითხვისას ძლივს ვიკავებ თავს, რომ არ ვიღრიალო... აბა, როგორ უნდა გაუძლო ამ ფრაზას - "მე რუსს არ ვთხოვ ჩემს ქვეყანაში შეშვებას"!ნამეტია 97 წლის ასაკში გარდაიცვალა, ვალოდია - 74... ქალბატონი ნანა კაკაბაძე გენერალურ რეპეტიციაზე მოვიდა და მისი აზრის მოსასმენად რომ მივედი, ვერ ლაპარაკობდა. მასზე ძალიან იმოქმედა სპექტაკლმა. დედაჩემი, ზინობია და ჩემი ნამეტია გამიცოცხლეო, მითხრა. ლაპარაკის უნარი არ მაქვსო. ისე იმოქმედა, რომ შეგვეშინდა...შთამომავლისგან ეს ღირსეული საჩუქარია, ვფიქრობ და ამ ისტორიულ დრამაში მეც რომ ვმონაწილეობ, მადლობელი ვარ.ყველამ, მთელმა გუნდმა თავდადებით ვიმუშავეთ. სპექტაკლში ასევე თამაშობენ ლაშა გრძელიძე, ვახო ჩაჩანიძე. მხატვარი მაია სხირტლაძეა, რომელმაც არაჩვეულებრივი კოსტიუმები გააკეთა. რუდუნებით შექმნა და მოჰქონდა, ამოვარდებოდა შუა რეპეტიციაზეც, გვისწორებდა.სხვათა შორის, სპექტაკლში, ლევილში რომ ჩადის ნამეტია ბერეტით, ეს "ლუქი" მე ავიღე ნამეტიას ფოტოდან. მისი ვიზუალი, კოპლებიანი ბლუზა და ზოგადი იმიჯი მაქსიმალურად მივამსგავსე.ზაზა მარჯანიშვილის მუსიკა არშიასავით აქვს შემოვლებული სპექტაკლს. ის იმ რანგის მუსიკოსია, მაყურებელი რომ დაჰყავს ლაბირინთებში, გასაღებს აძლევს. მას როგორც კომპოზიტორს აქვს იმის უნარი, რომ მისი მუსიკა მართლაც არშიასავით შემოავლოს სპექტაკლს. აქვე ვახსენებ ნათია ბოშიშვილს - ტექნიკურ რეჟისორს, რომელმაც დიდი სიყვარულით იმუშავა. ყველამ დიდი სიყვარულით მიიღო და იმუშავა მასზე.ისეთი მგრძნობიარე თემაა, ალბათ რკინასაც ალღვობს. ქართული სასაფლაო რომ გაეკეთებინათ, ვალოდია და ნამო ყველაფერს აკეთებდნენ. ქონება არ გააჩნდათ, თუმცა არაფერს იშურებდნენ. მიწებთან დაკავშირებით შარლ დე გოლთანაც ჰქონდა შეხვედრა, პოულობდა მეცენატებს. სამშობლოს მონატრებით ემიგრაციაში გარდაცვლილი ქართველების ძვლები მოაგროვა და დაფლა ლევილში. მსგავსად მადლიანი საქმე, რაც ამ ცოლ-ქმარს აქვს გაკეთებული, არ მსმენია. რუსიკოს ვეუბნები, ყველა იქ გაკეთებული სიკეთის მადლი შეგეწიოთ-მეთქი. სპექტაკლი რომ დასრულდება ასეთი განცდა გვეუფლება, რომ ვალს ვიხდით... კარგი გაგებით.ნამეტიას კუთხეში, ოზურგეთში ჩავედით ამ სპექტაკლით და არაჩვეულებრივი შეხვედრა მოგვიწყვეს. დარბაზი გადაჭედილი იყო. მოვიდნენ ბერძენიშვილები, გოგუაძეები. გულის ამაჩუყებელი საღამო იყო, სავსეები წამოვედით იქიდან. გვინდა "ლევილის დედა" ლევილში ჩავიტანოთ. ეს მხოლოდ სურვილია... რა კარგი იქნებოდა...აქვე მინდა ჩემი გულისტკივილი გითხრათ: მაყურებელი გასართობ სპექტაკლებზე უფრო მეტად დადის, ვიდრე შემეცნებითზე. ხალხმა დაივიწყა, რომ თეატრში გასართობად არ უნდა დადიოდეს. სამწუხაროდ, მოთხოვნა შოუზე და გართობაზეა.  როგორც წიგნის კითხვისას ახალი და შენთვის სასარგებლო უნდა შეიმეცნო, ასეა სპექტაკლზე მისვლაც. აქ კიდევ უფრო მძაფრად და მხატვრულად არის გადმოცემული ამბავი. თეატრმა ხმა უნდა მიაწვდინოს მაყურებელს. ეს სპექტაკლი კი მხატვრულად გადმოცემული ისტორიის გაკვეთილია. "ლევილის დედა" ერთხელ სკოლის აბონემენტზე ვითამაშეთ და ბავშვები არ იშლებოდნენ, არ მიდიოდნენ დარბაზიდან. იმედი მაქვს, მომავალ წელს ისევ ვითამაშებთ აბონემენტზე. არაჩვეულებრივად მიიღეს. კაპელდინერებმა გვითხრეს, ბავშვები კითხულობდნენ, ნამდვილად მოხდა ეს ისტორიაო. არ მიდიოდნენ... ჩემი 15 წლის დის შვილიშვილი მოვიდა. მითხრა, მომერიდა, მაგრამ მაინც ამეტირაო. მომავალ თაობას უნდა გავაგებინოთ, ვინ ვართ, როგორ მოვედით, ვინ არიან ჩვენი წინაპრები. ისედაც არავინ არაფერს კითხულობს, ლიტერატურა გვერდზე გადადეს. მხოლოდ შოუს უყურებენ. ამიტომ ჩვენ უნდა მივაწოდოთ, მოვუყვეთ და ვაჩვენოთ. 

1749142977

„ხალხთან ურთიერთობა მისთვის სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანი იყო. შინ ვერ გააჩერებდი. კორონავირუსი მოიტანა კიდეც...“ - კახი კავსაძე 90 წლის გახდებოდა

კახის რაინდული თვისებების ჩამოთვლისას, არტისტის სიყვარულის უსაზღვრო ნიჭზე ამახვილებენ ყურადღებას. დავფიქრდი, მართლაც რატომ უყვართ კახი ასე ძლიერად? თანაც ყველას განურჩევლად ასაკისა? იმიტომ რომ კახი სიყვარულს აფრქვევდა და მზეს გვიზიარებდა... ყველას ესაუბრებოდა და თანაც გულწრფელად...ბელასადმი სამაგალითო დამოკიდებულებით უკეთესები გაგვხადა, სიყვარული აფრქვია და წავიდა... კაცი-დღესასწაული იყო. უკვე ოთხი წელია უამდღესასწაულოდ ვართ.დღეს კახი კავსაძე 90 წლის გახდებოდა."პრაიმტაიმთან" არტისტს მისი დეიდაშვილი ცირა ხოშტარია იხსენებს. ბავშვობიდან მოყოლებული, მთელი ცხოვრება ერთად გამოიარეს. ჰოდა, სულაც არ იყო გასაკვირი, რომ მსახიობმა, როცა მარტო დარჩა, ცირას გარდა სხვა არავინ ისურვა, რომ მასზე ეზრუნა..."გამოვიდა ისე, რომ უკანასკნელი 15 წელი ვიცხოვრე მასთან. ისეთი ადამიანი იყო, რომ უცხოს სახლში ვერც აიტანდა. დროთა განმავლობაში უფრო და უფრო უმწეო გახდა. მახსოვრობა დაუსუსტდა. ვერ მივატოვებდი.კორონა მან მოიტანა სახლში. კახის სახლში ყოფნა ხომ არ შეეძლო. ვთხოვდი, ნუ დადიხარ, გადაგედება-მეთქი. ვერ გავაჩერე, ხალხთან ურთიერთობა მისთვის სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანი იყო. ვირუსი მოიტანა კიდეც და გადაგვედო მეც, მის მომვლელსაც, იმერის და მის ოჯახს. მე საავადმყოფოში დავწექი. მერე უფრო და უფრო გაურთულდა, გაურთულდა და... პატარაც არ იყო, თუმცა შეიძლებოდა კიდევ ეცოცხლა.მსგავსად სიყვარულის გამცემი ადამიანი, მე იშვიათად მეგულება. დედამისიც ასეთი იყო. კახისაც ბევრი ადამიანისთვის ჰქონდა სიკეთე გაკეთებული. ქუჩაში რომ ვეღარც დადიოდა უკვე, მაინც არ გაუშვებდა ბავშვს ისე, რომ არ მოფერებოდა. სახელს ეკითხებოდა, რას თამაშობო, გამოელაპარაკებოდა. ასეთი იყო.ჩვენს ოჯახში ყველასთვის მაგალითია კახი, ნამდვილად. იმერიზეც გიჟდებიან ჩემი შვილები და შვილიშვილი. მაგრამ კახი გამორჩეული იყო. ალბათ, სხვებისთვისაც ასეთად ჩანდა. წინააღმდეგ შემთხვევაში ამხელა სიყვარული და პოპულარობა ისე არ მოვიდოდა მასთან."***ნანა ჯანელიძე: – კახი ყველას უყვარდა. არ მინახავს, სადმე მისულიყო და დიდი ფურორი არ მოეხდინა ადამიანურად, არტისტულად.მაინც მგონია, რომ დაუფასებელი იყო. გაცილებით მეტ ფილმში უნდა ყოფილიყო გადაღებული, ვიდრე არის. მის ნიჭს და ტალანტს გაცილებით მრავალი ჟანრის მოცვა შეეძლო.ფილმზე - „იქ თეატრი არის?“ მუშაობისას აღმოვაჩინე, რომ კახი მხოლოდ დიდი არტისტი არ არის. ის ერთდროულად დიდი ტრაგიკოსი და კომიკოსი იყო. მას აბსოლუტურად ყველაფერი ხელეწიფებოდა.საოცარი უნარი ჰქონდა იმ წუთში, იმ კონკრეტულ დუბლში თავისი პოტენციალის ათასი პროცენტი გაეცა.ქუჩაში რომ მივდიოდით, ყველა ეთაყვანებოდა. სურათებს იღებდნენ, აჩერებდნენ, ეფერებოდნენ…ყველას უჩერდებოდა და დიდ სითბოს და სიყვარულს უჩვენებდა. უყვებოდა ისტორიებს და თან ისე, ათასკაციან დარბაზში რომ ჰყვება არტისტი და იხარჯება. ასე იხარჯებოდა ნებისმიერი ადამიანის წინ, თუნდაც მოწყალების მთხოვნელის წინ, რომელიც ამ დროს იქვე იდგა...ასეთი გულუხვობით გასცემდა თავის ნიჭს, სითბოს და სიყვარულს. ამიტომ კახი სრულიად შეუდარებელი, წამლეკავი სიყვარულის და ღირსების მქონე ადამიანი გახლდათ. მას ყოველთვის უხაროდა სხვისი ნიჭი, გამარჯვება და სიკეთე. ამით ძალიან ბედნიერდებოდა. მე არ მინახავს მასში შურის ან ძაგების პატარა უხერხული ჩრდილი. ეს სიყვარულის ფრქვევა და სინათლე ყველაზე მოქმედებს, მზის სხივებს ჰგავს…არაჩვეულებრივი მამა და კიდევ უფრო დიადი დედა ჰყავდა. ამ დედამ მოახერხა ის, რომ ორ ვაჟს, რომლებსაც შვიდი წელი ჰქონდათ მამასთან ერთად ნაცხოვრები, ცხოვრების ბოლომდე დაამახსოვრა მამა. მამა, რომელიც წავიდა ომში, დაჭრეს, მოხვდა ნაცისტურ ბანაკში, იქ ჩამოაყალიბა გუნდი. ომის დასრულების მერე წამოვიდა საქართველოსკენ, მაგრამ მატარებელში კაგებე დაადგა და გადაასახლეს.კახის ორჯერ ჰყავს ნანახი მამა. მაგრამ დათაშკა მათ ოჯახში მუდამ არსებობდა, მუდამ ცხოვრობდა. დედა ეუბნებოდათ, აბა, იმეცადინეთ, რას იტყვის მამა?.. მამა, რომელიც ფიზიკურად არ იყო სახლში, მაგრამ შვილებისთვის კაცობის, თავდადების, ნიჭის, ვაჟკაცობის მაგალითი იყო მუდამ.კახის ცხოვრების მანძილზე არაერთხელ შეხვედრია უცხოეთში ადამიანი, რომელმაც უთხრა, მე ნაცისტურ ბანაკს დათაშკამ გადამარჩინაო…კახი ქართული რაინდული სულის განსახიერებაა მისი დამოკიდებულებით ბელასადმი. ის ისტორია, რაც მას გადახდა, შეიძლება მითებში წაიკითხო: 12 წელი ელოდა ბელას, თავისთვის უყვარდა, მერე შეირთო ცოლად, მასთან ერთად იცხოვრა… თუმცა ერთად ყოფნის სამი წლის თავზე ბელა ავად გახდა და ნელ-ნელა ილეოდა და ქრებოდა. კახის უფრო და უფრო უყვარდა ბელა. მთელი ცხოვრება უყვარდა. ბოლოს ხელში აყვანილი დაჰყავდა ხან ერთ მეგობართან, ხან მეორესთან და ქეიფობდნენ. ცოლზე ყურებამდე შეყვარებული იყო. ესეც კაცობის იდეალია, რომ შეგიძლია გიყვარდეს ერთი ქალი, მთელი ცხოვრება იყო მისი ერთგული და მასში მზეთუნახავს ხედავდე.კახი მომნუსხველად საყვარელი გახლდათ ყველა ჯურის ადამიანისთვის, კაცისთვის და ქალისთვის. კაცები კიდევ რაღაც განსაკუთრებულს ხედავდნენ კახიში. იდეალს ხედავდნენ მასში. ვინ არის ჭეშმარიტი ვაჟკაცი? კაცი, რომელსაც შეუძლია თავდავიწყებით უყვარდეს ერთი ქალი. ეს ხომ საოცრებაა, ასეთი იყო კახი.

1749123580

თინათინ რუხაძე სამუშაო ვიზიტით სომხეთში იმყოფება, სადაც 5-7 ივნისს საქართველოს დამოუკიდებლობის დღისადმი მიძღვნილი მიღება და ქართული კულტურის დღეები იმართება

საქართველოს კულტურის მინისტრი თინათინ რუხაძე და მინისტრის მოადგილე გიორგი მირცხულავა სამუშაო ვიზიტით სომხეთის რესპუბლიკაში იმყოფებიან, სადაც 5-7 ივნისს საქართველოს დამოუკიდებლობის დღისადმი მიძღვნილი მიღება და ქართული კულტურის დღეები იმართება.სამინისტროს ინფორმაციით, ვიზიტის ფარგლებში, ქართული დელეგაციის წევრები სერგო ფარაჯანოვის სახლ-მუზეუმს ესტუმრნენ. თინათინ რუხაძემ საქართველოს კულტურის მინისტრის მოადგილე გიორგი მირცხულავასთან, სომხეთის რესპუბლიკის განათლების, მეცნიერების, კულტურისა და სპორტის მინისტრის მოადგილე ალფრედ კოჩარიანთან, კულტურული მემკვიდრეობის დეპარტამენტის უფროს ასტგიკ მარაბიანთან და სომხეთის რესპუბლიკაში საქართველოს საგანგებო და სრულუფლებიან ელჩ გიორგი შარვაშიძესთან ერთად ფარაჯანოვის პირადი ნივთები და ნამუშევრები დაათვალიერა და შთაბეჭდილებების წიგნში სამახსოვრო ჩანაწერი გააკეთა.კულტურის მინისტრმა მეგერიანის ხალიჩების ფაბრიკის სამუზეუმო სივრცეში გამოფენილი უნიკალური ხალიჩები დაათვალიერა და მათი ქსოვის ტრადიციებს გაეცნო.დღესვე თინათინ რუხაძე მესროპ მაშტოცის სახელობის ხელნაწერთა კვლევით ცენტრს, მატენადარანს ესტუმრება.დაგეგმილია შეხვედრა სომხეთის რესპუბლიკის განათლების, მეცნიერების, კულტურისა და სპორტის მინისტრ ჟანა ანდრეასიანთან და მინისტრის მოადგილეებთან.საქართველოს კულტურის სამინისტროს, გარემოს დაცვისა და სოფლის მეურნეობის სამინისტროს ორგანიზებით და სომხეთის რესპუბლიკაში საქართველოს საელჩოს მხარდაჭერით, ქართული კულტურის დღეებზე საქართველო მრავალფეროვანი კულტურული პროგრამით იქნება წარმოდგენილი.დამოუკიდებლობის დღისადმი მიძღვნილ მიღებას მუსიკალურად გააფორმებენ დავით მაზანაშვილის ბენდი, ანსამბლი „ფორტე”, აჩიკო ნიჟარაძე და დათო ხუჯაძე. ქართული კულტურის დღეების ფარგლებში გაიმართება ანსამბლ „ერისიონის“ გალა-კონცერტი - „ქართული საგანძური“ და გამოიფინება ქართული ტრადიციული სამოსი და სამკაული.ღვინის ეროვნული სააგენტოს ორგანიზებით გაიმართება გამოფენა „საქართველო - ღვინის სამშობლო“, მოეწყობა ღვინის და ქართული კერძების დეგუსტაცია.

1749111638

კულტურის მინისტრი სამუშაო ვიზიტით სომხეთში იმყოფება

კულტურის მინისტრი სამუშაო ვიზიტით სომხეთში იმყოფება. თინათინ რუხაძე მოადგილესთან ერთად, საქართველოს დამოუკიდებლობის დღისადმი მიძღვნილ მიღებას და ქართული კულტურის დღეებს ესწრება.მიღებას მუსიკალურად გააფორმებენ ქართველი შემსრულებლები. გაიმართება ანსამბლ "ერისიონის" კონცერტი. მოეწყობა ღვინის და ქართული კერძების დეგუსტაცია.

1748857299

თბილისის ისტორიულ „არტოს ბაღში“ 3 დღიანი ჯაზ ფესტივალი, „ზაფხულის ღამის ჯაზი“ გაიმართება

3 დღიან ფესტივალში, რომელიც უკვე მეექვსე წელია ტარდება თბილისის ისტორიულ „არტოს ბაღში“, ყოველ წელს მონაწილეობას იღებენ როგორც დამწყები, ასევე საქართველოსა და მსოფლიოში აღიარებული ქართველი მუსიკოსები. წელს მსმენელის წინაშე წარდგება 120-მდე მუსიკოსი, - ინფორმაციას ტურიზმის ეროვნული ადმინისტრაცია ავრცელებს.„ფესტივალის მსვლელობისას გაიმართება მხატვართა ნამუშევრების, ხელნაკეთი აქსესუარების და რარიტეტული ნივთების გამოფენა-გაყიდვა.ფესტივალის ორგანიზატორია მუსიკოსთა კავშირი ZMG-ART, ფესტივალის მხარდამჭერია თბილისის მერია, საქართველოს კულტურის სამინისტრო, ტურიზმის ეროვნული ადმინისტრაცია.მისამართი: აღმაშენებლის გამზირი 103, არტოს ბაღიფესტივალის პროგრამა:06.06.20251. დაჩი ცერცვაძის კვარტეტი2. Accidental Jazz Quintet3. ნიკუშა ჯანელიძის კვინტეტი4. დათო კაკულიას კვინტეტი5. ვანიანო, ერიკ ჯანიკიანი, გიორგი სამსონაძე, ჯორჯ მელი. სპეციალური მოწვევით ელენა ბევზ6. თბილისი-ნიუ იორკ ქონეშენს ტრიო და მარიკო ებრალიძე7. ზაზა მარჯანიშვილი, ჯორჯ მელი, დათო ჯაფარიძე, სპეციალური სტუმარი - იპეკ დინკ8. დათო ევგენიძის ბენდი07.06.20251. ოთარ მაღრაძე, გიორგი სალაღიშვილი, გიორგი სამსონაძე2. ნიკა გაბაძე, დანიელ ადიკაშვილი, დავით გოგისვანიძე, ლაშა საყვარელიძე, რეზო კიკნაძე - M-Base Music3. სანდრო ბიბიჩ ტრიო4. სოფიო მურუსიძის კვინტეტი5. ლაზარე გალდავას კვინტეტი6. კახი ჯაგაშვილის ბენდი7. Jazz In Bloom8. ნუცი ნებიერიძის კვარტეტი08.06.20251. მაია ბარათაშვილი და „შინ“ - ზაზა მიმინოშვილი, ზურა გაგნიძე, ბექა ბუჩუკური2. Groove Elation3. გიორგი კახიანის კვარტეტი4. მარიამ გალოგრეს კვინტეტი5. დინი ვირსალაძის კვარტეტი6. ირიაო7. ეკა დოლიძე და DMS Band8. Jam Session Georgia“, - აღნიშნულია გავრცელებულ ინფორმაციაში.

1748502119

"ის, რაც მე დავინახე და ვიგრძენი, სიყვარული, მონატრება - აქ, ამ ფოტოშია" - რას ამბობენ ამერიკაში ჩატარებულ "აბულის" კონცერტზე

ნიუ იორკში მცხოვრებმა საოპერო მომღერალმა გოჩა აბულაძემ, 26 მაისს, საქართველოს დამოუკიდებლობის დღისადმი მიძღვნილი საოცარი საღამო აჩუქა მსმენელს. ქართველ ბარიტონს აკომპანემენტს კანადელი პიანისტი ბრაიან ვეგორნი უწევდა. უცხო მიწაზე გოჩას მაგიური ხმით ემოციურად შესრულებული ქართული სიმღერები, დამსწრეთ, იმ ნოსტალგიურ კარუსელში ატრიალებდა, რომელშიც მხოლოდ ემიგრაციაში მცხოვრებნი მსხდარან და იციან, რა ტკივილიანია მისი ბრუნვა... ამ საღამოზე მიღებულ ემოციურ დარტყმას კი, ამ კონცერტის მსმენელები, ასე გვიზიარებენ.ზაქარია ჭელიძე, ფოტოხელოვანი: გუშინდელ გოჩას სოლო კონვერტზე ბევრი შემიძლია ვისაუბრო დაუსრულებლად.ადგილი ეს ულამაზესი ტაძარი, საოცარი პიანისტი, აი, საოცარი Bryan Wagorn.ადამიანები სავსე სიყვარულით და ძალიან ცნობილი პროდიუსერები და არამარტო.ეს კონცერტი დიდი ხიდია მის მომავალში, მე მჯერა.1000 ფოტო შეიძლება გადაიღო, მაგრამ ის, რაც მე დავინახე და ვიგრძენი, ეს ენერგია, სიყვარული, პატრიოტიზმი, მონატრება, მადლიერება - აქ, ამ ფოტოშია.და ვისაც გაუმართლა გუშინ და დაესწრო კონცერტს, მიხვდება, რაზე ვსაუბრობ.გოჩა, ძაან მინდოდა ეს მეთქვა შენთვის.რთული გზა გაიარე. მე ვიცი, როგორი მადლიერი ხარ სამყაროს დღეს და მარტო სიხარულის ცრემლები მენახოს აწი.გილოცავ და ალბომს მერე დავდებ. ძაან ემოციურია და ჯერ არ შემიძლია. თითოეული მიყვარს, ვინც საქართველოს მაღალ გემოვნებიან ხარისხში წარადგენს.ზაქარიას ამ ემოციურ პოსტს ეპასუხება მომღერალი.გოჩა აბულაძე: ზაქარია, მადლობა თანადგომისთბის ! მიყვარხარ, ძმაო ! ეს რა კადრი გადაგიღია. ოქროსთვალება კაცი ხარ.ქეთევან ბერაია: 26 მაისი, დამოუკიდებლობის აღდგენის 107 წლისთავი და ჩვენი წილი, გულით ამღერებული საქართცელო - ნიუ იორკში!! საოცარი შესრულება, დაუვიწყარი საღამო, ზღვა ემოცია და სითბო. დიდი ხანია, სიმღერას ასე არ "შევუძრივარ" - მადლობა გოჩ!!!და მადლობა სასწაულ Bryan Wagorn!!!